แจแปน แจแปน: สุดยอดสาระเรื่องญี่ปุ่น โดยคุณนวรัตน์ เลขะกุล

อยากไปญี่ปุ่น อยากไปญี่ปุ่น แต่นอกจากการ์ตูนโดราเอมอน อิคิวซัง ฮาโตริ ไอ้มดแดง แหล่งรวมการ์ตูน และยอดมนุษย์ ถึงตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับญี่ปุ่นเลยสักกะนิดเดียว อ้าวแล้วทำไมอยากไปญี่ปุ่นละเนี่ย สงสัยจะเป็นเพราะอิทธิพลของการ์ตูนเหล่านี้นี่เอง

พอบอกชื่อการ์ตูนออกมา หลายคนคงเดาอายุฉันไม่ยากนัก เพราะการ์ตูนข้างบนนั้นเยาวชนรุ่นจิ๋วที่ได้มีโอกาสดูตอนที่เข้ามาฉายครั้งแรกๆ ตัวเลขอายุปัจจุบันเด็กวัยนั้นก็ปาไปรุ่นป้า น้า อาเสียแล้วล่ะ ตอนเด็กๆ ฉันใฝ่ฝันอยากไปย่ำโตเกียวสักหน อยากเกิดเป็นเด็กญี่ปุ่น ใครทักว่าหน้าเหมือนญี่ปุ่น วันนั้นตัวเบาเหมือนลูกโป่งลอยฟ้า แต่จนบัดนี้อายุเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก็ยังไม่มีโอกาสไปญี่ปุ่นกับเขาเสียที คงเป็นเพราะกิตติศัพท์ที่เล่าลือว่าภาษาใบ้เป็นภาษาสากลที่ฉันไม่ค่อยจะถนัดใช้ เพราะปากชอบทำงานมากกว่ามือ เลยเกิดอาการ "หด" ไม่กล้าไปญี่ปุ่นขึ้นมา

ไอ้จะไปกับทัวร์ก็แสนแพง จะไปเองก็กลัวอดตาย ทั้งๆ ที่อ่านกระทู้ที่ห้อง Blueplanet ก็เห็นคนพูดญี่ปุ่นไม่กระดิกก็กลับภูมิลำเนามาได้ด้วยอวัยวะครบ 32 ส่วนห้องโต๊ะเครื่องแป้ง คนพูดญี่ปุ่นไม่ได้ ก็ได้ของประเภทเครื่องสำอางมาเต็มลำเครื่องบิน วางแผนจะไปญี่ปุ่นอยู่หลายหน แต่ชวด ฉลู ขาล เถาะทุกทีเลย ไม่รู้มีใครสะกดดวงวิญญาณรอบเกาะญี่ปุ่นไว้หรือเปล่า เลยป้องกันผีสาวอย่างเราไม่ให้เข้าประเทศนี้ได้



เมื่อไม่มีวาสนาชักพาให้เราไปพบโกโบริ อังศุมาลินก็เลยต้องไปคุ้ยกองหนังสือที่ซื้อมาแช่อิ่มไว้ตั้งแต่ครั้งงานสัปดาห์หนังสือเมื่อคราวที่จัดปลายปีที่แล้ว นัยว่าเพื่อเปิดกระโหลกให้รู้จักประเทศญี่ปุ่นผ่านตัวอักษร หนังสือปกสีเหลือง "แจแปน แจแปน" จำหน่ายในราคาลดที่บูธสารคดี เชิญชวนให้สอยมาเก็บไว้ เมื่ออ่านแต่ละบทแล้วไม่ผิดหวัง

อ่านแล้ววางไม่ลง ผู้เขียนคือคุณนวรัตน์ เลขะกุลมีลูกเล่นในการเล่าเรื่องญี่ปุ่นได้สนุก ชวนให้ตามติด แต่ละบทสอดแทรกเรื่องราว ประวัติความเป็นมา ตำนาน เรื่องเล่า ข้อพิสูจน์จากนักโบราณคดี นักประวัติศาสตร์ นับได้ว่าผู้เขียนใช้ความชำนาญ ความสันทัด และความพยายามในการค้นคว้าข้อมูลมากทีเดียว มีหลายเรื่องที่ฉันเองเข้าใจผิด หรือรู้ไม่กระจ่าง เช่นอิคิวซัง เณรน้อยเจ้าปัญญานี้เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่หนังการ์ตูนให้ดูเพลิน ส่วนแมวกวักไม่ใช่ของเล่นกุ๊กกิ๊ก แต่มีที่มาที่ไป มีความเศร้าเป็นบทส่งท้าย ส่วนอาหารเทมปุระไม่ใช่อาหารญี่ปุ่น นินจามีอยู่จริง ไม่ใช่มีแต่ฮาโตริ ทั้งนี้ซูโม่มักมีแฟนสวย อิอิ

ผู้เขียนเป็นผู้ชำนาญการพิเศษที่ธนาคารแห่งประเทศไทย แต่มีเหตุให้ต้องไปใช้เวลาบางช่วงบางตอนที่ประเทศญี่ปุ่น จึงได้สะสมความรอบรู้ในเรื่องวัฒนธรรมที่เป็นสัญลักษณ์ทั่วๆ ไปที่เห็นแล้วต้องรู้ว่านี่คือญี่ปุ่น เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้ว ฉันก็เลยได้รู้ได้เห็นความเป็นญี่ปุ่น ที่มากกว่าความเป็นประเทศแห่งเทคโนโลยี เกมส์และของเล่น เจ้าแห่ง packaging แฟชั่น เครื่องสำอาง และวัฒนธรรมดนตรี

Create Date : 19 มีนาคม 2551 Last Update : 23 มีนาคม 2551 12:58:18 น. Counter : 888 Pageviews.		3 comments
Share Tweet