Group Blog
All Blog
|
(‿✿)จากทะเลมุ่งสู่ยอดดอย ตอนที่ 12 อำลาดอย ✿ ก็ได้เวลา จากลายอดดอยมหัศจรรย์นี้เสียที เขียนเล่าให้ท่านฟัง ดังนั้นเพื่อเป็นการสั่งลา ชื่นชมเป็นขวัญตา และขอมอบความสุขเหล่านี้ ก็อยากจะทดลองทำดูบ้าง ก่อนอื่นต้องซื้อวัตถุดิบในการทำไปก่อน เราซื้อหญ้าย้อมสีที่ถักเป็นเส้นๆไว้แล้ว เอาไว้ถักเล่นที่ศรีราชา แต่ต้องคอยให้กลับถึงบ้านก่อน เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว หลานซึ่งทำหน้าที่โชเฟอร์ ก็จัดการกดคำสั่งบอก GPS ว่าเราจะไปไหนกัน หรือคนที่ไม่ได้ศึกษาเส้นทางมาก่อน นั้นมีอยู่ 3 ทาง ซึ่งมาครั้งนี้เราจะรู้ได้สองเส้นทาง และวันนี้แหละเราจะได้รู้ว่า เจ้าGPS นั้น เมื่อรถวิ่งอ้อมมาตามไหล่เขานั้น เสียงเจ้า GPS ก็ดังมาอีกว่า GPS เห็นเส้นทางล้อมรอบไปด้วยป่าเขา บางทีก็หักเป็นรูปตัว U บ้าง ตัว L บ้าง ขนาดคนที่ไม่ช่ำชองการเดินทางแบบนี้ เราเดินทางมาถึงโค้งหักศอกมากที่สุด พอรถวิ่งลงเขามาหน่อยก็พบกับจุดพักรถ เมื่อพักรถจนหมดกลิ่นผ้าเบรคไหม้แล้ว ไม่กี่ครั้ง จากนั้นมันคงระอากับความดื้อรั้นของโชเฟอร์ จนเข้าสู่เส้นทางปกติแต่ก็ยังเป็นเนินอยู่บ้าง ผ่านโรงเรียนบ้านหนองขวาง อำเภอฝาง ข้างทางบอกว่า อ. ไชยปราการ 9 ที่เราต้องวิ่งรถต่อไป เมื่อรถผ่านต.แม่ขาดฝาง ที่เคยขึ้นมารับราชการแถวภาคเหนือ บางครั้งลมก็แรง แต่เหนือสิ่งอื่นใด และลืมความแห้งแล้ง อ.ไชยปราการ เราเหลือบมองป้ายข้างทางเขียนบอกไว้ว่า ออกมาประสานเสียงกันสนั่นรถแน่ และแล้วรถก็วิ่งมาถึงแยกใหญ่เชียงดาว ก๋วยเตี๋ยวทางเหนือถ้าเป็นพิ้นบ้านจริงๆน่ะอร่อยนะ เช่นถั่วฝักยาวหั่นเฉียงยาวสักหนี่งนิ้ว หรือกล่ำปลี ถั่วงอกก็มีนะ ถ้าเป็นต้มยำเราจะได้ลิ้มรสถั่วป่นที่เขาคั่ว น้ำส้มสายชูเขาก็มีประจำโต๊ะให้ ชาวบ้านทางภาคเหนือต้องยกให้ กระเทียมเจียว ซึ่งเขาจะหั่นมันหมูทั้งหนังเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนแล้วจึงนำกระเทียมสดสับละเอียด เมื่อมาสั่งก๋วยเตี๋ยวรับประทานต่างก็เน้นว่า เรียกว่าพักกลัวอ้วนไว้ชั่วคราวก่อนนั่นเอง ต้องบอกว่าหากไม่ชอบรับประทานเผ็ดมาก เผ็ดเด็ดซะระตี๋เชียวละ ก๋วยเตี๋ยวเคล้าน้ำตาแน่นอน เธอกำลังนึกถึงความหลังกับใครคนหนึ่งล่ะ ขนาดนั้น ฮ่าๆๆๆ เราก็ด้วย ฮิๆๆๆ ก๋วยเตี๋ยวที่ร้านกาแฟแนะนำไป แต่สำหรับเราแน่นอนมาเหนือทั้งที เมื่อก๋วยเตี๋ยวมาเสริฟเราต่างมองหน้ากันแบบทึ่ง ส่วนข้าวซอยของเราแค่ชามธรรมดาทั่วไป เราไม่ชอบทานกะทิ ไม่ใช่กลัวอ้วนหรอกนะ กะทิที่ทำอาหารหวานยังพอชอบบ้าง เมื่อรับประทานเสร็จ แน่นอน แต่นี่ทางเหนือชาวบ้านทำเองขายเอง ร้านบอกว่าชามละ 25 บาท ชามธรรมดา 20 บาท โอ้โฮ...ถูกอะไรปานนั้น หลังจากอิ่มกันแล้ว เพื่อให้ก๋วยเตี๋ยวได้ย่อยบ้าง ขอบอกว่า มื้อค่ำอันหนักหน่วงของพวกเรานั้น พลันสายตาเราก็เหลือบไปเห็น อาคารเหล่านี้อยู่ในรั้วเดียวกัน น่าอัศจรรย์จริงๆ เรายังไม่เคยเห็น ทริปท่องเที่ยวในครั้งนี้ได้เห็นสักนิด มาให้อ่านซะเลยดีไม๊จ๊ะ อยู่ในเขตเทศบาลตำบลเชียงดาว ตั้งเด่นตระหง่านอยู่ หลังวัดเป็นผืนนา และในบริเวณที่ขุนเขากำลังปกป้องอยู่นั้น แก่งแย่งช่วงชิงอำนาจ ทำร้ายกันเองอยู่ทุกวี่วัน เพียงเพื่อผลประโยชน์ ลืมคิดไปว่าเมื่อเราหมดลมหายใจเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียง เงินทอง หรืออำนาจ ในเมื่อสิ่งเหล่านี้เราไม่สามารถนำไปด้วย ดังนั้นเราควรจะรักและร่วมมือช่วยกัน ก่อนอื่น เรามาสมัครสมานสามัคคีกันก่อน ร่วมมือกันสร้างสรรแต่สิ่งดีๆให้แก่กันและกัน นั่นแหละคือความภูมิใจของพวกเราละ ที่ทำให้ประเทศชาติเราไม่มีการขัดแย้ง แต่เขาก็จะรู้จักและพูดถึงเรา ที่เขียนน่ะ ไม่มีอื่นใดแอบแฝง เราเพียงอยากเห็นคนไทยสามัคคีกัน เอาละๆๆ เดินสำรวจวัดดีกว่า อย่างสม่ำเสมอก็น่าจะเป็นศาลาเล็กๆ และองค์ครูบาศรีวิไชย นี่แหละ ส่วนโบสถ์นั้นเป็นโบสถ์เล็กๆ ปิดอยู่ ที่ต้องปลงจริงๆก็เห็นจะเป็นตู้รับบริจาคนี่แหละ และนี่อาจจะเป็นสาเหตุ อาจจะเป็นเครื่องเตือนใจให้แก่ผู้คิดกระทำความผิด และตั้งแต่เข้ามาในวัดนี้ บอกตรงๆว่า เราขอให้ทุกท่านประสบแต่โชคดี ทุกสิ่งที่หวังไว้โดยทั่วกัน บาย..... ตามมาเที่ยง ดอยอ่างขาง ด้วยคนค่ะ พี่จุไร สถานที่ก็สวย ดอกไม้ก็งาม อาหารก็น่าทานมากค่ะ
โดย: ยัยแจ๋ว IP: 58.11.95.133 วันที่: 27 มกราคม 2555 เวลา:0:35:16 น.
|
tangkay
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |