--- วั น เ ด็ ก ข อ ง ฉั น ---


























วันเด็กที่ผ่านมา มองฟ้าอากาศใส ๆ ระหว่างเดินทาง ฟังข่าวอุบัติเหตุของนักกระโดดร่มดิ่งพสุธาซึ่งเป็นกิจกรรมในวันเด็กแล้วนึกถึงลุงซึ่งเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของแม่

ครั้งหนึ่ง เราเคยอพยพกันมาอาศัยใต้ร่มเงาครอบครัวของลุง

ลุงเป็นฮีโร่ในใจฉันอยู่เงียบ ๆ เหมือนเราจะอ่านใจกันออก ลุงไม่แสดงออกว่าเป็นห่วงพวกฉันนอกจากชื่นชมหลาน ๆ ของลุงในเรื่องเรียนและเล่นกีฬาอยู่เงียบ ๆ เหมือนกัน

จำได้ว่า...ทุกวันเด็ก จะเกิดโกลาหล ป้าจะเอ็ดตะโรแต่เช้าเพราะลุงจะต้องไปกระโดดร่มดิ่งพสุธาผาดโผนโชว์เด็ก ๆ กลางฟ้าทุกปี ป้าจะบ่นและด่าลุงทุกครั้งก่อนออกบ้าน 'ไอ้แก่...' แล้วคำผรุสวาทก็ออกจากปากของป้ามานับไม่ถ้วน ฟังไม่ทัน จับความได้แต่ว่า ป้ากลัวลุงจะตายโหง ลูกหลานก็ต้องนิ่งเงียบเพราะผู้ใหญ่อารมณ์ไม่ดี ป้าไม่อยากให้ลุงกระโดดร่ม ไม่อยากเป็นม่ายเลี้ยงลูกตามลำพังตั้งห้าคน ป้าจะบ่น บ่น บ่นว่าถ้ามึงไม่ตายมึงก็จะต้องพิการ กูไม่อยากเลี้ยงทั้งลูกทั้งผัวที่พิการ ป้าเห็นอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด ส่วนลุงนั้นจะนิ่งเงียบ แต่ก็ค่อย ๆ พับร่มใส่รถมอเตอร์ไซค์คันเก่งของลุงออกบ้าน จูงไปสตาร์ทไกล ๆ บ้าน กว่าบ้านจะเงียบ พวกเราก็จะหลบหน้าหลบตาให้พ้นสายตาของป้า กลัวป้าอารมณ์เสียซ้ำซ้อนอีก

เราเป็นเด็ก เราไม่เข้าใจหรอกว่า ป้าจะบ่นไปทำไม ลุงออกจะเท่ ใครกระโดดแบบนี้ได้บ้าง แล้วลุงออกบ้าน ลุงก็กลับมาทุกที

ฉันเป็นเด็กบ้านนอกที่ชอบงานวันเด็กมาก ชอบของแจกในวันเด็ก อยากนั่งเฮลิคอปเตอร์ อยากเห็นรถถัง ตื่นเต้นที่มีการสาธิตอาวุธยุทโธปกรณ์นานาชนิด แต่ที่ใฝ่ฝันที่สุดคืออยากขึ้นเครื่องบิน อยากไปเข้าแถวต่อคิวขึ้นเฮลิคอปเตอร์บ้าง แต่ก็ไม่เคยได้ไปสักครั้งเดียว

วันเด็กคือวันหยุดที่ต้องไปโรงเรียนโดยไม่ต้องแต่งชุดนักเรียน ไปทำกิจกรรม ไปเอาของขวัญสารพัดอย่างที่โรงเรียน โตขึ้นมาก็ได้ไปแข่งขันตอบปัญหา ได้ซองใส่เงินกินขนม หรูมากสำหรับเด็กสมัยนั้น

กลับมาบ้านก็จะแอบ ๆ ไปดูลุงที่ห้อง หลังจากกระโดดร่มมาแล้ว เราจะยิ้มให้กัน ฉันรู้ว่าลุงมีความสุขมากที่ได้กระโดดร่ม ผ่านไปกี่ปีต่อกี่ปี ลุงก็ไม่เคยพลาดงานวันเด็กสักครั้ง

ปีนี้ ฉันเห็นโปรไฟล์ของลุงเป็นรูปของลุงกำลังเหินเวหากลางอากาศ มีหลายภาพ และคนที่ลงภาพทั้งหมดคือลูกชายคนเล็กของลุงนั่นเอง งานนี้พี่สาวของฉันมาคอมเม้นต์กันไม่หยุด เป็นอาการที่ต่างจากเสียงชื่นชมของบรรดาหลาน ๆ ที่ส่งเสียงเดียวกันว่า เท่มากครับคุณปู่ / นี่คือคุณปู่ของฉัน /สุดยอดมากพี่อี๊ด / และคำชื่นชมอีกนับไม่ถ้วนยกเว้นแต่พี่สาวของฉันซึ่งโพสต์ว่า


'วันเด็กทีไร .. หายใจไม่ทั่วท้อง
หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ปีนี้พ่อก็ยังไปโดดร่มอีกใช่มั้ย
ปีนี้ .. หลาน 8 เพิ่มมา 1 คะน้าน้อย
ปีนี้ ... 73 ปีแล้วน้าาาา คุณเทอดไทย'

พร้อมกับส่งข่าวนักโดดร่มไม่กางตกกระแทกพื้นเสียชีวิตวันนี้ที่ทำให้เธอนึกถึงตอนเด็ก ๆ กลัวทุกครั้งที่มีข่าวแบบนี้และภาวนาอย่าให้ชื่อนั้นเป็น เทอดไทย แต่จนบัดนี้ความกลัวก็ยังไม่ลดแต่กลับเพิ่มกังวลขึ้นอีก เพราะป่านนี้แล้วพ่อก็ยังไม่หยุดกระโดดทั้งที่อายุมากขึ้น พ่อจะรู้มั้ยนะว่าตอนนี้ไม่ไช่แค่ลูก 5 แต่หลานอีก 7 ก็พลอยกังวลไปด้วยว่าพ่อจะกลับมาสภาพไหน เฮ้อ เกลียดวันเด็ก โคตรเศร้า โคตรเกลียด ไม่เคยชอบวันเด็กเลย เพราะทำไมต้องแสดงอะไรโลดแผลง โลดโผน แบบนี้ .. เพื่อ?

ฉันไม่เห็นลุงเขียนตอบโต้ว่าอย่างไร แต่พี่สาวอีกคนของฉันคอมเม้นต์ต่อว่า ' 73 ของพ่อ ดิ่งได้ดิ่งดี แต่ในเมื่อพ่อมีความรักในที่ที่ได้ทำ ในขณะที่พ่อยังทำได้ ทำเลยพ่อ ลูกภูมิใจในตัวพ่อนะ'

แน่ละ เริ่มมีเสียงแตกคอกันบ้าง

แต่ลุงของฉันตอบไปว่า 'ขอบใจทุกกำลังใจที่มีให้ ก็ไปตามภาษาของคนแก่ ๆ คนหนึ่งซึ่งไม่มีอะไรจะทำเป็นแก่นสาร'

พี่สาวของฉันยังไม่ลดละ 'แม่อนุญาตให้พ่อโดดตั้งแต่เมื่อไหร่'

ลุงเลยตอบว่า 'แม่อนุญาตให้พ่อโดดอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี 2528 เป็นต้นมาและต่อไปไม่มีกำหนด '
ฉันอมยิ้ม แต่ก็ไม่พูดอะไร ฉันเห็นน้องชายของฉันคอมเม้นต์ว่า
'นี่ลุงของผมครับ ไอดอลของผมเลย'
ฉันแอบคลิกไลค์ที่คอมเม้นต์ของน้องชาย




ขอบคุณฮีไร่ในวันเด็กของฉัน
ขอบคุค่ะ
ภูพเยีย












Create Date : 18 มกราคม 2560
Last Update : 18 มกราคม 2560 13:20:50 น.
Counter : 1295 Pageviews.

3 comments
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 379 : เรื่องที่มักเข้าใจผิด The Kop Civil
(25 มิ.ย. 2568 15:27:14 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 379 "เรื่องที่มักเข้าใจผิด"  จันทราน็อคเทิร์น
(25 มิ.ย. 2568 22:45:47 น.)
คิดไม่ค่อยออก peaceplay
(17 มิ.ย. 2568 00:17:36 น.)
สวนรถไฟ : นกสีชมพูสวน ผู้ชายในสายลมหนาว
(16 มิ.ย. 2568 15:03:09 น.)
  
เจิมๆๆๆ
อ่านเพลินเลยค่ะ ฮีโร่ในวันและวัยเด็กบ้านนี้

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 18 มกราคม 2560 เวลา:11:13:40 น.
  
สวัสดีคะ...

เป็นความสุขของคุณพ่อนะคะ..

ปล่อยท่านทำเถอะ..เป็นสิ่งที่ท่านรัก..

แต่ในใจก็ยังหวาดๆอยู่..

ได้แต่ภาวนา..ให้ท่านกลับบ้านอย่างปลอดภัย

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 18 มกราคม 2560 เวลา:13:55:22 น.
  
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140 วันที่: 5 พฤษภาคม 2561 เวลา:17:19:02 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Poopayear.BlogGang.com

ภูเพยีย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]

บทความทั้งหมด