--- อ รุ ณ ส วั ส ดิ์ ส น ธ ย า : นทธี ศศิวิมล --- 'บางครั้งการปัดละอองฝุ่นบางเบาบนกล่องความทรงจำใบเก่าเพื่อจะเปิดไปพบกับรอยยิ้ม เสียงหัวเราะหรือแม้แต่คราบน้ำตา ไม่ได้เป็นเพียงการย้อนมองอดีตที่ผ่านพ้นเท่านั้น แต่ทว่าดวงใจที่อ่อนล้า หนาวเหน็บ จะถูกปลอบประโลมให้กลับมาอุ่นขึ้นอีกครั้ง...' บางส่วนจากคำนำสำนักพิมพ์ 'อ รุ ณ ส วั ส ดิ์ ส น ธ ย า' นทธี ศศิวิมล ในรวมเล่มเรื่องสั้นนี้ มีที่ผ่านตาในขวัญเรือนแล้วและยังชอบเหมือนเดิมคือ ' เ ด อ ะ พิ ซ ซ่ า ป า ร์ ตี้ ส วั ส ดี ค่ ะ ' เขียนสนุกมาก บทสนทนาชวนติดตาม เป็นการงานที่ซ้ำ ๆ ทำเอาล้าได้เหมือนกัน ได้ทดสอบไหวพริบปฏิภาณ แก้ปัญหาทั้งวัน ไม่มีการงานใดสบายกว่ากันเลย แม้ดูคนทำงานไม่ได้ออกนอกสถานที่หรือเพียงแค่พูดคุยโทรศัพท์รับสั่งอาหารและตั้งสติเพื่อตอบเพื่อคลี่คลายปัญหาและจบแบบอมยิ้มแต่สะท้อนอาการเก็บกดลึก ๆ ของมนุษย์ ชอบทุกเรื่อง เนื้อหาต่างกัน แต่น้ำเสียงน่าอ่านทุกเรื่อง ตัวละครมีมิติ มีปม บรรยายฉากแต่ละฉากได้ประณีต ได้อารมณ์ ครบรส อย่างเช่น อารมณ์ใน ' โ ล ก ห ลั ง ค ว า ม ต า ย ข อ ง พ่ อ ' อาจจะเป็นเรื่องเดียวที่เห็นใจและสงสารผู้ชายที่เบื้องลึกซ่อนความอ่อนแอไว้ เป็นความผิดพลาดของผู้ชายที่เป็นพ่อคนและทิ้งร่องรอยความเศร้าไม่จางหาย เกิดคำถามในใจ มีเงาโหยหาหลอกหลอน หลอกตัวเอง มีความจริงที่เราอยากหลีกหนีและจำยอมที่จะอยู่ร่วมกับมัน ' เ หี้ ย ก ล า ง ซ อ ย ' ก็น่าสนใจ ในยุคสมัยเร่งรีบที่คนสนใจแต่เรื่องของตัวเอง แต่ก็สนใจความลึกลับตามนิสัยของมนุษย์ อันไหนจริงไหนเท็จ เรื่องราวที่ปากต่อปากบางเรื่องเป็นเรื่องจำฝังใจของบางคนที่เล่าแล้วเล่าอีกเพราะมันไม่มีคำตอบแม้บางชีวิตได้หายไปจากโลกนี้แล้วก็ตาม 'ชี วิ ต ที่ ๒ ๑ ข อ ง อ ดิ ศ ร ' เป็นชีวิตที่เฉียดความตายมานับครั้งถ้วน แต่ละครั้งคล้ายเตือนสติเราอยู่เรื่อย ๆ เหมือนจะรู้ เหมือนจะมีสติและทำอะไรต่อมิอะไรที่ยังไม่ได้ทำก่อนที่จะพ้นความตายในแต่ละครั้ง แต่แล้วเมื่อรอดหวุดหวิดจากเฉียดตาย ชีวิตก็ถูกใช้ราวกับว่าจะไม่ตาย . . . ส่วนเรื่องราวที่ประทับใจฉันมากคือ เรื่องราวในวัยเด็กสองเรื่องคือ ' ห มั่ น ค อ ยดู แ ล แ ล ะ รั ก ษา ด ว ง ใ จ .. . 'เรื่องที่เราเคยผ่านรอยยิ้มและความทรงจำหวานชื่น เป็นเรื่องที่นึกถึงแล้วยิ้มได้กับอีกเรื่องที่ความรู้สึกตรงกันข้ามคือ ' เ สื้ อ ข อ ง แ อ น ' ที่ทำเอาเศร้า สะเทือนใจ เราเคยผิดพลาดเรื่องเพื่อนในวัยนั้นแบบนี้ไหมหนอ หากไม่ใช่ชีวิตเราแล้ว เราควรจะรู้สึกอย่างไรต่อเหตุการณ์ตรงนั้น แบบนั้นและจะบอกคนที่เรารักอย่างไร ตอนนี้ฉันยังเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงลูก ๆ ของเรา โลกที่ผู้หญิงมักกลายเป็นเหยื่อความมักง่าย ความใจดำและถูกตัดสินในสายตาของสังคม นทธี ศศิวิมลเป็นนักเขียนหญิงของเมืองไทยอีกคนหนึ่งที่ฉันชื่นชอบและติดตามผลงานอยู่ เห็นชื่อเธอบนแผงหนังสือก็ไม่ลังเลสักนิด มั่นใจว่ามีผลงานดี ๆ มาฝากผู้อ่านอีกเช่นเคย ขอบคุณค่ะ ภูพเยีย ![]() โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
![]() |
บทความทั้งหมด
|