เรียนรอบค่ำจบแล้ว หลักสูตรระยะสั้นๆ จบภายใน1เดือน เรียนวันละ3ชั่วโมง ได้เสื้อเบื้องต้นมา3ตัว   เลือกผ้าและแบบที่จะเอามาใส่ได้จริง วัยนี้แล้ว ไม่ต้องซื้อผ้าดิบมาฝึกตัด เสียเวลาแล้วต้องได้เสื้อใส่  ได้เวลา5โมงเย็น ก็อยู่ในชั้นเรียนแล้ว ถึงเป็นคนแรกทุกวัน เปิดหน้าต่าง ยกเก้าอี้ลงทุกตัว มีงานก็นั่งทำรอครู  กลายเป็นแม่ เป็นป้า และเป็นยายของชั้น เพราะดันแก่สุด  บางวันมีเด็กตัวเล็กๆ หนูไข่มุก ตามแม่มานั่งเฝ้าชั้นเรียน บางวันกลายเป็นตัวป่วนยายและป้าๆ บางวันเธอก็หยิบไม้กวาดมาทำเวรแทนยาย บางวันมาสะกิด ยายๆหนูหิวน้ำ ยายๆหนูหิวหนม  เสื้อตัวแรก ฝ้ายจิตรลดา พิมพ์ดอกไม้ในสวนหลวง ฝ้ายนิ่มใส่สบาย ใส่แล้วโลกสว่างสดใส ไม่ชอบเจาะรังดุมอย่างครูบอก ขอทำเป็นโบว์เล็กๆแทน ก็ยาย สายแบ๊ว ต้องใส่ให้ครูติชม แม่ตะลีสอบผ่าน  ลูกศิษย์ต้องใส่เสื้อที่ตัวเองตัด มาให้ครูตรวจทุกคน มีการประชันกันเล็กๆ   เสื้อตัวที่2 เป็นลินินสีครีม ครูให้คิดแบบเอง ต่อยอดจากพื้นฐานที่เรียนมา โดยแนะนำการทำปกเสื้อคอตั้ง คอจีน อ๊ะ....สไตล์นี้ ถูกจริตแม่ตะลีเลยซิ   ทำแบบเสร็จ มียัยหนูไข่มุกมาป่วนอยู่ข้างๆ ลงมือตัดผ้าปุ๊บ...ผิดปั๊บ ผ้าชิ้นหลัง ลืมเผื่อตะเข็บ 5 เซ็นต์ เอ๊า...เคยเห็นแต่เสื้อหน้าสั้นหลังยาว แม่ตะลีจะโชว์ หลังสั้น หน้ายาวบ้าง จะเป็นไรไป  ไม่หรอกค่ะ...ล้อเล่น ใครจะกล้าล้ำยุค ก็ต่อผ้าตัวหลังเอา ให้ความยาวมันเท่าข้างหน้า ดีนะมีผ้าเหลือ ใส่ส่งการบ้านให้ครูติชมเช่นเคย ครูชม สวยค่ะ....ป้า ยิ้มแก้มบานไป ผ่าม!!! เสร็จแล้วค่ะ  ส่งงานประชันกับน้องๆหลานๆ  เสื้อตัวที่3 ขอยกระดับเป็นผ้าไหม ที่ซื้อเก็บไว้เป็นชาติแล้วกัน แต่ต้องยืนรีดอัดผ้ากาวอยู่3ชั่วโมง ใครที่ทำเป็น คงหัวเราะ ว่าจะยากเย็นอะไร๊.. แต่นี่ครั้งแรกของแม่ตะลีนะคะ รีดไปไถไป อ้าว! ย่นซิคะพี่น้อง ครูดุ ป้าๆๆ อย่าไถค่ะ ไปทับๆไปเรื่อยๆ เฮ้อ..ยืนทับจนตะคริวจับน่องและนิ้วเท้า   แต่ป้าก็อัดผ้ากาวได้เสร็จนะคะครู ความที่ไม่ชอบเจาะรังดุมมาถึงอีก คราวนี้เลยนั่งฝึกทำลูกกระดุมจีนกับยูทูป อะพิโธ่ อะพิถัง กะละมังถ้วย!!! ทำไม่เป็น เลิก ไปซื้อกระดุมจีนสำเร็จมาก็ได้ เร็วทันใจดี เดินทุกร้าน มีแบบเดียว เหมือน20ปีก่อน เอาก็เอา ติดแล้วก็ใช้ได้อยู่   ส่งการบ้านตัวสุดท้าย ในวันสุดท้ายของการเรียนรอบค่ำ เป็นอันจบหลักสูตร ความรู้ไม่มีวันจบของแม่ตะลี  น้องๆหลานๆถ่ายรูปร่วมกัน ครั้งหนึ่งเคยหัวเราะกัน ช่วยกัน เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกัน สนุกสนาน ไร้ข้อปิดกั้น น้องๆหลานๆบางคน สมัครเรียนต่ออีกคอร์ส แต่แม่ตะลีขอหยุดพักสายตาชั่วคราว    ขำกับการเนาผ้าของเพื่อน ครูสั่งให้หยุดและเนาใหม่  ชั้นเรียนที่ไม่จำกัดเพศและวัย      บางคนสอยเข็มไม่เห็น ต้องให้เด็กๆช่วย   แล้วแม่ตะลีก็แสวงหา ว่าจะเรียนอะไรต่อ สวัสดี
อ่านเพลินเลยค่ะ ชอบเหมือนกันอีก
สมัยทำงานไปเรียนตัดเสื้อกับร้านข้างบ้าน พอสร้างแบบเป็น เริ่มตัดคอกลมเป็นตัวแรก พอครูให้สร้างต่อเป็นคอฮาวาย คราวนี้ลูกศิษย์ดื้อ บอกอยากได้เสื้อแบบนี้ แล้วก็แบบนี้ ครูก็สอน เรียนจบได้สี่ห้าแบบไม่ตามขั้นตอนที่เหลือ ไปหาซื้อตำรามาอ่านและเริ่มฝึกจากเสื้อตัวเอง คุณพ่อ ลูก ลามไปญาติ จนได้คำเยินยอทั่วหน้า มีความสุขมากเวลาเห็นเสื้อเสร็จแต่ละตัว วัยสูงขึ้นเลิกค่ะเพราะใส่ได้ในรูเข็มไม่สะดวกแล้ว เรียนทำขนมต่อ เรียนถักโครเชร์ต่อ ตอนนี้นั่งมองแล้วเสียดาย ที่สายตาเพ่งสอยตะเข็บกับวาดแบบไม่สวยแล้ว แม่ตะลีต้องมีความสุขแน่นอน เพราะงานฝีมือครั้งนี้สวย ครูเคยบอกใจเป็นสุข งานฝีมือที่ทำจะสวยค่ะ โดย: หมุยจุ๋ย
 วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:13:41:52 น.ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ
เสื้อสวยมากเลยครับ และผมคิดว่าเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมากๆด้วย ที่เราสามารถตัดเสื้อในแบบที่ชอบได้เอง หลักสูตรยังสามารถเรียนจบภายในเวลาไม่นาน การเรียนรู้ไม่มีสิ้นสุดจริงๆครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:14:00:08 น.โอ้โห เก่งมากเลยอ่ะค่ะ
ขออนุญาติเรียกคุณป้าแล้วกันนะคะ คุณแม่ของหนูก็เป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้าค่ะ แต่ตอนนี้เลิกแล้วค่ะ เรื่องลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจึงไม่แน่ใจค่ะ 555 เพราะสุดท้ายหนูเองก็ตัดเย็บเสื้อผ้าไม่เป็น เรียกได้ว่า งานฝีมือ เย็บปัก ถัก ร้อยนี่ ไม่ได้เลยค่ะ เลือกวาดๆ ปั้นๆ ภูมิไทยก็ไม่เอาเช่นกันค่ะ เลยไม่บังคับลูกเพราะเราเองก็ไม่ได้อะไร จากแม่เหมือนกัน แต่ภูมิเล่นดนตรีค่ะ อันนี้คงได้จากคุณตา เพราะตาสามารถเล่นดนตรีเป็นเพลงได้ โดยไม่รู้จักตัวโน๊ตสักตัวเลยค่ะ โดย: Artagold
วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:16:25:41 น.เป็นกิจกรรมการเรียน ดีเลยครับ... หาไม่ค่อยได้แล้ว แต่
ถ้าตัดเป็นแล้ว คงจะได้เสื้อแบบต่าง ๆ เพิ่มขึ้น ต่อไป คงต้องมีการใช้ผ้าซับในอีก.. ผมเห็นแล้ว ทึ่งครับช่าง มีความสามารถมาก. ไม่เห็นผ้าลินิน นานมาก... ผมเองก็ชอบใส่ สีดูดี..แต่รีดยาก แหะ ๆ ใส่โปร่งสบาย ๆ v .... ที่บล๊อกผม.... ปกติผมชอบ สะตอข้าว มากกว่าสะตอดาน เมื่อก่อนผมไป ทางใต้จะซื้อสะตอกลับบ้าน ส่วนใหญ่จะ เน้นสะตอข้าว ชุมพร... หนอนไม่ค่อยมี ซื้อมาจะตัด ออก จากพวง ใส่เรียงในกล่องจนเต็ม กลับไปบ้านแบ่งกันกิน มัน... ส่วนสะตอดาน นั้นก่อนผมจะสั่งซื้อกิ่งพันธ์ ผมจะสำรวจ ร้านขายอาหารตามสั่ง หรือ ร้านข้าวต้มใน กท. ปรากฏว่า เขา นิยมใช้สะตอดาน คงเป็นด้วย เม็ดโตเป้ง.. สำหรัล ผัดใส่กุ้งกะปิ ราดข้าว.. ตอนนั้นผมเลย ปลูกตามที่ตลาดต้องการครับ.. เอากัน ง่าย ๆ คน กท.เขาไม่ค่อยรู้เรืองสะตอเท่าใด หุ หุ สะตอข้าว มัน..กว่ากันเยอะ.. ... ที่จันทบุรี มีสะตอขึ้นตามธรรมชาติบ้าง แต่เม็ด เรียงตาม ยาว ไปปลายฝัก.. มีเยื่อสีเหลืองติดแน่น คนไม่นิยม.. แตกต่างกับสะตอใต้ มีเม็ดขวางฝักครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:16:54:00 น. ปรบมือชื่นชม เก่งมากค่ะ คุณแม่ตะลี
เดือนเดียวได้เสื้อตั้ง 3 ตัว ตัดผ้าไหมอีกด้วย เก่งจริงค่ะ ฝีเย็บเรียบเนียนด้วยค่ะ อายุเป็นเพียงตัวเลข เพราะดูรวมๆแล้วรุ่นราวคราวเดียวกันค่ะ โดย: mcayenne94
วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:19:29:21 น.เก่งมาก ๆ ค่ะแม่ตะลี
ตัวเองก็อยากจะไปเรียนเหมือนกันค่ะ ตอนนี้มีหลานสาวตัวน้อย อยากตัดชุดเด็กน่ารัก ๆ ให้หลานสาวใส่ค่ะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:19:31:49 น.อย่าเรียกว่ายาย หรือป้าเลย เรียกพี่ใหญ่ดีกว่าครับ ผมชอบชั้นเรียนแบบนี้นะที่มีคนอายุต่างๆ กันมาเรียนด้วยกัน ผมมองว่ามันสนุกกว่าอายุเท่ากันหมด
บางครั้งก็ช่วยเหลือกัน ช่วยกันสอนกันเองบ้าง เป็นรูปแบบการเรียนรู้ที่ดีเลยล่ะ ที่ให้ใส่เสื้อตัวเองเพื่อจะได้ให้นักเรียนทำสุดฝีมือ เพราะถ้าขนาดตัวเองยังไม่กล้าใส่แล้วปล่อยให้จบออกไปมันก็คงไม่ดีเท่าไหร่ด้วย^^ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 15 มิถุนายน 2561 เวลา:22:35:49 น.เห็นผลงานตัวเองแล้วก็ภาคภูมิใจนะคะ
 โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน
 วันที่: 16 มิถุนายน 2561 เวลา:12:52:20 น.แม่ตะลีเก่งจังค่ะ
ตอนนี้สนเข็มไม่ด้แล้วค่ะ หรือไม่ก็ต้องรูโต ๆ เข็มก็ใหญ่อีก โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 16 มิถุนายน 2561 เวลา:16:53:49 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
เก่งๆๆจังเลยค่ะแม่ตะลี
ได้เสื้อดอกดวงสวยงามใส่
เป็นความภาคภูมิใจ
และได้เพื่อนๆเพิ่ม