Thank you for reminding us all ka :)

BTW, the topic is really outstanding!

ชอบบทความของคุณจัง

ยังดีนะ คุยเรื่องใต้เตียง
มีแต่เรื่องขี้ฝุ่นเก่า ๆ ตกตะกอน นอนกอดรวมกันเป็นก้อน ๆ มากมาย

ถ้าพลิกกลับ เหมือนพลิกฝ่ามือ
เรื่องบนเตียง คงมีให้เขียนได้มากมาย
(อิอิ ..อย่าคิดลึก)

แวะมาเยี่ยมเยียนบล็อกดี ๆ เช่นนี้ทุกวัน
แม้เจ้าของบล็อกจะไม่ได้อัพทุกวันก็ตาม
มาบล็อกนี้ทีไร
นึกได้ทุกที ..ธนาคารความสุขสาขา 2
ยังไม่ได้อุดหนุนคุณเอ็ดดี้นี่นา ..แฮ่ ๆๆ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆๆๆ เริ่มศึกษาใจและกายมาไม่นาน อาศัยอ่านมั่ง ฟังบ่อยๆๆ แต่ยังไม่ได้เริ่มปฏิบัติจริงจัง ก่อนหน้านี้อยากมีความสุข อยากสงบแต่ไม่เคยรู้ว่าความสุขและความสงบเป็นอย่างไร หลังจากได้อ่านบทความและฟังเทศน์จากพระอาจารย์ ก้อกลับมาทบทวน อยากมีความสุขรู้ว่าอยากมีความสุข แต่ไม่รู้ว่าสุขหรือเปล่า ไม่รู้ว่ารู้แบบนี้เป็นการรู้ที่ถูกต้องหรือไม่ อย่างไร อีกประการหนึ่งขอฝากตัวเป็นศิษย์พี่เอ็ดดี้ด้วยครับ ทุกครั้งที่รู้ว่าทุกข์ผมมักเข้ามาอ่านบทความของพี่ รู้สึกว่าทุกข์เบาบางลง ขอบคุณอย่างจริงใจ สำหรับบทความดีๆมีคุณค่าต่อผู้อ่านและคนรอบกาย

..เบื่อที่จะต้องเวียนตาย-เวียนเกิดแล้วล่ะค่ะ


ขอบคุณนะคะพี่เอ๊ดกับอีกบล็อกดีๆในวันนี้ (-/\\-)

เมื่อไม่นานมานี้ จิตก็พูดว่า "โลกนี้น่าอยู่เน๊าะ"

ทำเอาเหวอเลยค่ะพี่ มาซะขนาดนี้แล้ว นึกถึงที่เคยได้ยินมา ถอยแล้วถอยยาว

จะยอมได้อย่างไร

สวัสดีวันอาทิตย์ค๊า

ว้า... เรื่องใต้เตียง นึกว่าจะเปิดเพลง I don't like to sleep alone ประกอบด้วย

คิดเหมือนกันคะว่า ตั้งแต่หัดรู้สึกตัว

เรานี้ช่างน่าเกลียดยิ่งนัก

ขอบคุณพี่เอ็ดนะคะที่เขียนสิ่งดีๆให้อ่านเสมอ

ขอบพระคุณสำหรับบทความดีๆเสมอมาครับ ...

คงต้องกลับไปเก็บกวาดถูบ้านเป็นการใหญ่ละงานนี้
ว่าแต่ทำยังไงจะมองเห็นตามความเป็นจริงได้ละคะ
รู้สึกว่าใจคอยจะไหลตามสุขไปเรื่อย
พอความทุกข์มาทีนึง ถึงจะรู้สึกว่าทุกข์เป็นของชั่วคราว
แต่พอสุขก็จะไหลไปกับความสุขนั้น
วนเวียนอยู่อย่างนั้น
เหมือนว่ายังรู้ไม่จริงน่ะ

ขนาดชื่อเรื่องใต้เตียง ยังสามารถปรุงความรู้สึกให้นึกถึงเป็นเรื่องบนเตียง เรื่องหนังสยองขวัญ นี่.....มันไม่มีอะไรเที่ยงจริงๆ แม้กระทั่งชื่อ blog

ให้ข้อคิดได้มากเลยค่า ขอบคุณอีกครั้ง
แล้วตกลง ทำความสะอาดใต้เตียงเรียบร้อยใช่มั๊ยคะ ^^

ไม่ได้เข้ามาชาร์ตแบตฯหลายอาทิตย์...มัวแต่ไปหลงกิเลสซะเพลิน..ขอบคุณในสิ่งดีๆเช่นเคยครับ

ขอบคุณบทความดีๆค่ะ

ติดตามอ่านบล็อกพี่มาตลอด และคงอ่านไปอีกยาววววว

จะเป็นกำลังใจให้พี่เขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ

พี่นอนแต่ฝูกมาตั้งแต่เด็กๆ...


พอโตย้ายออกมาอยู่เองได้นอนเตียงไม้...เตียงเหล็ก

เตียงเหล็กหัก...มันเป็นเหล็กแต่ก้อหักได้


จนตอนนี้เปลี่ยนมานอนเตียงไม้...ไม่รู้ว่าจะหักเมื่อไหร่


รู้แต่ว่าครั้งที่เตียงหัก...เลิกกับแฟน


พี่ไม่มีอะไรหมกใต้เตียง เพราะเตียงมันตัน



สุขสันติ์วันที่ได้อ่านเรื่องดีดีจากคุณเอ็ดค่ะ

การเจริญสติตามรู้กายใจอย่างที่มันเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง
ก็ไม่ได้เป็นการสร้างสิ่งใหม่ แต่เป็นการเปิดของคว่ำให้หงาย
เปิดความจริงของกายของใจ ให้จิตเห็นแจ้ง เพื่อจะได้มีปัญญา

... ประโยคด้านบนของคุณเอ็ดดี้ ..ถูกใจมั๊กๆค่ะ

แวะมาอ่านเสมอๆ หลายเรื่องที่อ่านแล้วทำให้กระจ่างจิตขึ้น ขอบคุณสำหรับบล๊อคดีๆนะค๊า ^o^

พี่ที่หนูรู้จักคนนึงเค้าตั้งชื่อลูกว่า "มูจิ"
เพราะเขาชอบร้านนี้มาก

หนูคิดว่าเตียงที่ใต้เตียงโล่งๆ กวาดได้จะดีกว่า
แต่ที่บ้านก็เป็นเตียงไม้หนาหนัก
ยกไม่ขึ้น เลยไม่เคยเห็นฝุ่น

ป.ล.หนูซื้อธนาคารฯ สาขา 2 มาอ่านแล้วนะคะ
จบเรียบร้อย ชอบเหมือนเดิม เล่มหนึ่งยกให้เพื่อนไปแล้ว

555
หนูไม่นอนเตียง
ที่นอนวางพื้นเลย
เลยไม่มีฝุ่น

สุดยอดเล้ยพี่เรา
เอาเรื่องมาเข้าธรรมะได้
อ่านง่าย สบาย และโดนเหมือนเดิม

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ
เมื่อก่อนตอนไปวัดฟังหลวงพ่อเทศน์ประมาณตีสาม ตีสี่ ง่วงจับใจ ทำไงก็ไม่หายลุกเดินก็ไม่ได้
ก็ลองนั่งพลิกผ่ามือเล่น.....
อารมฌ์เดียวกันเลยค่ะ
เกิดความสว่าง ความง่วงหายไปเลย
แต่ก็ทำได้ครั้งเดียวค่ะหลังจากนั้นลองทำอีกก็ไม่หายง่วง....

ขออนุญาติ add นะค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

อ่านแล้วทำให้หลงนึกย้อนไปยาวเลย มีคนหนึ่งคนเคยใช้คำพูดเหมือนถอดกันมาแบบนี้ให้ฟัง เป็นครั้งแรกเมื่อสองปีก่อน...ฟังแล้วเหมือนใจมัวๆซัวๆกลับสว่างได้อย่างประหลาด รู้สึกดี...

วันนี้มีโอกาสแวะมาเยี่ยมเยียน คุณ aston
ได้อ่านบทความนี้อีกครั้ง เหมือนจิตได้ charge batt ยังไงยังงั้น สดชื่น เย็นสบาย ดีจัง!

อย่าลืมรวมบทความนี้ใน "ธนาคารความสุข" สาขาใหม่นะ .... ^๐^