สัพเพเหระ ตอนที่ 26 ปริศนามหาสนุก ณ ร้านเจ็ด สิบเอ็ด
มันเป็นคำถามคาใจผมมานานพอสมควรแล้วล่ะครับ ปกติแล้วผมก็เป็นลูกค้าประจำของร้านเจ็ด สิบเอ็ด หรือเซเว่น อีเลเว่นอ่ะนะครับ
ของที่ผมซื้อก็ทั่ว ๆ ไป ส่วนใหญ่จะเป็นของกิน เช่น แซนวิชทูน่า นม แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเป๊บซี่แมกซ์ครับ ติดแบบถอนตัวไม่ขึ้นจิง ๆ แหะ ๆ
ของที่ผมซื้อบ่อย ๆ อีกอย่างนึงก็คือ น้ำครับ น้ำดื่มปกติ ๆ นี่แหละ ขนาดขวด 1.5 ลิตร ซื้อทีละ 2-3 ขวด ซื้อไปดริ้งค์เวลาทำงานที่ทำงาน
ไม่ได้แปลว่าที่ออฟฟิศผมไม่มีน้ำให้นะครับ แต่ผมไม่ชอบน้ำยี่ห้อนี้เท่านั้นเอง รู้สึกรสชาดมันแปลก ๆ คนอื่น ๆ เค้าก็กินกันได้ ทำไมเราแปลกอยู่คนเดียวก็ไม่รู้
เข้าเรื่องดีกว่าครับ ทุกครั้งที่ผมซื้อน้ำขวด 1.5 ลิตร ถือมาจ่ายเงิน พนักงานก็จะคิดเงินตามปกติ แต่สิ่งที่ผมไม่เข้าใจอย่างนึงก็คือว่า
จะให้หลอดผมมาทำไม???
ตั้งแต่ผมรู้จักน้ำขวด 1.5 ลิตร ก็รู้แต่ว่าต้องรินใส่แก้ว แล้วก็ดื่ม หรือไม่ก็กระดกทั้งขวด(เห็นคนออสซี่ทำ) ไม่เคยเห็นใครเอาหลอดมาดูดจากขวดเลยจริง ๆ
แล้วเสียงในห้วงคำนึงของผมมันดังขึ้นมาว่า (ทำเสียงเอคโค่ด้วย)
ก........ คืนหลอดให้น้องเค้าไป
ข........ ขอหลอดเพิ่ม พี่จะเอาไปต่อให้ยาวจะได้ดูดได้ถึงก้นขวด
ค........ ขอขนมจีบซาลาเปาเพิ่มด้วย
ง........ เลิกคิดได้แล้วโว้ยยยยย
จบดีกว่า
ปล. 1 ครั้งนี้เป็นครั้งแรกแฮะ ที่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นโรคจิตหงุมหงิมยังไงพิกล
ปล. 2 ขออนุญาติยืมวิธีเล่าเรื่องของคุณอุดม แต้พานิชย์ ไว้ ณ ที่นี้ขอรับกระผม
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
(คิดว่าข้อนี้เป็นสิ่งที่สมควรทำที่สุดครับ)
ข. ผมอยากตอบข้อนี้มาที่สุด แต่คงโดนมองหน้าแบบด่าแม่แน่ๆ
(ตอบเอามันส์)
ค. ถ้าไม่หิวก็อย่าซื้อเพิ่มเลย
(จะช่วยเพิ่มยอดขายเค้าเหรอ)
ง. ข้อนี้ผมเห็นด้วย
(เลิกคิดดีกว่าครับ)
มันตอบได้ทุกข้อแล้วแต่เราจะเลือกนะครับ