โอ๊ะ..โอ..มาเป็นคนแรก
ชอบจังค่ะ"...แม้จิตเคลื่อนไหวเพียงบางเบาเราก็รู้ทัน"
^^

..
..
อ่านจบแล้วเห็นด้วยว่าเรื่องยากๆ
พี่เขียนให้อ่านง่ายๆหากแต่ว่า
เรื่องยากๆที่ถูกแปรให้เข้าใจได้ง่ายๆ
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นการง่าย
ที่จะเข้าใจได้เสมอไปค่ะ

วันเปิดตัวหนังสือมีหน้าม้ามาแน่ครับพี่
แต่จะมากจะน้อยนี่อีกเรื่อง ฮี่ฮี่ ฮี้ฮี้

ท่านแอสตั้นออกมาพบประชาชน
ชวนประเทืองมากกว่าอยากประท้วงเย๊อะเลย อิอิอิอิ

วันเปิดตัวหนังสือของพี่ ถ้าไม่ติดอะไรจะวิ่งไปเป็นหน้าม้าด้วยค่ะ ฮี่ฮี่ ฮี้ฮี้ กุบกุบ :P

ราตรีสวัสดิ์นะคะ (:

สวัสดีค่ะพี่เอ๊ด

เพลงเพราะมากมายเลยค่ะ

แวะมาแค่นี้แหละค่ะ

แล้วจาใหม่

อิอิ

azamiya ถ้าเราพยายามเข้าใจธรรมะ ด้วยการ"คิด" มันจะไม่ใช่เรื่องยากหรอกครับ

มันเป็นไปไม่ได้เลยต่างหาก

ถ้า azamiya จำบล็อกก่อนๆโน้นได้
พี่เคยเทียบการเข้าใจธรรมะ ด้วยการอ่าน ฟัง แล้วคิดเอา ว่าเหมือนกับคนที่ไม่เคยทานทุเรียน แล้วคิดว่าเข้าใจ รสและเนื้อทุเรียน ด้วยการอ่านและคิดเอานั่นแหละ

พี่เขียนให้เข้าใจง่าย เพื่อให้เป็นแนวทางในการภาวนา
เพื่อให้เข้าใจแค่ว่า มันไม่ได้ยาก ไม่ได้สูงส่ง ซับซ้อน
วิปัสสนา มันดูยากเพราะเราไม่คุ้นเคยเท่านั้นแหละ

เพราะการเรียนรู้ทางโลกปกติ เราต้องเรียนด้วยการคิดมากๆ

แต่วิปัสสนา เราเริ่มเรียนเมื่อมีสติและกระบวนการคิดมันหยุดลง

มันหยุดเอง เพราะเราได้สติ รู้ทันว่าจิตมันหลงไปคิดนะ ไม่ใช่เราไปหยุดมัน

ต้นอ้อ อย่าเรียกท่านเลย ฟังแล้วคัน

ขอบคุณท่านอื่นๆด้วยนะครับ

โห..นี่ยังไม่ทันโรยหมามุ่ยเลย คันซะแล้ว

แต่ถ้าอ้อส่งการบ้าน สงสัยพี่จะคันยิ่งกว่า ประมาณว่า คันมือ อยากเขกหัวคน 5555

รอชมรายการนี้มากกว่าทางทีวีอีกค่ะ
555+
^__^

แหะๆ หนูมีคำถามมาถามพี่แอสตั้นอีกแล้ว
ช่วยอธิบายคำว่า
"กายเราไม่ใช่เรา แต่เป็นของเรา"
หน่อยได้ไหมคะ
เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่เข้าใจน่ะค่ะ
(ตรงคำว่า "แต่เป็นของเรา" อ่ะค่ะ)


ได้ยินมาจากอาจารย์หมอท่านนึงตอนฝึกงาน
ติดใจสงสัยมาจนถึงบัดเดี๋ยวนี้ -__-

ขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับคำแนะนำที่ว่า

ถ้าเมื่อไหร่ "คิดว่ารู้" ให้รู้ลงปัจจุบันตรงกระบวนการที่มัน "คิด" นั่นแหละ
นั่นซินะที่ผ่านมามัวแต่ เอ....คิด..หรือ...รู้..หว่า

ดูกระบวนการที่มัน "คิด" ซ้อนไปอีกทีซะเลย

เข้าใจแล้วกับพุทธพจน์ที่ว่า
" กัลยาณมิตรคือทั้งหมดของพรหมจรรย์"

ขอบคุณมากเลยค่ะที่เปิดให้...เพลงน่ารักจริง ๆ....ชอบก้อรู้ว่าชอบ...สดชื่นก้อรู้ว่าสดชื่น ^0^

เพลงน่ารักดีค่ะพี่
เช้านี้เลยสดชื่นขึ้นมาหน่อย
ง่วงอ่ะค่ะ
^^

อ่านแล้วสบายใจก็รู้ว่าสบายใจ^O^

อยากได้เพลงนี้.. :~(

แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ

ไม่ได้ผ่านมาพักเดียว หนังสือได้ฤกษ์คลอดแล้ว
ดีใจด้วยนะคะ

รู้ว่า..รู้สึกทุกข์เพราะคิดถึง
รู้ว่า..เดี๋ยวทุกข์ก้อจะจางไป แล้วก้อจะเป็นอีก ไม่เที่ยง
แต่ก้อ..ทุกข์ ทุกข์ ทุกข์
พยายามตัดใจแล้ว...
รู้ว่าไม่มีทาง..อีกแล้ว
ไม่ง่ายแลย

แม้จะทำสมถะ..คิดว่าเค้ามีความสุขดีแล้วแม้จะสุขกับคนอื่น
หรือวิปัสสนา..มีสติ รู้ไปที่ความรู้สึก
แต่..ไม่รู้สึกว่านิ่งสงบ ทุกข์ยังคงมาเยือนได้สม่ำเสมอจริงๆ

แวะมาบอกว่าชอบประโยค "คนคิดไม่รู้ คนรู้ไม่คิด"

เพิ่งจะรู้ว่าจะแก้ปัญหาของตัวเองยังไงก็ตอนที่เลิกคิดนี่ล่ะ นั่งเฉยๆก็รู้คำตอบขึ้นมาเสียอย่างนั้น

แต่ตอนคิดว่าจะทำยังไง คิดยังไงก็คิดไม่ออก...

แป๋วแวะมาอ่านเรื่องที่เขียนให้อ่านง่ายๆของคุณเอ๊ดทีไร รู้สึกว่าเวลาไปทำมันยากทุกทีค่ะ

a r i t s u m e m o o n ที่จริงต้องกลับไปเรียนถามอาจารย์ท่านนั้นจะดีกว่านะ

เพราะคำพูดแบบนี้ มันเป็นสำนวนเฉพาะตัว

อย่างถ้าพี่พูด พี่ก็จะไม่พูดแบบนี้ พี่จะพูดว่า กายไม่ใช่ของเรา แต่เรามักจะคิดว่ากายเป็นตัวเรา

เดาว่าความหมายเหมือนกัน แค่สำนวนต่างไปนิดหน่อย

เรื่องกายไม่ใช่เรานี่เข้าใจง่าย ศาสนาไหนก็เห็นได้ ว่าไม่ใช่
เพราะตอนเราเด็กๆ กับตอนนี้ เราเปลี่ยนไปตั้งเยอะ แต่ในทุกการเปลี่ยนแปลงมันทำเอง เห็นมั้ย

มันจะเหี่ยว จะเหม็น จะแก่ จะป่วย จะโทรม จะเปล่งปลั่ง จะอ้วนขึ้น จะผอมลง มันก็เป็นของมันเอง

ตายไป ร่างกายก็เป็นสิ่งที่เราต้องคืนให้โลก เพราะมันมาจากดินเป็นองค์ประกอบหลัก แล้วใส่ น้ำ ลม ไฟ เข้าไป จึงประคองให้มันคงสภาพได้ชั่วคราว

ที่ว่ามาจากดิน เพราะมันมาจากแร่ธาตุ ที่เรากินอาหารทุกอย่างก็มาจากดินนะ ผักงอกจากดิน สัตว์ก็กินอาหารที่มาจากดิน

ในไบเบิลของคริสต์ยังใช้คำว่า จากดินสู่ดิน จากธุลีสู่ธุลี
From Earth to Earth, From dust to dust

คือมาจากดิน ตายไปก็กลับไปสู่ดิน

ถ้าคิดว่าร่างกายนี้เป็นเรา แปลว่ายังมีมิจฉาทิฐิ ไม่เห็นความจริง

เหมือนคนเกิดในรถ ไปไหน มาไหนก็ขับรถ อยู่ในรถตลอดเวลา แล้วก็คิดว่า รถคือตัวเรานั่นแหละ

พูดแล้วนึกถึง The Legend Of 1900 ที่พระเอกเกิดในเรือ แล้วก็ไม่เคยลงจากเรือเลยในชีวิต แล้วก็รู้สึกว่า เรือนี่แหละ คือบ้านคือโลกของตัวเอง

น่าเอามาเขียนบล็อกนะนี่

คุณแป๋ว ถ้าเข้าใจได้ว่า เวลาคิดแล้วยิ่งไม่รู้ เมื่อหยุดคิดแล้วจึงรู้ แบบนี้ ก็ไม่ยากแล้วล่ะ

เคล็ดลับ ที่เวลาทำแล้วจะไม่ยากคือ อย่าพยายาม "ทำ" อะไรเลย นอกจาก "รู้"

ฟังแล้วงงๆ เหมือนที่บอกว่า อย่าคิด ให้รู้เฉยๆ พอได้สติ หยุดคิดแล้วจะรู้ นั่นแหละ

วิปัสสนา ยากเพราะเราเคยชินกับการคิด อันนั้นข้อนึง

อีกข้อ เพราะเราเคยชินกับวิธีเรียนแบบปริญญาทางโลกว่า

ถ้าจะเรียนให้สำเร็จ จะต้องพยายามเปลี่ยนตัวเอง ต้องบังคับตัวเอง ต้องทำอะไรที่ต่างจากมนุษย์ธรรมดา

มีแต่คำว่า "ทำ" ทั้งๆที่เราจะดูกาย ดูใจตัวเอง เพื่อให้ยอมรับว่า เรา "ทำ" อะไรไม่ได้หรอก

มันทำของมันเอง ทั้งกาย ทั้งใจ มันไม่ใช่ตัวเรา แต่เราก็ฟังแล้วก็เผลอไป "ทำ" อยู่นั่นแหละ

"รู้" อยู่ในชีวิตธรรมดา "รู้" อย่างที่มันเป็น อย่า "ทำ" แล้วจะไม่ยากหรอก คุณแป๋ว

..
ขอบคุณค่ะ


..
วันนี้เข้าใจความแตกต่าง
ของการเรียนรู้ทางโลก
และทางธรรม
ขึ้นมาอีกนิดนึงแล้วล่ะค่ะ
..

ขอบคุณค่ะ ^^
เรื่อง The Legend Of 1900 นี่หนูก็ว่าน่าดูเหมือนกันค่ะ เนื้อเรื่องน่าสนใจดี ~