รักพยศ กบฎหัวใจ เชยครบสูตร แต่ฟีลกู้ดมากๆ  เรื่องย่อ เรื่องราวความรักระหว่างสาวบ้านไร่กับชายหนุ่มจากเมืองกรุงจะดำเนินไปเช่นไร เมื่อแรกพบ ทั้งคู่ก็ไม่ถูกชะตากันเสียแล้ว สำหรับ สุชาดา เขาเป็นผู้ชายฟอร์มจัดขี้เก๊ก ซ้ำยังชอบรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ สำหรับ วิศรุต เธอเป็นเด็กสาวแก่นกะโหลก แสบสันต์ หาความน่ารักไม่เจอ แกล้งเขาได้สารพัด แต่ในเมื่อเป็นประกาศิตของยายผู้เป็นที่รัก เขาจำต้องรับเธอเป็นคู่หมั้นและเธอก็จำยอมอยุ่ในความดูแลของเขา เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ในเมื่อหัวใจทั้งเขาและเธอเกิดพยศ... บทรักแสนหวานจึงเริ่มขึ้น... ยิ้มไปเขียนไป ใครโตมากับบ้านทรายทอง ดาวเรือง ทัดดาวบุษยา พออ่านเรื่องนี้ปุ๊บคงรู้สึกคุ้นเคยทันที มีส่วนผสมครบทุกอย่างแต่กลมกล่อมอย่างประหลาด ต้นเรื่อง นางเอกมอมแมมแสนซน แต่ก็ไม่ได้หลอกอำว่าเป็นผู้ชายหรอกค่ะ แป๊บเดียวก็สวยตะลึงตากันแล้ว ตามมาด้วยการคลุมถุงชนแบบนิ่มๆ ไม่บีบบังคับ พระเอกมาดูตัวถึงบ้านไร่ มีตัวอิจฉาสวยรวยเซ็กซี่คอยขัดขวาง มอมยาหลอกว่าได้เสีย มีคุณหญิงแม่ใจร้ายคอยดูถูกเหยียดหยามนางเอก พลอตแบบนี้หลายคนอาจจะเบ้หน้า แต่มันอ่านแล้วมีความสุขเป็นบ้าเลยค่ะ ตลอดเล่ม โดยเฉพาะร้อยกว่าหน้าแรกก่อนนางเอกเข้าเมืองกรุงมาเรียนต่อ ภาพบ้านไร่ชัดเจนมากไม่ได้ใส่มาเป็นฉากพอขอไปที ทุกคนขยันขันแข็งไม่ไร้สาระ นางเอกที่เฮี้ยวเอาแต่ใจแต่เวลาเข้าผู้ใหญ่ก็เรียบร้อยน่ารัก รู้จักผิดถูกไม่งอนเยอะจนน่ารำคาญ พระเอกไม่เพลย์บอยไม่เคยล่วงเกินตัวอิจฉาเซ็กซี่ จะมีร้ายหน่อยก็จับนางเอกมาจูบลงโทษ...แล้วก็โดนตบ ขยันทำมาหากินและไม่กินหญ้า... พี่ชายนางเอกกับแฟนเป็นคู่รอง อันนี้ไวไฟไปนิด ปิ๊งกันเร็วมาก และไม่พลาดที่จะมีความน้ำเน่า....ไปรับจากสถานีแล้วหลอกว่าเป็นคนขับรถ หลอกได้อยู่หลายวันทีเดียว นักออกแบบรีสอร์ทก็ใจละลายทั้งๆที่คิดว่าเป็นคนขับรถนั่นแหละ ก็พ่อคุณเทียวหยอดได้ทุกเมื่อเชื่อวัน มีคู่สามบทบาทไม่เยอะ เป็นเพื่อนเรียนของนางเอก ที่น่ารักสุดต้องยกให้คุณยายทั้งสองที่เป็นคนส่งเสริมให้พระเอกนางเอกได้รักกัน โดยเฉพาะเวลาคุณยายพระเอกยัวะแม่ของพระเอกมันตลกจนเกลียดคุณหญิงแม่ไม่ลง (ตรงนี้หมายเหตุเล็กน้อยว่า คุณหญิงแม่กินหญ้าเล็กๆนะคะ เจอกิริยาแร่ดๆของตัวอิจฉากับคำพูดไม่สุภาพของตัวอิจฉา "คุณหญิงแม่ไม่เอาไหน" ยังไม่ยอมตาสว่าง กว่าจะได้คิดก็ตอนพระเอกวางแผนให้ตัวอิจฉาทิ้งไป..ช้ามาก) ไม่ใช่เพียงเพราะว่าคนดีเยอะนะคะถึงอ่านได้อย่างมีความสุข แต่คนแต่งเขียนได้อ่านเพลินด้วยค่ะ สำนวนลื่นไหลทั้งตอนบรรยายทั้งตอนเป็นบทพูด ไม่ขัดเขินประดักประเดิด
แวะมาอ่านรีิวิวค่ะ
 โดย: Aneem
 วันที่: 4 เมษายน 2557 เวลา:21:33:13 น.ชักน่าสน นิยายน้ำเน่าอ่านเพลิน ๆ นี่หายากอยู่นา
แถมพระเอกไม่กินหญ้าซะด้วย โดย: Serverlus
วันที่: 6 เมษายน 2557 เวลา:23:16:53 น.แม้ในน้ำเน่า ก็ยังเห็นเงาจันทร์
ต้องใช้วลีนี้เป็นคำจำกัดความของเรื่องสินะ อิอิ  โดย: Pdจิงกุเบล
วันที่: 7 เมษายน 2557 เวลา:11:40:01 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [