รอยไหม รัก9เส้า มัวเมาทุกตัวคน  ภาคอดีต .. เจ้าศิริวัฒนาว่าที่กษัตริย์ล้างช้าง ได้ บัวเงินเป็นหม่อมทางพฤตินัยไปแล้ว แต่พอล้านนาส่งเจ้าหญิงมะณีรินมา....แม้จะอ้างว่าพ่อแม่และการเมืองบังคับ แต่ก็หลงของใหม่หน้าใสวัยละอ่อนจนใจร้ายใจดำกับเมีย (ซึ่งที่จริงก็ลูกผู้ดีล้านช้าง ทำไมพ่อแม่ของเจ้าศิริวัฒนาถึงไปขอลูกสาวเขามาก็ไม่รู้ ทั้งที่รู้ดีเรื่องหมั้นหมายกับล้านนา) บัวเงิน โหดไป(ไม่)หน่อย เพราะเล่นมีการฆ่าแกงกัน แถมยอมรับการช่วยเหลือจากอีเม้ยแบบไม่ลังเลเอาซะเลย จริงๆแล้วถ้าไม่ติดว่าโหด บัวเงินก็หัวอกเดียวกับเจ้าสีเกดแห่งสาปภูษาน่ะแหละ โดนฟันแล้วทิ้งเพราะไปเจอหญิงอื่น เจ้าศิริวงศ์ น้องชายตัวดี นี่ก็ตัวแสบ เหมือนพระเอกนักเรียนนอกในนิยายตบจูบทั่วไป ทำอะไรไม่สนใจคนอื่น หลงรูปตัวหลงรูปหญิง เจอกันก็รักกันง่ายๆทั้งที่รู้อยู่ก่อนว่ามะณีรินมาล้านช้างทำไม ถ้าไม่รู้แล้วเผลอใจไปก่อนยังอภัยได้ มะณีริน นี่ก็ไม่รู้หน้าที่ตัวเอง ที่ไม่เอาเจ้าศิริวัฒนาก็ไม่ใช่เพราะสงสารบัวเงินหรอก สนใจคนอื่นเขาซะที่ไหน แค่หลงเจ้าศิริวงศ์เพราะรูปหล่อคารมดีร่าเริงเฮฮาผิดกับเจ้าศิริวัฒนาที่เคร่งขรึมเท่านั้นแหละ ภาคปัจจุบัน เจ้าศิริวัฒนาที่แสนใจร้าย ถูกลงโทษแค่จองจำวิญญาณในพิพิธภัณฑ์ แต่ตลอดเล่มนี่เท่ตลอด ใจดีอบอุ่นคุ้มครองได้ พี่ให้อภัยน้องๆทุกคน หงุดหงิดมากจุดนี้ เรริน นางเอกที่กลับชาติมาเกิด ก็ยังเอาแต่ใจเหมือนเดิม เข้าไปทอผ้าโดยไม่ห่วงว่าเจ้าหน้าที่ไหมแมจะถูกลงโทษ พอเจอพระเอกในชาตินี้ก็สนิทกันง่ายมาก...เอาเถอะตามธรรมเนียมนิยายกลับชาติมาเกิดตรงนี้พอจะยกให้ แต่อ่านจะไม่รอดเพราะนางนี่แหละบอกเลย สุริยวงศ์ พระเอกที่กลับชาติมาเกิดเป็นหลานบัวเงิน เจอนางเอกที่หลวงพระบางวินาทีแรกก็ปิ๊งเลย ก็ยกให้เพราะกลับชาติมาคู่กันนี่นะ แต่ถูกใจปุ๊บเข้าไปตีสนิทและติดตามปั๊บนี่ไม่ได้ใจเล้ยยยย ธนินทร คู่หมั้นตัวร้ายที่ทำให้นางเอกต้องหนีมาเที่ยวหลวงพระบาง หมอนี่ก็เลวแบบไร้ที่มาที่ไป เรรินรู้ธาตุแท้ตัวเองแล้วก็ยังดื้อด้านมาตามกลับไปอีก สรัญญา รักจะฟรีเซ็กส์แต่ดันทำตัวโง่เง่า รู้ซึ้งสันดานของคู่ขาเก่าที่ไปหมั้นกับคนอื่นแล้วยังจะกลับไปโหยหาอยากได้อีก วงพระจันทร์ ผู้ชายบอกอยู่ปาวๆว่าไม่เคยชอบแต่ก็ยังคิดจะแต่งงานกับเขา ทั้งที่ตัวเองสวยรวยเก่งแบบสุดๆทางเลือกมหาศาล แต่กลับหาเรื่องยุ่งให้ตัวเอง ยังดีที่ไม่ต้องถูกธนินทรทำอะไร มันคือซีรี่ย์ผ้าสินะ... ถอนใจเบาๆ แต่นางเอกทั้งสองชาติได้อยู่กับกี่ทอไม่กี่หน้าเลย ในจำนวนห้าร้อยกว่าหน้าหนาปึ้กนี้ มันคือนิยายมีผีสินะ... ถอนใจเบาๆ แต่อีเม้ยออกไม่กี่หน้าเลย ในจำนวนห้าร้อยกว่าหน้าหนาปึ้กนี้ มันคือนิยายรักสินะ... ถอนใจเบาๆ แต่เหมือนสารคดีท่องเที่ยวหลวงพระบางมากกว่านะ คือ นี่มันสร้างมาเพื่อเป็นละครไทยเกินไปแล้ว นางเอกถูกวางไว้สูงส่งเหลือเกิน พวกตัวอิจฉาก็อิจฉากันเข้าไป เคียดแค้นชิงชังด่าทอ ชาติตระกูลการศึกษาจะดีกันมาแค่ไหนก็ต้องหยาบต้องเสียจริตเพื่อส่งให้นางเอกดูดีดูน่ารัก ทั้งที่ทั้งสามนางอิจฉานั้นมาก่อนนางทั้งสิ้น แต่แค่เพราะผู้ชายเขาไม่เอา ก็เลยเป็นตัวอิจฉา เฮ้ออออออออออออ ก็อุตส่าห์อ่านจนจบเนอะ
เป็นรีวิวนิยายที่อ่านแล้วฮาดีค่ะ
โดย: dal IP: 203.156.49.184 วันที่: 3 เมษายน 2557 เวลา:10:12:07 น.
มาฮาด้วยค่ะ
ตกลงผีอีเม้ยไม่น่ากลัวเหรอคะ มโนไปว่ามันมีผีผลุบโผล่ทั้งเล่มน่ากลัวมาก ๆ เพราะกระแสละครมันว่าอย่างนั้น (ละครก็ไม่ได้ดู) โดย: polyj
 วันที่: 3 เมษายน 2557 เวลา:17:23:13 น.ถ้าว่าตามหนังสือ
อีเม้ยหลบในมุมมืดแทบตลอดเว มีฤทธิ์เยอะ(แสดงหลายหน้ากระดาษ)อยู่ช่วงนึงแต่ก็คือการสิงในร่างคนอื่น โดย: รินบุญญา
วันที่: 3 เมษายน 2557 เวลา:20:43:08 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [