หากเจอคนที่ " อยู่ด้วยแล้วสบายใจ "

คนแบบนี้มีแค่คนเดียวก็ดีใจจะแย่แล้วล่ะค่ะ

...เห็นด้วยทุกประการเลยเทียว...

อ่านแล้วนึกถึงที่คาริล ยิบราน กล่าวไว้ทำนองว่า......เสาของวิหารมิอาจอยู่ลำพัง
...แต่ก็ต้องเว้นระยะห่างระหว่างกัน เพื่อช่วยค้ำจุนกันและกัน นั่นเอง

ว่าแล้วก็ไปหาคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจดีกว่า แวบๆๆ ^^

อยากมีช่วงชีวิตที่มีความสุขนานๆๆ

ยินดีรู้จักจ้า

สวัสดีครับ เพิ่งเข้ามาตอบครั้งแรกแต่ก็อ่านมาหลายครั้งแล้ว สบายใจดีที่ได้อ่านบล็อคพี่ครับ จริงครับ เรื่องของความรัก ไม่เข้าใครออกใครหรอก บางครั้งเฝ้าทั้งชีวิตก็ยังไม่เจอ แต่พอดันนน อยากอยู่คนเฉยๆๆก็มีเข้ามาซะงั้น บางครั้งความสบายใจ หรืออบอุ่นก็ไม่จำเป็นต้องเกิดกับแค่คนรักอย่างเดียว(ไม่รู้จะจริงรึปล่าวนะ) แค่รู้สึกได้ก็เพียงพอแล้ว แต่ในโลกปัจจุบัน มันมีอะไรๆที่ทำให้เราสับสนหรือไขว้เขวเอาได้ง่ายๆๆเลยละครับ สงสัยใช้ชีวิตแบบ fast food มากไปมั้ง บางครั้งทำให้คนที่รักเราตีออกห่าง ไปเรื่อยๆๆก็มี ผมชอบคำพูดของท่านติช นัท ฮันท์ (เอาพอคร่าวๆๆนะ จำทั้งหมดไม่ได้ แต่เนื้อความอย่างนี้แหละ)ที่ว่า "โลกอยู่ได้อย่างมีความสุข เมื่อเราไม่รักใครมาก และไม่ทำให้ใครรักเรามาก"
ปล.ตั้งแต่ the radio ไม่อยู่นี้ ผมหง่อยไปเลย ไม่รู้ว่าข่าวคราวของดีเจทุกคนเป็นไงบ้าง คิดถึงทุกคนทุกช่วงเวลาครับ นี้ล่ะมั้งความรู้สึกที่อยู่ๆๆ มันก็ว่างเฉยๆโล่งๆซะงั้น

ท้องฟ้าไม่มีเมฆ ฟ้าใสดี
ท้องฟ้ามีเมฆ ฟ้าสวยดี
^^

ขอบคุณค่ะ ที่คุณแอสตันอุตส่าห์ขึ้นเป็นบล็อคใหม่เลย
เราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เอาเป็นว่าคือปัจจุบันรู้สึกสบายใจที่ได้คบกัน
แต่คนเราก็ต้องมองที่อนาคตด้วย
พอคุยเรื่องอนาคต
มันก็ดูไปคนละทิศละทางกันค่ะ
แหง๋ม ๆ บ่นล่ะกันค่ะ
แต่ตอนนี้คิดว่าจะอยู่เฉยๆ ให้เวลาเป็นตัวให้คำตอบล่ะกัน
ถ้ามันจะจบแบบมีน้ำตาก็ต้องรับน่ะค่ะ
ปล. จะติดตามคุณแอสตันทุกบล็อคนะคะ ว่าแต่หนังสือจะออกเมื่อไรคะ จะไปเหมาซื้อแจกเพื่อนๆค่ะ

นานแล้วเหมือนกันค่ะคุณเอ็ดที่พี่...

ไม่ได้มองฟ้ามองแดดเล๊ย

รีบล่กๆออกจากบ้าน

ดึกๆจึ่งถึงบ้าน

ความสบายใจ...ยังเป็นเพื่อนตัวเองตลอดเวลา

ไอ้คนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ

มันหายไปไหนหว่า

ไปสวนจตุจักรกี่รอบแล้วค๊ะ

คนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ..
เราสบายใจ..แต่คนรอบข้างเรา
ไม่สบายใจ..เราจะทำไงดี..คะ

สงสัยว่าคนเขียนยังไม่กลับบ้านนะเนี่ย
ยังไม่เห็นมีเพลงเลยอ่ะค่ะ...

มีความคิดในเรื่องนี้เหมือนพี่เอ๊ดทุกประการค่ะ.. อีกหน่อยอาจต้องมาเป็นศิษย์พี่เอ๊ดซะละมัง.. ไม่มี the radio หงอยด้วยอีกคนค่ะ..

โดยส่วนตัว..ชอบท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆเลยอ่ะค่ะ
ด้วยเหตุนี้มั๊ง ถึงสบายใจที่จะอยู่กับตัวเอง

ZZZZ zzzzz อืออออ.. บัดดี้มัวแต่หลับอยู่ คงไม่สายที่จะมาแสดงความยินดีกับผลโหวตนะคร๊าบ

แบบนี้ใช่ไหมที่เรียกว่าส่วนเติมเต็มของกันและกัน

จริงด้วยเนอะ

blog นี้ใส่เพลง silent song หรือป่าวคะพี่เอ๊ด

ฤาเป็นความสบายใจในความเงียบ...

ยังไม่กลับจากที่ทำงานหรือครับพี่เอ๊ด
เพลงเลยไม่ขึ้นซะที จ๊าก แซวเล่นครับผม

คนที่อยู่ด้วยกันต้องมี"ความสบายใจ"ให้กันจริงๆแหละครับ
ไม่งั้นยิ่งอยู่นาน ยิ่งกระอักกระอ่วนมากเลยอ่าครับ

ผ่านเข้ามาทีไร ออกไปยิ้มทุกทีค่ะ
เป็นแฟนประจำ ที่ห่างหายไปบ้าง(ใช้ชื่ออื่นค่ะ)
ปกติก็เข้ามาอ่านเป็นประจำนะคะ
แต่ช่วงที่เรามีความสุข เรามัวแต่ไปอิ่มสุขกับอย่างอื่น พอทุกข์ทีก็วิ่งเข้ามาหาธรรมะ สวดมนตร์ อย่างวันนี้กำลังหาคำตอบให้กับปัญหาของตัวเองค่ะ แต่สงสัยชะตาเราจะต้องกันนะคะ ยังไม่ได้ยิงคำถามให้คุณแอสตันเลย ก็มีคำตอบคอยอยู่แล้ว
ขอให้มีความสุขกับวันจันทร์ วันเริ่มต้นของสัปดาห์ทำงานนะคะ

อยากมีกะเค้ามั่งจังนิอยู่ด้วยแล้วสบายใจ
ที่ผ่านมาเจอแต่ อยู่ด้วยแล้ว converse ทู๊กที ^^"

ได้รับเมลจากพี่หมึกเมื่อวานค่ะ...



สบายใจ

อ่านเรื่องนี้แล้วดีจังค่ะ น่าจะเอามารวมเล่มด้วยนะคะ หวังว่ายังคงทันเนอะ

สวัสดีปีใหม่นะคะ พี่เอ๊ด

มีแต่คนแซวว่ายังไม่กลับบ้าน

มันยุ่งอ่า...



วันนี้ ใส่ให้แล้วครับ

กลับมาบ้านแล้วพร้อมกับ...Your Song...
เพลงเพราะค่ะ :)

ขอถามนะคะ
The Rewinder ออกอากาศเวลา 11:00 น. เป็นวันแรกเมื่อไหร่คะ
ออกอากาศทั้งหมด 115 ครั้ง ใช่ไหมคะ จำไม่ได้
ขอบคุณค่ะ :)

Your Song

Such a very good choice

กลับบ้านบ่อยๆ หน่อยนะคะ จะได้มีเวลามาพบปะกับแฟนๆ บ้าง

พี่เอ๊ดเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับความสัมพันธได้์ดี๊ดีค่ะ
ชอบ ชอบ

อ้อ...ลืม
ขอบพระคุณสำหรับเรื่อง request นะคะ
Million of Thanks ครับผม

ชอบงานเขียนคุณมาก
ชอบภาษาที่ใช้แบบง่ายๆ
แล้วก็ทำให้คนอ่าน "สบายใจ"


( ค่อยๆ ย่องออกจากบล๊อก แบบ สบายใจ )

จริงอย่างยิ่งยวด

แค่ความสบายใจ

สบายดีป่าวฮับ

..
อ่านข้อความข้างบนจบ
พบว่าแท้จริงแล้ว
..
การจะรักใครสักคนอาจไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล
แต่คงจะมีเหตุผลที่ทำให้คนสองคนได้รักกัน
..
..
นะคะ

เมื่อความรักร้องเรียกเธอจงตามมันไป
แม้ว่าทางของมันนั้นจะขรุขระและชันเพียงไร
และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน
แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ
และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม
แม้ว่าเสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ
ดังลมเหนือพัดกระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกราญไปฉะนั้น

เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ
มันก็จะตรึงกางเขนเธอ
และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น
มันก็จะตัดรอนเธอด้วย
แม้ขณะเมื่อมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง
และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ
แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก
และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย

ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด
มันจะแกะเธอออกจนเปลือยเปล่า
แล้วมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก
มันจะบดเธอจนเป็นผงขาวแล้วก็จะขยำจนเธออ่อนเปียก
แล้วมันก็จะนำเธอเข้าสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน
เพื่อว่าเธอจะได้กลายเป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า
ความรักจะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ
เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้ความลับของดวงใจเธอเอง
และด้วยความรู้นั้นเธอก็จะได้เป็นส่วนหนึ่งของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ
แต่ถ้าหากด้วยความกลัว
เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุขและความสำราญจากความรัก
ก็จะเป็นการดีกว่าที่เธอควรจะปกคลุมความเปลือยเปล่าของตน
และหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล
ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่และจะร้องไห้ก็ไม่เต็มที่
ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง
และก็ไม่รับเอาสิ่งใดนอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมให้ถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้นเพียงพอแล้วสำหรับตอบความรัก

เมื่อเธอรัก อย่าได้พูดว่า
พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในดวงใจเรา
แต่ควรพูดว่าเราอยู่ในดวงใจพระผู้เป็นเจ้า
และอย่าได้คิดว่า
เธอสามารถนำแนวทางของความรักได้
เพราะถ้าความรักพบว่าเธอมีคุณค่าพอแล้ว
ก็จะเป็นผู้นำแนวทางของเธอเอง
ความรักไม่มีปรารถนาสิ่งอื่นใด
นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์
แต่ถ้าหากเธอรัก และจำต้องมีความปรารถนา
ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอจงเป็นดังนี้

เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ
ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่อมราตรี
เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยนละมุนละไมเกินไป
เพื่อจะต้องบาดเจ็บด้วยความเข้าใจในความรักของตนเอง
และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล
ด้วยความเต็มใจและปราโมทย์
เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณด้วยดวงใจอันปิติ
และขอบคุณความรักอีกวันหนึ่ง
เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุขซาบซึ้งของความรัก
เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ
และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวดมนต์ภาวนา
สำหรับคนรักในดวงใจ
และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากของเธอ
________________________________________อีกมุมของความรักครับ

อ่านแล้วสบายใจดีค่ะ ขออนุญาตนำไปให้เพื่อนๆ อ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ เช่นนี้

ขอบคุณ และขอบคุณ
ได้มาอ่าน ได้รอยยิ้ม อิ่มสุขกลับไปทุ๊กทีเลย

อ่านแล้วทำให้รู้สึกอยากรักกับคนที่เรารู้สึกดีต่อไป เพราะเจอคนที่เราต้องการแล้ว เราเคยรักกัน แต่ตอนนี้เขาขอห่าง แล้วยังงัยล่ะ ก็เรายังไม่อยากจะเจอใคร แล้วก็ยังไม่เจอ ในเมื่อท้องฟ้าของวันนี้ยังไม่สวยงามเพื่อเรา

ขอแอดบล็อคพี่แอสตั้น27 ไว้นะคะ

ไปทางไหนก็เจอ ชักหลงรักตัวหนังสือของพี่เสียแล้ว

Nice forum ka, good to read it :)

Thank you krub :)

เขาเลือกคนที่เขาบอกว่าอยู่ด้วยแล้วร้อน และทุกข์อะ ส่วนคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจกลับกลายเป็นเพียงเพื่อนสนิทของเขา