หมอกควันภาคเหนือ มองเห็นด้วยตา หายใจไม่ออกด้วยปอด
ผมเดินทางไปมาระหว่าง กรุงเทพ แม่สอด อยู่เป็นประจำพอพูดถึงหมอกควันที่จะเริ่มมีทุกๆปีของช่วงเวลาเริ่มต้นของฤดูร้อน บางครั้งผมที่ไม่ใช่คนพื้นที่ก็ตีความเข้าใจผิดว่ามีหมอกยามเช้าสร้างความสดชื่นแกหัวใจและร่างกาย อากาศเหมาะและเย็นสบายในช่วงเช้าโอยมีความสุข แต่เฮ้ยๆๆ อันที่จริงมันคือควันที่เรามองเห็น แต่กลับไม่ได้กลิ่น ซึ่งถ้าหากดูจากปีที่แล้วปัญหาหมอกควันก็มีอยู่ดูเหมือนจะไม่ร้ายแรงเท่ากับปีนี้ ถึงแม้ผมจะไม่ใช่คนในพื้นที่ที่ต้องอยู่อาศัยกันเป็นประจำชั่วนาตาปี ตลอดกาลนานชั่วลูกชั่วหลาน แต่จากหลายๆ ครั้งที่เดินทางเห็นดูเหมือนว่าปีนี้จะมีควันที่ดูหนาตากว่าทุกปี

พูดตรงๆ นะครับแรกๆก็เฉยๆ นะกับการมองเห็นควันจางดูเหมือนหมอกปกคลุม ครอบเมืองตั้งแต่เช้ายันเย็น ตอนเที่ยงอากาศร้อนแต่ดันมีหมอกก็แปลกไปอีกแบบ นานๆทีจะเจอทีแต่นี่มานเริ่มชักจะเริ่มไม่ไหวแล้วนา ผมเพิ่งจะเริ่มมาสังเกตุตัวเองตอนเช็ดหน้าเช็ดผมนี่เหละ ว่าไอ้ผ้าขาวๆ ของผมตอนเช็ดหน้าทำไมมันดำกว่าปกติหว่า? อ้าวๆๆ ทางการประกาศแล้วนี่ว่าคือหมอกควันจากการเผาลอยมาปกคลุมเมือง เออช่างมานเหอะเด๋วมันก็หาย แล้วข่าวมันจะออกอะไรหนักหนาว่าหมอกมาผู้ป่วยเพิ่มขึ้น ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วขนาดอยู่แค่อาทิตย์สองอาทิตย์ ผมเริ่มมีอาการเจ็บคอ อึดอัดหายใจไม่ค่อยจะออกแล้วโต๊ะทำงานก็เริ่มมีฝุ่นสีดำๆ ละเอียดๆ เกาะที่โต๊ะมากขึ้นทุกวันเช็ดแล้วก็ยังมีอีกมาไม่หมดซักที เริ่มจะไม่อยากเปิดประตูห้องต้อนรับ พี่หมอกควัน ซะแล้ว

ซ้ำร้ายตอนออกไปเดินเล่นกลับรู้สึกเหมือนหายใจไม่ค่อยจะออก อึดอัดบอกไม่ถูก คือถ้ามันมีควันแบบจุดไฟเผาเราพอที่จะได้กลิ่นแล้วเดินหนีได้ แต่นี่หนีไปไหนก็ไม่ได้ กลิ่นก็ไม่มีได้แต่ทนๆ หายใจมันไปอย่างนั้น ทางผมนั้นมีทางออกอยู่แล้วก็แค่เดินทางกลับ กทม. เพื่อไปสูดควันดำมลพิษจากเครื่องยนต์ที่เผาไหม้ด้วยน้ำมันปิโตเคมี เพียงแค่นี้ก็ไม่ต้องเจอกับปัญหาหมอกควันทางภาคเหนือ สบายไป

เป็นที่หน้าเห็นใจครับกับชาวบ้านร้านตลาดที่ต้องอยู่อาศัยในพื้นที่ๆ ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อยู่เป็นประจำ จะหนีไปไหนย้ายไปไหนก็ไม่ได้ หากมีเงินทองก็ยังพออยู่แต่ในบ้านเปิดแอร์ตามคำโฆษณาว่ากรองได้ตั้งแต่ฝุ่นยัน ไวรัส ก็ยังพอทนจนกว่าหมอกควันจะจางหายไป ซึ่งผมไม่เข้าใจจริงๆว่า การที่มีเหตุการณ์แบบนี้ทุกๆปี ภาครัฐทำไมไม่สามารถจัดการให้เป็นระบบระเบียบแบบจับต้องได้ เวลาดูข่าวก็ประกาศห้ามนั้น ห้ามนี่ กับคนในพื้นที่ แต่ควันที่มาจากประเทศเพื่อนบ้านเรากลับไม่มีวิธีเจรจาต่อรอง พูดถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นกับคนในบ้านเราเลย ว่าแล้วถ้าพิมพ์มากไปกว่านี้เท้าจะเข้าไปในคุกซะเปล่า ขอจบแต่เพียงเท่านี้จะดีกว่า



Create Date : 05 มีนาคม 2555
Last Update : 5 มีนาคม 2555 12:30:46 น.
Counter : 889 Pageviews.

0 comments
มหาสงกรานต์ '67 (รักโดรนมาก) สมาชิกหมายเลข 7777777
(17 เม.ย. 2567 18:18:19 น.)
งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ครั้งที่52 ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ นายแว่นขยันเที่ยว
(5 เม.ย. 2567 00:54:22 น.)
มิ้งค์ พิรดา เตชะวิจิตร์ : ว่าที่นักบินอวกาศไทยคนแรก newyorknurse
(26 มี.ค. 2567 01:56:43 น.)
การประชุมใช้ "หนึ่งผิวหนัง หนึ่งอัตลักษณ์" ล่องแม่ปิง
(14 มี.ค. 2567 21:39:36 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Tkd.BlogGang.com

eronthai
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

บทความทั้งหมด