สาปพระเพ็ง ~ "กิ่งฉัตร"




"สาปพระเพ็ง"
"กิ่งฉัตร" / เขียน
สนพ.อรุณ / พิมพ์ กรกฏาคม ๒๕๕๑





คำนำสำนักพิมพ์

นวนิยายที่รวมหลายรสหลายรูปแบบไว้ในเรื่องเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นการฆาตกรรม
การสืบสวนสอบสวน เรื่องในอดีตชาติ รวมถึงเรื่องที่ราวกับไสยศาสตร์ เพราะพิสูจน์ไม่ได้
ขณะเดียวกันก็มีความรักต่างรูปแบบให้ได้อมยิ้ม ได้ขำกันตลอดเรื่อง
จะถูกใจหรือไม่ คุณเท่านั้นที่พิสูจน์ได้

โปรยปกหลัง

บาปของเขาถูกปลดเปลื้องไปส่วนหนึ่ง
แต่ยังไม่หมด ไม่หมดทีเดียว...
บางทีพรุ่งนี้ เดือนหน้า ปีหน้า
พระเพ็งจะยอมประทานโอกาสให้เขาได้แก้ตัวอีกครั้ง
และอีกครั้ง
จนกว่าบาปกรรมที่เขาก่อไว้จะถูกลบล้าง...
จนกว่าเขาจะได้รับการอภัยจากผู้คนทั้งหมด
.........
เมื่อถึงวันนั้น ความทุกข์ทรมานของเขาคงยุติลงเสียที




เรื่องย่อ(เพิ่มเติมจากโปรยปกหลัง จขบ.ย่อเอง อาจมีสปอยล์...)

"เขา" ที่ปรากฏในบทรำพึงข้างบนนี้คือ "นรสิงห์สีหบดี" องค์ราชันแห่งปุระอมร...
ผู้มีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาเนิ่นนาน...กว่าพันปี
ด้วยเขาได้กระทำการอันเป็นความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ จนกลายเป็นตราบาปติดตัว
ราวกับถูกสาปให้ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่บนโลกนี้จนกว่าจะปลดเปลื้องหนี้กรรมให้หมดไป

ในเรื่องนี้ เขาสามารถลบล้างบาปของตัวเองได้ส่วนหนึ่ง...

ผู้กองพัทธยาและผู้กองสถบดี - ผู้กองพัทธ์กับผู้กองไผ่ นายตำรวจคู่หูที่คบหาสนิทสนมกันมาร่วมสิบปี ถูกเด้งให้มาทำงานในหน่วยงานว่าด้วยคดีอาญาพิเศษ และได้ร่วมงานกับ "คทารัตน์" เจ้าหน้าที่สาวประจำหน่วยงาน ผู้มีหน้าที่ในการรวบรวมหลักฐานและเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับคดี...

เรื่องเปิดตัวด้วยงานที่หนุ่มสาวทั้งสามต้องเข้าไปสืบเสาะหาหลักฐานข้อมูลต่าง ๆ ในคดีของนักการเมืองคนหนึ่ง ทายาทครอบครัวนักธุรกิจตระกูลดัง ที่ถูกระบุว่า "ฆ่าตัวตาย" (คุ้น ๆ ไหมคะ ก็คดีใหญ่ที่พลิกกันไปพลิกกันมาหลายตลบนั่นแหละค่ะ)

ในเรื่อง คดีถูกฟื้นขึ้นมาเพราะมีพยานรายหนึ่งแจ้งว่าเขาได้ยินเสียงการทะเลาะกันดังมาจากบ้านที่เกิดเหตุก่อนที่จะมีคนพบศพผู้ตาย
ทั้งหมดฟอร์มทีมเพื่อเข้าไปหาหลักฐานเพิ่มเติมในคดีนี้...
คทารัตน์เลือก "รัดเกล้า" น้องสาวต่างมารดาของเธอ นักศึกษาปีที่สี่ ซึ่งเข้ามาฝึกงานที่หน่วยงานนั้นพอดีให้อยู่ในทีมของเธอด้วย...

ด้วยเหตุนี้ ทั้งหมดจึงได้พบกับ "นรสิงห์สีหบดี" ซึ่งมีนิวาสถานเป็นบ้านไม้เก่าแก่ที่ถูกปิดร้างมานานนับปีติดกับบ้านที่เกิดเหตุ....

ในขณะที่การสืบสวนสอบสวนดำเนินไป นรสิงห์สีหบดีก็พยายามไถ่บาปของตัวเองโดยการบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกว่าพันปีล่วงมาแล้วให้หนุ่มสาวสองคู่ได้รับรู้...





ความรู้สึกขณะอ่านและหลังอ่าน

ไม่ผิดหวังค่ะ...สนุกและชอบมาก อ่านเพลินจนไม่หลับไม่นอนเลยทีเดียว
คุณกิ่งฉัตรเป็นนักเขียนที่คิดพล็อตแปลก ๆ เก๋ ๆ ได้อย่างไม่ซ้ำใคร และบอกเล่าเรื่องราวด้วยสำนวนภาษาที่ทันสมัย

โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการสืบสวนสอบสวน ซับซ้อนซ่อนเงื่อนแบบนี้นับเป็นแนวถนัดของนักเขียนผู้นี้ ซึ่งต้องยอมรับว่าเธอทำได้ดี น่าสนใจ ชวนติดตามค้นหา...
เรื่องราวในภาคปัจจุบันกับเรื่องเล่าจากอดีตกาล (แม้จะเป็นคนละเรื่องเดียวกัน) สามารถดำเนินเคียงคู่ขนานกันไปอย่างกลมกลืน ลื่นไหลและสอดคล้อง...
และครองพื้นที่ในเรื่องด้วยสัดส่วนที่เกือบจะเท่า ๆ กัน...

ในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต...เมื่อกว่าพันปีล่วงผ่าน ฉากหรือเมืองในท้องเรื่องคนเขียนเขาก็ออกตัวไว้แต่ต้นเรื่องแล้วว่าเป็นเมืองสมมติ ซึ่งมันอาจจะตั้งอยู่ที่ใดก็ได้บนโลกนี้ ซึ่งสมัยนั้นไม่มีสยาม ไม่มีล้านนา พม่า ลาว เขมร ฯลฯ (ก็เชียงใหม่ยังมีอายุแค่ ๗๐๐ กว่าปีนิ... )

บางจุดอาจจะออกแนวเหนือธรรมชาติจนเหลือเชื่อ แต่...ก็นิยายอ่ะนะ...ทำใจไว้เสียอย่างนี้แล้วก็สามารถยอมรับความนอกเหตุเหนือผลนั้นอย่างง่ายดาย ไม่สะดุดอะไร...

แต่...สำหรับแฟนคลับคุณกิ่งฉัตร หรือใครก็ตามที่อ่านนิยายของเธอเกือบทุกเล่มที่ออกมา (อย่างจขบ.คนหนึ่งล่ะ) จะรู้สึกคุ้นเคยเป็นอันมากต่อวิธีเล่าเรื่อง ต่อมุก ต่อตัวละคร ...
ขณะที่อ่านก็นึกไปถึง นางบาป...ในแง่ของการย้อนยุคย้อนสมัย - -
ด้วยแรงอธิษฐาน ...ในแง่ของคำสาปแช่งของคนที่มีความแค้นผูกติดกันมาจนข้ามภพข้ามชาติ ...
สืบลับรหัสรัก กับชุดสามทหารเสือ (และอีกหลาย ๆ เล่มที่มีพระเอกเป็น "ตำรวจ" หรือแหล่งข่าว และนางเอกเป็นนักข่าว...หุหุ)...ในส่วนที่เกี่ยวกับการสืบสวนสอนสวนและคดีที่มีความซับซ้อน ฯลฯ
และแน่ล่ะ ถ้าไม่พูดถึง "อลิน" แห่งสูตรเสน่หา ย่อมเป็นไปไม่ได้ เพราะ...อลินมาเกิดใหม่ในเรื่องนี้ น่ารักน่าหยิก(แถมน่าหมั่นไส้...)กว่าเดิมเป็นหลายเท่า...

ในเรื่องนี้ตัวละครที่โดดเด่น เด่นชนิดที่ขโมยซีนของทุก ๆ คน ไม่ว่าจะเป็นพระเอก นางเอก ตัวร้าย ตัวรองทั้งหลาย ทุกครั้งที่เธอปรากฏตัวก็คือคทารัตน์ - -เจ้าแม่วิกกี้ - - เจ้าแม่เก๋โก๊ะ
สาวมั่นวัยสามสิบผู้ปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่จะลงจากคานให้ได้...

ตัวละครอื่น ๆ นอกนั้นก็ดูเหมือนจะเฉลี่ย ๆ ความโดดเด่น หรือความสำคัญต่อการดำเนินเรื่องได้เกือบจะพอ ๆ กัน...

ไม่ว่าจะเป็นผู้กองพัทธ์ นายตำรวจหนุ่มผู้ที่เจ้าแม่วิกกี้เพียรทอดสะพานเสริมเหล็กให้อยู่ตลอดเวลา...แต่เขายังคงความสุภาพ รักษาระยะห่างกับเธออยู่อย่างเสมอต้นเสมอปลาย

ผู้กองไผ่ - พระเอก (หรือเปล่า ?)หนุ่มเจ้าชู้ที่เจ้าแม่เธอไม่ปลื้มอย่างแรง...แต่เขาก็ "ปิ๊ง" น้องสาวร่วมบิดาของเธอเข้าทันทีที่พบหน้า

รัดเกล้า - นางเอกผู้จืดดด..สนิท เมื่อมาเป็นน้องสาวต่างแม่ของเจ้าแม่รายนี้ เด็กสาววัยใสและใจใส ด้วยดูเหมือนว่าเธอสามารถทำความเข้าใจอะไรได้ง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน ไม่วุ่นวาย

และ วิว - -วิวรรธน์ - - คู่ปรับตลอดกาลของเจ้าแม่วิกกี้ - - ก็เป็นคู่กัดกันมาแต่ชาติปางก๊อนนนนน....นู่น แต่มีบทน้อยเหลือเกินนะในเรื่อง อ่าน ๆ ไป เพิ่งจะมารู้ว่ามีเขาอยู่ในเรื่องก็ปาเข้าไปใกล้จบแล้ว แถมเปิดตัวว่าเผยอจะ "รักข้ามรุ่น" อีกต่างหาก...**

**(เดี๋ยวต้องอ่านซ้ำอีกเที่ยว จะดูว่าก่อนหน้านี้เขามีท่าทีแบบนี้ตอนไหนหว่า ไม่ยักกะรู้ตัว แต่...ชอบแนวคิดนี้มาก ๆ ๆ ๆ 55 ให้กำลังใจคนอยู่คานดีนักแล เอิ้ก....เสียอย่างเดียว ไม่ยักกะมีบทกุ๊กกิ๊กระหว่างคนคู่นี้ให้ได้อินเล้ย...มีแต่บทปะทะคารมกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่จุใจ ๆ เรื่องหน้าขอบทให้คู่นี้เต็ม ๆ ได้ไหมคะ...คุณนักเขียนขา...มีอะไรให้เล่นได้อีกเยอะ...)

สรุปว่าชอบนะคะ อ่านนิยายแบบที่เป็นนิยายจริง ๆ ค่ะ ไม่ได้คาดหวังหรือมุ่งมั่นที่จะเก็บเกี่ยวสาระอะไรที่เป็นข้อเท็จจริงมากนัก แหะ ๆ


















Create Date : 28 ตุลาคม 2551
Last Update : 3 มิถุนายน 2552 16:29:25 น.
Counter : 11363 Pageviews.

13 comments
  
พล็อตเรื่องท่าทางจะอ่านเพลินนะคะ
น้องไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้เลยค่ะ
แต่แนวที่ส่งมานี่ถูกใจมากๆ
รับทราบและปฏิบัติตามหนาเจ้า...
ขอบคุณค่ะปี้สาว
โดย: BeCoffee วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:11:25 น.
  
เราก็ชอบนะ..และคาดว่าคงมีตอนต่อล่ะ เพราะ "เขา" คงต้องชดใช้ให้กับใครต่อใครอีกนั่นแหละ


โดย: นัทธ์ วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:21:24:35 น.
  
เพิ่งได้เรื่องนี้มาจาก บก. สำนักพิมพ์อรุณค่ะ ได้มาฟรีค่ะ :o) ยังไม่ได้อ่านเลย
โดย: กุลธิดา IP: 71.28.76.132 วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:4:14:02 น.
  
คทารัตน์>>>ชอบตัวละครคนนี้สุดๆแล้วในเรื่อง
โดย: อนุมานน้อย วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:5:57:54 น.
  
การฆาตกรรม การสืบสวนสอบสวน
เรื่องในอดีตชาติ รวมถึงเรื่องที่ราวกับไสยศาสตร์
จริงๆ..ไม่ค่อยได้อ่านงานแนวนี้หรอกค่ะ
แต่ชื่อ"กิ่งฉัตร"..ก็เป็นคนหนึ่ง..ที่แจงชอบ
แม้จะไม่หวือหวา พาฝันอะไรมากมาย
แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ สนุกดี..แบบว่า..ไม่ผิดหวัง
โดย: nikanda วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:6:40:35 น.
  
สวัสดีครับปี้แม่ไก่


ผมก่ประมาทอยู่บ่อยๆครับ แหะๆๆๆๆ

เผลอปุ๊บก่โดนงับทันทมีเหมือนกั๋นครับ

โดยเฉพาะความประมาท
ในเรื่องของความโกรธครับ




โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:9:32:03 น.
  
สวัสดีวันพุธค่ะพี่แม่ไก่

นิยายเรื่องนี้น่าสนุกดีนะคะ แต่ช่วงหลังๆมานี่เอ็มไม่ค่อยได้อ่านนิยายไทยเลยค่ะ หนังสือภาษาไทยที่มีอยู่ในห้องส่วนใหญ่เป็นหนังสือธรรมะแทบทั้งนั้น ไว้ตอนกลับบ้าน คงต้องหานิยายสนุกๆอย่างนี้มาอ่านบ้างแล้ว

มีความสุขมากมากนะคะ

โดย: discipula วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:12:47:31 น.
  
ส่วนใหญ่อ่านรีวิวก็มีทั้งชมทั้งตินะคะ

เลยคิดว่าถ้ามีโอกาสก็จะอ่าน แต่ก็ไม่ได้ขวนขวายมาก
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:15:53:46 น.
  
สวัสดีค่า...ส่วนตัวชื่นชมคุณกิ่งฉัตรนะคะ ในแง่ของการคิดพล็อตได้แปลกและเก๋ดี แต่สำหรับเรื่องนี้ก็อย่างที่คนเขียนเขาออกตัวไว้ที่หน้าคำนำนั่นแหละค่ะว่าเป็นแนวทดลองเขียน ดังนั้นข้อมูลที่"อิง"ประวัติศาสตร์จริง ๆ คงไม่แม่นนัก ตอนอ่านจึงมองข้ามจุดนี้ไป เลยทำให้อ่านได้เพลินและได้รับความบันเทิงพอสมควรสำหรับนวนิยาย แต่จุดติก็ใช่ว่าจะไม่มี...ส่วนตัวแอบขัดใจนิด ๆ กับสำนวนภาษาในเรื่องน่ะค่ะ มีอยู่หลายจุดด้วยกันที่อ่าน ๆ ไปมันคล้าย ๆ กับหยิบเรื่องนั้นเรื่องนี้มาผสมผเส ทำให้ดูเหมือนว่าในแง่ของการเล่าเรื่องคุณกิ่งฉัตรเธอมี"พัฒนาการ" น้อยไปหรือเปล่า อ่านกี่เรื่อง ๆ ก็ไปในโทนเดียวกันเสียหมด แหะ ๆ

ขอบคุณทุก ๆ คอมเมนท์ที่มาแชร์กันค่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:10:56:13 น.
  
ตอนอ่านก็คิดถึงอลินเหมือนกันค่ะ ยังคิดเลยว่ามามุขเดิมอีกแล้ว (ไม่ได้แปลว่าไม่ชอบนะคะ)

สงสารนรสิงห์ ไม่รู้ว่าจะเขียนเล่มใหม่ให้เขาได้ไถ่บาปจนหมดรึเปล่า
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:08:58 น.
  
ลุ้นดีค่ะ

แต่เสียดายผู้กองพัทธยา

... ลุ้นตอนที่ผู้กองไผ่แอบเห็นรอยกระสุนในห้องน้ำด้วย
โดย: เจนิส (Jenis ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:36:21 น.
  
อ่านเรื่องย่อแล้วหน้าหนุกเด๋วจะไปอ่านซื้อมาแว้วจ้า
โดย: พนิชา IP: 192.168.212.212, 125.26.164.234 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:40:23 น.
  
ผ่านไปกว่า 3 ปี มาอ่านบล็อกของพี่แม่ไก่ที่รีวิวเรื่องนี้
เอาไว้เพราะว่าพู่เองเพิ่งอ่านจบเมื่อกี้นี้เองอ่ะค่ะ


ชอบมว้ากกกกกกกกกกกกกกก อยากบอกว่าเป็นอีกเรื่อง
ที่อ่านแล้วเล่นเอาขำๆ ฮาๆ ... อ่านแล้วแบบพูดได้ว่า
ไม่อยากให้จบเลยเชียวค่ะ 555 แตว่าจบแล้วก็ลุ้นๆ
อยากให้มีงานเขียนภาคต่อมาอีกกับเรื่องนี้

แล้วจะรออ่านงานของคุณกิ่งฉัตรอีกเรื่อย ๆค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 24 ตุลาคม 2554 เวลา:10:53:34 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด