ฤดูกาลหากินผลไม้โปรด ฤดูกาลนี้ ไม่มีผลไม้อะไรจะมากเท่าทุเรียนไปได้ ออกล่าหากินกันค่ะ มีสวนที่เป็นสวนประจำอยู่แล้ว โทรถามก่อนล่วงหน้า สั่งไว้เลยว่า เก็บลูกเพิ่งหล่นใหม่ๆไว้ให้ด้วย  ไม่ผิดค่ะ ทุเรียนที่แม่ตะลีกิน คือทุเรียนที่ต้องสุกหล่นจากต้น มันเป็นทุเรียนพื้นบ้าน เป็นทุเรียนป่า คนใต้โบราณ ปู่ย่าตายาย ฝังเมล็ดพันธุ์ไว้ในสวน บนเขา 10ปี 20 ปี ได้กินลูก แต่ต้นมันสูงมากๆ 20-50เมตรก็มี มาถึงรุ่นนี้ คืออายุ เกือบ 100ปี บางต้นเกิน ลูกหลานที่ได้มรดกเป็นที่บนเขา ก็มักจะได้สวนทุเรียนพื้นบ้านนี้ติดที่มา บางคนไม่ขายต่อก็โชคดีไป  เพราะเวลานี้ ผู้คนขวนขวายหาทุเรียนพื้นบ้านดั้งเดิมกิน จากที่เคยซื้อขายกัน กองละ 10-20บาท ราคาก็เขยิบมาถึง กก.ละ 60-70บาทเมื่อต้นฤดูกาล และลดลงมาเป็นกก.ละ50 บาท เมื่อใกล้วาย สวนที่เป็นเจ้าประจำอยู่ทางเข้าน้ำตก ไม่ห่างจากบ้านแม่ตะลีนัก โทรสั่งไว้ เขาก็เก็บต้นที่หล่นใหม่ และเนื้ออร่อยไว้ให้  ลูกอร่อยคือ เนื้อละเอียด ไม่มีเส้นใย หวานมัน นุ่มลิ้น เป็นครีมสุดๆ พันธุ์ที่ชอบ เป็นชื่อเรียกของสวนเอง คือพันธุ์ไอ้ไผ่ ชื่อแล้วแต่เจ้าของจะตั้งเอง ไม่เหมือนกัน สวนใครสวนมัน   ทุเรียนบ้านจะปลูกด้วยเมล็ด ยังไงก็ไม่เหมือนเดิม เพราะแมลงผสมเกสรให้ ต้นโน้น ผสมต้นนี้ ได้พันธุ์ใหม่ๆ เปลือกเขียวสดบ้าง สีทองบ้าง เขียวอ่อนบ้าง น้ำตาลอ่อนบ้าง ลูกยาวก้นเป็นจงอย ลูกป้อมกลม ลูกเล็กนิดเดียว   บางต้นจะมีไส้เป็นสีสนิมปูดๆ ซึ่งเป็นแม่พันธุ์เอาไปผสมกับทุเรียนพันธุ์เช่นหมอนทอง ก้านยาว ก็จะได้พันธุ์ใหม่ขึ้นมา อาจเป็นพันธุ์สาริกา ที่กำลังมีชื่อและแพงมาก กก.ละถึง250-280บาท  บางต้นไส้เหนียวมาก ผ่าไม่ค่อยออก เช่นลูกนี้ เมื่อวานปล้ำผ่าจนเอ็นไหล่เคล็ด  สีของเนื้อก็จะต่างกันไป บางลูกเนื้อสีขาวจั๊วะ แต่รสชาติอร่อยมากๆ บางต้นสีเหลือง สวย บ้างก็เหลืองนวล เนื้อหนาบ้าง บางบ้าง ขนาดเม็ดล่อก็มี     แต่จะไม่ค่อยได้เห็นเมล็ดลีบค่ะ เพราะต้นที่ขึ้นได้งอกงามใหญ่โตมักเกิดจากเมล็ดที่ใหญ่โตสมบูรณ์ ลูกที่ได้ก็เมล็ดใหญ่ตามพันธุ์พ่อแม่ กินไม่หมดก็เก็บใส่ช่องแข็งทั้งเมล็ด เอามากินเป็นไอศครีมทุเรียนแท้ๆ สุดยอดความอร่อยค่ะ บางทีก็เก็บแต่เนื้อไว้ กวน หรือเอามาใช้ผสมทำขนมได้หลายอย่าง หอมกลิ่นธรรมชาติ ฟุ้งรัญจวนใจไปสามอำเภอแน่นอนค่ะ  ใครที่ชอบทุเรียนห่าม จะไม่สามารถกินทุเรียนบ้านแบบนี้ได้เลย เพราะเขาจะเรียกเป็นปลาร้า กลิ่นแรงพาลจะเป็นลม แต่คนที่ชอบกินทุเรียนบ้าน จะรักเลย ยิ่งออกขมด้วยแล้ว เราเรียกขุงหร็อย นั่นสุดยอดความอร่อยค่ะ  กินแล้วต้องกินน้ำเยอะๆ หรือดับร้อนด้วยมังคุดค่ะ อย่าไปเอ่ย(เรอ)ใส่ใครนะคะ เพราะคนที่ไม่ชอบอาจฟาดด้วยเปลือกทุเรียนเป็นแน่แท้ เปลือกทุเรียนก็สับๆแล้วนำไปหมักทำปุ๋ยค่ะ เปลือกทุเรียนย่อยง่ายมาก เมล็ดก็ตั้งทิ้งๆไว้แป๊บเดียวงอกตรึม ถ้ามีสวนสัก10ไร่คงได้ปลูกกันสนุกแน่ๆค่ะ  ต้องอย่าลืมว่า กินพอประมาณให้รับรู้ถึงความอร่อยพอ อย่าเกินไป เพราะไขมันและน้ำตาลวฃสูงค่ะ อันนี้เตือนตัวเองด้วยค่ะ ปีละครั้ง แต่ครั้งละหลายๆหน สวัสดี
ราคาสูงครับ ทานไม่ไหว (จริงๆ ไม่ค่อยชอบ) กินทุเรียนต้องไม่กินกับพวกแอลกอฮอล์นะครับ ไม่งั้นได้นอนดับคาที่แน่ มีทุกปี
โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:15:54:28 น.สวัสดีครับแม่ตะลี
รอรีวิวเม็ดทุเรียนที่เรียงรางกันงอกเลยครับ ตอนที่แม่ตะลีพูดถึงทุเรียนพื้นป่าที่ใต้ ผมยังคิดเลยว่าคือ สาริกา เพิ่งทราบว่าคือพันธุ์ผสม ลูกครึ่งหมอนทอง ผมเคยทานสาริกา อือ....ไม่ค่อยชินครับ แบบที่สีซีด ๆ ก็เคยครับ ไม่คุ้นเหมือนกัน ทุเรียนเป็นของกลิ่นแรงที่ใครเอาขึ้นรถแล้วผมไม่โกรธ นั่งสูดไปเรื่อยๆ ครับ ชอบ 555555 จากบล๊อก ป้าคุยเก่ง อัธยาศัยดีเลยครับ ปกติผมเป็นคนไม่คุยนะ แต่ก็คุย ๆตอบๆ บ้าง แค่ยิ้มบ้าง แค่รับว่า ครับ บ้าง ไม่มีอารมณ์ก็นั่งเงียบๆ ใส่หูฟังเปิด youtube ครับ ^^ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:16:21:13 น.ดีจังค่ะได้ทุเรียนสุกจากต้น
แถวนี้มีแต่ทุเรียนขั้วเหลือง โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:16:31:53 น.ปกติที่บ้านผมมีแค่พ่อกับแม่ทีก่ินทุเรียนครับ
ลูกๆไม่มีใครกินเลย ปีนี้รู้สึกว่าไม่ได้ซื้อมากินเลยครับ ส่วนหนึ่งพ่อก็ต้องคุมเบาหวานด้วย  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:19:03:39 น.แปลกดี... ที่ชอบกินทุเรียนโบราณ..
เมื่อก่อนไปอุตรดิตถ์ เจอทุเรียนโบราณเพื่อนซื้อยกเข่งเท ใส่ท้ายรถ.. ไปแกะกินบางลูกอร่อย.. แต่ส่วนใหญ่เม็ดเบ่อเริ่ม 5555 อืมมม. นึกได้ว่าปีนี้กินทุเรียนแค่ 2 พลูเอง แพงเกินไป โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:20:37:23 น.ทุเรียนภาคใต้อร่อยไม่แพ้ที่ไหนเหมือนกันนะครับ เห็นแล้วคิดถึงบ้านเลยครับ
โดย: The Kop Civil
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:22:14:06 น.ปีนี้ กินแล้วครับ
ชอบทุเรียนพื้นเมืองครับ หากินยาก ข้าวเหนียวดำน้ำกะทิทุเรียน อร่อยชื่นใจ โดย: สองแผ่นดิน
 วันที่: 16 กรกฎาคม 2564 เวลา:22:56:59 น.เคยทางทุเรียนพื้นบ้าน
ตอนคนใกล้ตัวไปทำงานที่รัฐเคด๊ะ มาเลยเซียค่ะ.. ในชุมชนคนไทยสมัยเสียดินแดง มีวัดพุทธ และประชาชน พูดไทย เวลาไปเยี่ยมรู้สึกเหมือน ไปชนบทไทยๆ.. ที่วัดมีทุเรียนพื้นบ้านหลายต้นอยู่ และชาวบ้านก็ขนมาถวายวัดเป็นเข่งๆ ใช้มือฉีกได้เลย.. อาหย่อยๆ  โดย: เริงฤดีนะ
 วันที่: 19 กรกฎาคม 2564 เวลา:9:50:09 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
แต่ชอบแบบห่ามหน่อย กรอบนอกนุ่มใน
พูดแล้วก็อยากกินขึ้นมาทันที 555