สัพเพเหระ ตอนที่ 2 public transportations กับข้าพเจ้า
จริง ๆ แล้วผมก็เป็นคนนึงที่ีขี้เกียจขับรถในกทม.อ่ะนะครับ เบื่อรถติด ตั้งแต่น้ำมันแพงก็เลยติดรถไปกะป๊ะป๋าตอนเช้า แล้วนั่งรถ BTS มาต่อพี่ตู้กลับบ้านในตอนเย็นแทน

ก็สะดวกในระดับนึง เพราะว่าอันนีงรถไม่ิติดแน่นอน ส่วนอีกอันนึงก็ขึ้นทางด่วน มันก็เลยพอทน ๆ

เช้าวันนี้ผมบอกป๊ะป๋่าว่าเด๋วตอนเย็นมีธุระนิดหน่อย วันนี้จะไปเอง ผมก็ทำเหมือนที่เ่คยคือขับรถมาจอดที่สถานีรถใต้ดินลาดพร้าว แล้วก็ดำดินมาสีลมอันเป็นสถานที่ตั้งของที่ทำงาน

จริง ๆ มันก็น่าจะเป็นวันปกติของผมอ่ะนะครับ ไม่น่าจะมีอะไร ผมไม่เคยคาดหวังว่าเวลาแบบนี้จะได้นั่ง รับรองยืนแน่นอน ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร ปัญหาก็คือว่า เมื่อถึงสถานีนึง มีผู้หญิงท้องขึ้นมาครับ ซึ่งคุณ ๆ ทั้งหลายคงจะเดาได้ว่า ไม่มีใครลุกเลย และที่นั่งอยู่ทั้งสองแถวนั่นก็ผู้หญิงล้วนซะด้วย คนก็แน่น ตัวผมเองก็อยู่ในตำแหน่งยืนที่ไม่ถนัด สิ่งที่ผมทำได้ก็คือเสนอตัวช่วยถือตะกร้าเพื่อให้ว่าที่คุณแม่ในอนาคตได้มีมือสำหรับจับเสาไม่ให้ตัวเองล้มลงไป

ก่อนหน้านี้ผมเคยเห็นในเวบบอร์ดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพันทิป หรือเพื่อนบ้านอย่างเอ็มไทย มักจะมีคุณผู้หญิงมาตั้งทู้ต่อว่าผู้ชายว่าไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ลุกให้คุณผู้หญิงนั่งกันเลยไม่ว่าจะเป็นบนรถเมล์ รถไฟ หรืออะไรก็ตาม ส่วนตัวผมแล้วผมถือหลักสากลคือ เด็ก คนชรา คนพิการ และสตรีมีครรภ์ จะได้รับที่นั่งหรือการช่วยเหลืออื่น ๆ จากผมทุกครั้ง ดังนั้นแ้ล้ว คุณผู้หญิงทั้งหลาย ถ้าคุณยังร่างกายแข็งแรงดี ยืนต่อไปแล้วกันนะครับ

เนื้อหาในเวบบอร์ดที่คุณผู้หญิงมาตั้งมีตั้งแต่บ่นจนถึงด่า ด่าแรงซะด้วย ประมาณว่าคำก็ตัวผู้ สองคำก็ตัวผู้ โอ้โห พูดเหมาซะเสียเลย แสดงว่าคุณพ่อผู้ให้กำเนิดของคุณก็ไม่ใช่คนใช่มั๊ยเนี่ย จากเหตุการณ์ที่เห็นเมื่อเช้า มันก็ทำให้ผมนึกเปรียบเทียบอ่ะนะครับ แม้แต่คุณผู้หญิงเองยังไม่ช่วยผู้หญิงด้วยกันเลย

จากเหตุการณ๋นี้ทำให้ผมนึกย้อนไปตอนนู่นนนนนนน นานมากแล้ว ตั้งแต่ตอนผมยังเีรียนอยู่แถวรังสิต ผมนั่งรถปอ 29 หรือ 39 กลับบ้านทุกวัน มีครั้งนึง และเป็นครั้งเดียวจริง ๆ ที่ผมไม่ลุกให้เด็กนั่ง จริง ๆ ผมกำลังจะลุกแล้วเพราะว่าเห็นแล้วว่ามีเด็กขึ้นมา น่าจะประมาณ 5 ขวบ แต่ว่าผมเหลือบไปเห็นสายตาของเด็กคนนั้นซะก่อน เด็กคนนั้นมองผมส่งสายตาประมาณว่า "นี่ มึงเห็นมั๊ย กูเด็กนะ ลุกสิ ลุกให้กูนั่งซะที" ผมก็เลยตัดสินใจนั่งต่อไป ให้เด็กมันได้รับบทเรียนในชีวิตหน่อย

เคยมั๊ยล่ะครับ เวลาที่จะทำอะไรให้ใคร หรือทำให้ใครไปแล้ว แล้วไม่ได้รับการมองที่ดี หรือโดนมองประมาณว่าเป็นหน้าที่ของเอ็งอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ อะไรทำนองนี้ บางครั้งมันก็ทำให้เสียกำลัีงใจเหมือนกันนะ แต่ไม่เป็นไร ผ่านแล้วก็ผ่านไป

ก็ไม่มีไรครับ บ่นซะยาว อย่างน้่อยสมมติฐานของผมก็ยังถือว่าถูกต้องเหมือนเดิมคือ "ผู้หญิงกะผู้ชายก็เหมือนกันน่ะแหละ ต่างกันที่ "มี" หรือ "ไม่มี" เท่านั้นเอง"



Create Date : 29 พฤษภาคม 2552
Last Update : 29 พฤษภาคม 2552 8:05:50 น.
Counter : 777 Pageviews.

2 comments
สวัสดีปีใหม่ Rain_sk
(1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
อุ้มสีมาทำบุญ ๙ วัด ในวันขึ้นปีใหม่ที่จ.อุบลราชธานี อุ้มสี
(3 ม.ค. 2567 19:10:02 น.)
สวัสดีปีใหม่ Rain_sk
(1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
  
เห็นด้วยเรื่อง ญ กับ ช เท่าเทียมกัน ^^

โดย: ผิง IP: 60.240.27.27 วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:33:15 น.
  
อื่มๆ ส่วนตัวจะลุกให้คนท้อง คนแก่ และเด็กนั่งค่ะ

เคยเจอบ่อยๆ ที่ยืนอยู่แล้วคนตรงหน้าลุก แล้วก็ลงไป กะลังจะก้าวขาไปนั่ง ดั๊นนน โดนกระแทกกระเด็นกลับไปยืนที่เดิม - -'' ถ้าเล่นเก้าอี้ดนตรี คงจะแพ้ชาวบ้านเค้าค่ะ
โดย: กุ๊ก IP: 115.87.80.154 วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:54:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Queensland-expert.BlogGang.com

The Queenslander
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]

บทความทั้งหมด