' ...
รายละเอียดอื่นที่ทำให้เรื่องยาวจนเป็นนิยายได้ ล้วนแล้วแต่ไปในทางวิจิตรภาษาเพื่อบรรยายการสังวาสที่เกิดขึ้นใต้ชายคาคฤหาสน์ภายใต้การปกครองของผู้ที่เหมาะแก่คำว่า 'จัญไร' ยิ่งกว่าใคร ทั้งที่คำนั้นเขาเป็นผู้ตราหน้าเด็กที่เกิดมาโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่
จะคิดว่าก็ได้สะท้อนให้เห็นชีวิตมนุษย์หนึ่งที่ได้กำเนิดมาด้วยเหตุไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้น ว่าต้องทุกข์เข็ญอย่างไร ก็ไม่เห็นประโยชน์ในแง่นั้น ด้วยเรื่องทำนองนี้ผู้มีสติปัญญาทั้งหลายที่นิยมเสพการอ่านเป็นอาหารสมอง มักรู้อยู่แล้ว
ในขณะที่พวกใจต่ำที่ได้ลงมือประกอบกรรมชั่วต่อเพศผู้ให้กำเนิดตัวเองนั้น ก็ไม่ได้มีจริตในทางอ่าน
หรือแม้กระทั่งเมื่อถ่ายทอดออกมาสู่อีกสื่อเช่นการลงจอในครั้งนี้ มีฉากเสพสังวาสอันยั่วใจให้บุคคลประเภทนั้นสนใจใคร่ดู แต่ดูแล้วก็ไม่ได้ไปเกิดข้อคิดสะกิดใจให้ยกระดับตนขึ้นมา
มีแต่จะไปเร้าดำฤษณาให้ใคร่หาที่ระบายความกลัดมันอัดอั้นของตนออกเท่านั้น
... '
จันดารา ปฐมบท : เรื่องจัญไรที่ได้คุณภาพศิลปะโอบอุ้ม : พน
หน้า ๘๖ คอลัมน์แลหนังไทย มติชนสุดสัปดาห์
ฉบับประจำวันที่ ๒๑-๒๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕
ปีที่ ๓๒ ฉบับที่ ๑๖๗๕