ฝนโปรยปรายตั้งแต่หัวรุ๋ง
ฟ้าฉ่ำ ดินชื้น
แต่หัวใจฉันทำไมแห้งแล้งเสียเหลือเกิน
น้ำตาพาลไหลรินง่ายทุกยาม
ยิ่งเหลียวไปเห็นดาวเรืองที่เพาะไว้
เห็นดอกหนึ่งเพิ่งแย้มกลีบสีเหลืองทอง
ตาก็เริ่มฝ้าฟาง มีก้อนอะไรมาจุกที่คอหอย
ต้องหันไปทำอย่างอื่น
เอาใจไปจรดจ่องานบ้านแทน
มันไม่งายเลยที่ใจจะโล่ง
ซื้อเมล็ดดาวเรืองเป็นซองที่ขายทั่วไป
ของยี่ห้อดัง มี 8เมล็ด 25 บาท
อีกยี่ห้อ 7เมล็ด 25 บาทเช่นกัน
ไม่ขึ้นอยู่ครึ่งซอง
ที่รอดมา หนอนกินยอด
จนเหลือรอด 5กระถาง
เด็ดยอดออกมาชำใหม่ตามตำรา
เพื่อให้ต้นเป็นพุ่ม ไม่โทงเทง
เว้นไว้ 1 กระถาง ไม่เด็ดยอด ก็ออกดอก
บานมาให้ชมวันนี้ 1 ดอก
มีดอกตูมๆตามมากอีก 3- 4 ดอก
วันหนึ่ง มีคนที่มีหัวใจเดียวกัน
แม้อยู่ห่างกันคนละทิศ
แบ่งปันพันธุ์พื้นเมืองมาให้เพาะ
ได้แบ่งส่วนหนึ่งให้เพื่อนพ้องไปเพาะด้วยกัน 7-8คน
ได้ต้นที่เติบโตมาเท่านี้
อีก 24 วันเท่านั้น
หวังใจให้ต้นที่ฟูมฟักด้วยสองมือ หนึ่งหัวใจตัวเอง
ได้ออกดอกเหลืองสะพรั่ง
ให้สมกับที่ตั้งใจจะทำถวาย
ด้วยหัวใจที่ภักดี
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
รอชมดอกชนิดพันธุ์พื้นเมืองด่วยนะคะ
ดอกต้องสวยมากแน่ๆ ปลูกถวายพระองค์ท่าน น่าสุขใจค่ะ
ไว้มาส่งกำลังใจค่ะ