สงสัยต้องลองมาใช้ บ้งแล้วครับ
70-300 น่าลองจริงๆๆ

  

ทักทายสวัสดีกันยามเช้า และขอบคุณสำหรับภาพที่นำไปแจมกันที่ blog ด้วยครับ

ทราบมาก่อนหน้านี้ โปรฯ ทางด้าน macro หลายๆ คน ก็เริ่มใช้ sigma 70-300 mm. กันทั้งนั้นเลยครับ
หวังว่าคงจะได้เดินตามรอยโปรฯ Macro นะครับ

  

ชอบรูปที่สองที่สุดเลยค่ะ

  

รูปที่สองสวยที่สุดเพราะลายที่ปีกนี่หละ

  

  

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ



ประนมกรกราบไหว้..............องค์พระ

พิศภาคย์พุทธลักษณะ..........อ่อนช้อย

ภูมิชนชาติอารยะ.................ยิ่งยศ

วัฒนธรรมเชื่อมร้อย.............."พุทธ"น้อมพลีถวาย
.
.
.

  

ดูไกลๆน่ารักกว่าอะ

  

อยากถ่ายรูปสวยๆบ้างอ่ะ
เดี๋ยวจะเอารูปกล้วยไม้มาโชว์ รออัพบล็อกใหม่ก่อนนะจ้ะ

เอาบุญมาฝากค่ะ ไปบวชอุบาสิกาแก้วมา แต่อยู่ไม่ครบ
ต้องมาอ่านหนังสือสอบก่อน ถ้าอยากได้บุญก็ยกมือสาธุเลยนะคะ ^_^

แมวอะไรหว่าอยู่บนฟ้า ::: ไม่รู้สิคะ

  

สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ
ความผิดของผู้อื่นเห็นง่าย ฝ่ายของตนเห็นยาก

มีความสุขที่สามารถพิจารณาเห็นความผิดของตนเอง
และแก้ไขไม่ให้เกิดขึ้นอีก ได้ตลอดไป..นะคะ



ภาพถ่ายวันนี้ สวยมาก ๆ ..ค่ะ
ปอป้า ก็เลยเทคะแนน โหวตให้หมดใจเลย..อิ อิ

  

นิพพาน คือ การรู้แล้วก็ปล่อยวาง
ดังคำกล่าวที่ว่า “หมื่นรู้มิสู้ปล่อยวาง”
รู้ในทางธรรมหมายถึง ความรู้ที่เราแส่ไปหามาครอบงำจิตใจ
ไปดิ้นรนยึดถือมั่นหมายกอดรัด
แล้วสุดท้ายสิ่งที่รู้ก็กลับมาบดบังพุทธจิตของเราจนไม่อาจเปล่งแสงสว่างแห่งปัญญาได้

การเข้าสู่ภาวะนิพพาน
จึงเป็นการปล่อยวางสิ่งที่รู้
รู้ว่าอะไรมันไม่เที่ยงก็ปล่อยวาง
ไปยึดมั่นถือมั่นมันทำไม
รู้ว่าสังขารนี้ไม่เที่ยงก็ดูแลมันให้ดีที่สุดตามสภาพ
ถึงเวลาแก่ก็แก่ ถึงเวลาเหี่ยวก็ปล่อยมันเหี่ยว
ไปเที่ยวไปดึงไปรั้งให้ทุกข์ใจทำไม

ดังนั้นเราจึงมีหน้าที่
รู้อะไรก็ปล่อยสิ่งนั้น
เพราะสิ่งที่คุณรู้ ถ้ายึดเมื่อไหร่
เป็นกิเลสเมื่อนั้น

นิพพานจึงไม่ได้เกิดจากการนั่งหลับตาหาสมาธิ
การบริจาคทรัพย์จำนวนมาก
การบริกรรมคาถา หรือการเดินจงกลม
ไม่มีใครมาทำให้เราฉลาดด้วยการสวดมนต์ให้แก่เรา
ไม่มีใครมาทำให้เราร่ำรวยได้จากการแขวนพระแขวนเทพที่คอ
สมาธิแปลว่า
การได้รับสันติอันเกิดจากการปล่อยวาง

.

..

นี่เป็นบทสนทนาระหว่างผมกับอาแปะครับพี่

แต่ถ้าถามว่า
นิพพานในชั่วอึดใจของผมคืออะไร

คือเมื่อไหร่ก็ตาม
ที่เราเข้าใจในการเกิดดับของสรรพชีวิต
เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้ว่าตัวตนของเราเกิดจากความคิด
ตัวเราเป็นเพียงจิตหรือพลังงานรูปหนึ่ง
ที่มิได้คงทนถาวร

ถ้ามีแว๊บนี้เกิดขึ้นกับความคิดของเรา
จนทำให้เราปล่อยวางการยึดติดตัวตนได้

ผมว่าเรียกสภาวะนี้ว่า
"นิพพาน"

แต่มันอาจเป็นชั่วอึดใจที่เกิดขึ้นแล้วหายไป
เมือ่เราปล่อยให้ความคิดถูกครอบงำด้วยกิเลสหรือความหลงผิดอื่นๆอีก
เราก็กลับมาตกอยุ่ภายใต้อวิชชาอีกครั้งครับ

  

ว๊าวววววว

มาตามจับแมลงค่ะ ^^

  

ถ่ายดอกไม้ที่ไรก็ถ่ายด้วย70 - 300นี่ล่ะ
งบซื้อมาโครยังไม่อนุมัติสักที

  

ว้าววววฝีมือเจ๋งเยี่ยมเลยค่ะพี่ถ่ายแมลงไม่เคยได้เลย
รูปที่พระอาทิตย์เป็นแฉกๆที่บลอคพี่ไม่ได้ใช้เลนส์พิเศษค่ะ
ถ่ายออกย้อนแสงตรงๆ เลยค่ะ แต่ไม่ใช้flash นะคะ
ส่วนfortress บางทีเขาไม่ให้เข้าค่ะแต่ที่นี่พี่ได้ชมบางส่วน
แล้วค่อยๆทยอยลงนะคะ

  

โว้ว งามจริงๆเลย

ยิ่งเล็ก เศษเสี้ยวยิ่งโปรใช่ป่าว

  

หุหุ กล่องเม้นท์นี่น่ากลัวโดนช็อตอ่ะเนอะ
ดีนะ ยังไม่เคยสาบาลกะมคร 55

แมลงสวยมากเลยครับ ไม่มีฝีมือถ่ายแมลง
เลยครับ

ไม้เลื้อยที่บ้านป่าพวกที่บานปีละหนนี่เยอะเลยครับ
แต่ทะยอยกันบาน ก็สดชื่น ตื่นเต้นดี เปลี่ยนๆ
กันไป

เย็นแล้วนะครับ หิวข้าวไม่ร้อนหรือยัง อิอิ

  

555 กำกวมนิ หมายถึง หนูหล่อไม่มี
ฝีมือถ่ายภาพแมลงนะครับ

  

  

งามมากค่าา เพิ่งสอยมาเหมือนกัน แต่ใช้กับ D5000 ยังถ่ายไม่สวยเลย โฟกัสยากมาก สงสัยต้องแอบมาเก็บเคล็ดลับซะละ

  

แมลงตัวนั้น ตัวนี้มีมากมาย

เห็นแมลงแล้วนึกถึง ทาทา
ไม่ค่อยเกี่ยวกัน แต่นึกถึงเพลงทาทา
ชื่อเพลง แมลง คุณเศษเสี้ยวกับเอ๋น่าจะ
อายุ อานาม พอ ๆ กัน

เพลงนี้สมัยนั้นท่องชื่อแมลงเป็นภาษาอังกฤษได้เกือบหมด
ตอนนี้ลืมละ


วันนี้ทำโอทีถึงสองทุ่มค่ะ

  

หลายสี หลายชนิดเลยค่ะ

  

ใครจะได้กลับบ้านก่อนกันหนอ
เอ๋กำลังจะกลับคะ แต่มองเวลาแล้ว
คุณเศษเสี้ยวน่าจะออกจากออฟฟิศแล้วนะ

เดี๋ยวต้องเดินไปรถไฟฟ้าคะ
จะค่อย ๆ เดินไปอย่างระมัดระวังคะ

  

555 ดิฉันหมายถึงหน้าต่างที่เลื่อนลงมาปิดหน้าต่างกระจกอีกทีนึงน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะไปชมค่ะ ยังไงขอคำแนะนำเรื่อง 70-300 บ้างนะคะ อิอิ

  

รูปที่สองสวยดีครับ แต่รูปที่ห้าก็ไม่เลวเหมือนกัน

แมลงนี่เวลาถ่ายใกล้ๆ ก็ดูน่ากลัวเหมือนกัน

  

มาส่งคุณเศษเสี้ยวเข้านอน
เรามาถึงห้องตอนสามทุ่ม

ดีหน่อยที่วันนี้มาแบบไม่หิว
การตุนของกินไว้ที่ทำงานมันดีอย่างนี้นี้เอง

เราตุนไว้เป็นกล่องคะ ข้าวเย็นซูชินั่นเอง ตอนที่พิมพ์ไปด้วยเมื่อตอนค่ำก็ลืมชวน


กู๊ดไนท์คะ

  

เพิ่งหายป่วยเลยออกมาเดินเล่นบ้าง แวะมาตามคำเชิญชวนให้มาติชม

เฮียอยากทดลองเลนส์ตัวนี้จริง ๆ

เริ่มด้วยว่า ทำไมมีแต่คนชมภาพที่ 2 เพราะภาพชัดดีที่สุด องค์ประกอยน่าสนใจเชียว

เฮียไม่รู้ว่ามันถ่ายยากไหมเลนส์ตัวนี้และไม่เคยใช้ โดยเฉพาะเมื่อซูมมือต้องนิ่งมาก ๆหากไม่ใช้ขาตั้ง ซึ่งเฮียก็ไม่เคยใช้ขาตั้งกล้องแม้จะเลนส์มาโครก็ตาม

ถ่ายบ่อย ๆฝึกลมหายใจ ให้มือนิ่งที่สุด
อย่าลืม จุดโฟกัส และแสง ด้วย

แนะนำจากประสบการณ์ ไม่ใช่คำสอนนะ

  

ภาพาสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ โดยเฉพาะแมงปอ สวยมากมาย

สบายดีนะคะ ผึ้งไม่ได้แวะมาซะนานแล้ว คงไม่ลืมกันก่อนนะคะ

  

หวัดดีค่ะพี่เศษ

น้องรินเห็นแล้วอยากถ่ายบ้างจังเลยมาโครเนี่ย

หลังละลายดีนะคะชอบๆ

ได้เห็นแมลงตัวบะเริ่มเลยค่ะ

ปล กลับมาแล้วเน้อ ยังสะลึมสะลืออยู่ อิอิ

  

เห็นแล้วอยากยิบผีเสื้อ แมลงปอเชียวค่ะ
เหมือนอยู่ใกล้มือมั่กๆ ...

สำหรับเราเองแล้วเราชอบอาม่านะค่ะ
อาจจะเพราะว่าเป้นพวกชอบถ่ายแบบ snap
แบบไกลๆ ก็เลยชอบใจกับเลนส์ตัวนี้มาก
เพราะยิงแล้วเค้าไม่รู้ว่าเรายิง ปลอดภัยดีค่ะ