~ ปราการแสงดาว ~ "อาพัชรินทร์"




ปราการแสงดาว
"อาพัชรินทร์"/เขียน
โซฟาพับบลิชชิง/พิมพ์ (ต.ค. ๒๕๕๑)


...รักของเธอส่องสว่างจากพราวฟ้า และโอบล้อมฉันทุกคราด้วยหัวใจ...

โปรยปกหลัง

เพราะหลงเสน่ห์ความงามของดอกลีลาวดีอย่างสุดหัวใจ 'เจ้าขา'จึงเผลอไปจอดรถ (แอบ) ชมดอกไม้หน้าร้าน ...
นานเสียจนตำรวจตั้งท่าจะเข้ามาจับ โชคดีที่ 'เรือนคราม' เจ้าของร้านหนุ่มท่าทางใจดี (แถมเป็นเพื่อนกับตำรวจคนนั้นด้วย)
เข้ามาช่วยแก้ต่างให้ เธอจึงรอดตัวไป แถมยังได้เขาเป็นเพื่อนใหม่ซะอย่างนั้น

หลังจากนั้นเธอก็เอาตัวเข้าไปขลุกอยู่ที่ร้าน 'ไม้หอม...เรือนงาม' อยู่บ่อยๆ
แต่เพราะความที่เคยอกหักมาก่อนหน้า และเสียใจจนไปเมามายในผับ
ให้ เรือนแก้ว เรือนขวัญ และเรือนไม้ ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเรือนครามได้เห็น
การต่อต้านเพราะกลัวว่าพี่ชายตัวเองจะเผลอใจให้กับผู้หญิงที่รักตัวเองไม่เป็นจึงเกิดขึ้น

ทั้งที่มีเพียงเรือนครามเท่านั้นที่หลงรัก
ขณะที่เจ้าขาเองยังปักใจอยู่กับรักเก่า

กว่าจะรู้ตัวว่าการวิ่งไล่ตามคนที่ไม่เคยรักตัวเองเลยมัน 'ไร้ค่า'
กว่าจะรู้ตัวว่าใครกันที่ 'มีค่า' ต่อชีวิต
เธอก็ต้องมารับรู้ความจริงที่ทำร้ายหัวใจตัวเองเหลือเกินว่า ...
เรือนครามเคยมีคนรัก และคนรักของเขาก็ชื่อ “เจ้าขา” เหมือนกันกับเธอ
หรือความจริงแล้วคนที่เธอเคยคิดว่าเขาจะอยู่ข้างๆ เสมอ ...
ที่แท้แล้วก็เพียงคิดว่าเธอเป็น 'ตัวแทน' ของใคร





โห...โปรยปกย๊าว-ยาวเนอะ เรื่องย่อก็ประมาณนั้นแหละค่ะ...

เล่มนี้เป็นเรื่องที่สามของ "อาพัชรินทร์" ที่ได้อ่าน
ทั้งสามเรื่องมีความคล้ายคลึงกันอยู่หลาย ๆ ประการ
พระเอกออกแนวแสนดี อบอุ่น มั่นคง เป็นที่พึ่งได้
นางเอกโก๊ะ ๆ เปิ่น ๆ ขี้เหงา ขี้อ้อน แต่ก็มีความคิดเป็นตัวของตัวเองดี...
ฉากของเรื่องก็มักจะวน ๆ เวียน ๆ อยู่แถว ๆ ภาคเหนือของประเทศไทย เชียงใหม่ เชียงราย...

ในเรื่องนี้นางเอก - เจ้าขา เป็นข้าราชการระดับล่าง ๆ คนหนึ่ง ซึ่งต้องทำงานร่วมกับนักการเมืองท้องถิ่น
รู้และเห็นความไม่ชอบมาพากลของระบบ(ราชการ+การเมือง)เสียจนรู้สึกขัดแย้งและเบื่อหน่าย
แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้มากไปกว่า...เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ หรือไม่ก็ปล่อยตัวเองไปตามกระแส
ด้วยเงื่อนไขทางเศรษฐกิจและความปรารถนาของบุพการี
แต่เธอก็ดิ้นรนหาทางออกให้ตัวเองอยู่ตลอดเวลา...

การได้มารู้จักกับเรือนครามซึ่งเป็นเจ้าของสวนดอกไม้
โดยเฉพาะมีดอกลั่นทมหรือลีลาวดีมากมายหลากหลายพันธุ์...
ที่เธอชื่นชอบและชื่นชมเป็นพิเศษ จนถึงกับต้องพาตัวเองเข้าพัวพันใกล้ชิดก็เป็นหนึ่งในทางออกของเธอ
ทางออกจากทั้งปัญหาการงาน และปัญหาอันเนื่องมาจากความรักที่ไม่สมหวัง...

(ถึงตรงนี้ขอบ่นนิดหนึ่ง...อ่าน ๆ ไปรู้สึกว่านางเอกน่ารำคาญน่ะ อะไรก็ไม่รู้ คร่ำครวญ ฟูมฟายอยู่นั่นแล้ว...เจ็บไม่รู้จำจริง ๆ
แล้วก็ความรู้สึกช้าเสียจริง คลุกคลีกับพระเอกอยู่เป็นนานสองนาน...
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย...
แล้วพระเอกก็รักจั๊ง....ยายนางเอกเนี่ย
(ตัวก็ผอม ๆ เล็ก ๆ ขี้เมา ซกมกอีกต่างหาก รักเข้าไปได้ไง...?)
ทำเอาคนอ่านแอบอิจฉา...แต่ก็อ่ะนะ...นิยายรักนี่นา)

พระเอกน่ารัก อบอุ่นมาก แถมมีเกร็ดสาระความรู้อะไร ๆ เกี่ยวกับดอกไม้ดอกไร่
เกี่ยวกับบทเพลงเก่า ๆ มาเล่าให้เจ้าขา(และคนอ่าน)ฟังอย่างเพลินทีเดียว...
มีตัวอิจฉาอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ใช่ตัวร้ายจี๊ดจ๊าดอะไร...
ก็พระเอกแสนดีก็ต้องมีคนมาหลงรักมั่งแหละน่า...
แต่พอรู้ว่าเขาไม่มีใจให้ก็ยอมถอยแต่โดยดี...
อ้อ...มีคู่แฝดตัวร้ายด้วย (น้องสาวพระเอก)ที่ตอนแรกกีดกันนางเอกแบบออกนอกหน้า...แต่ตอนท้ายก็กลับมาดีด้วยเฉยเลย

สำนวนภาษาก็ตามแบบฉบับของเขาแหละค่ะ ออกแนวรำพึงรำพันกับตัวเองเป็นบางช่วง
ช้ำก็ช้ำเสียมากมาย บทจะหวานก็หวานซ๊า...
แต่ก็ชอบนะคะ ไม่ใช่ไม่ชอบ...
ชอบนิยายที่เดินเรื่องด้วยอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอกแบบนี้แหละ
แต่ก็ไม่ทิ้งประเด็นทางสังคมที่ค่อนข้างใกล้ตัวและสมจริงมาก


แถมท้ายด้วย...ขอติงเรื่องชื่อตัวละครอีกหน่อย...
ตัวละครแต่ละตัวเขาจะมีชื่อเก๋ ๆ แปลก ๆ และจะเป็นไปในโทน ๆ เดียวกัน...
อย่างนางเอกชื่อเล่น "เจ้าขา" (ชื่อจริง "วีศิลป์") ก็ให้บังเอิญไปพ้องกับแฟนเก่าพระเอก...

พระเอกชื่อเรือนครามมีลูกพี่ลูกน้องอีกสาม เรือนไม้ เรือนแก้ว เรือนขวัญ...มีปมพัวพันกันยุ่งเหยิงเล็กน้อยภายหลัง...
ชื่อคล้าย ๆ กันพอรับได้เพราะเป็นพี่เป็นน้องกัน

แต่พอแม่นางเอกโผล่มาท้าย ๆ เรื่อง...ดันชื่อ "ขวัญเรือน" แน่ะ ทำเอางง ๆ อ่านกลับไปกลับมา
เอ๋...นี่มันแม่นางเอกหรือแม่ของแฝดเรือนแก้ว-เรือนขวัญกันแน่...
(แอบจิ้นว่า...ท้ายที่สุด ไม่ใช่นางเอกพลิกมาเป็นพี่น้องกับยายคู่แฝดนี่ซะล่ะ...แต่ก็ไม่หรอกค่ะไม่ซับซ้อนขนาดนั้น)

เป็นนิยายรักแนวกุ๊กกิ๊ก ใสๆ ตามสไตล์"อาพัชรินทร์"อีกหนึ่งเล่มที่อ่านแล้วก็ชอบ...เลยเก็บมาบอกต่อค่ะ
(เล่มนี้ลัดคิวรีวิวเพราะยืมหนังสือคนอื่นมาค่ะ ต้องรีบส่งคืนเจ้าของ)






**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ










Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 12:07:15 น.
Counter : 2447 Pageviews.		  
11 comments
Share
  
สวัสดีตอนเที่ยงค่า หม่ำๆ หรือยังเอ่ย ^^
โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:41:21 น.
  
สวัสดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมบล๊อก แล้วก็ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคะ

ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ทุนด้วยค่ะ

ทุนเรียนฟรี 1 ปี พร้อมที่พักระหว่างเรียน IELTS-EFL / PreMaster @Cambridge, UK รวม 30 ทุน

ถ้าผู้ได้ทุนเป็นนักเรียน โรงเรียนจะได้รับเงินบริจาค จากวิทยาลัย 10000 บาท ต่อนักเรียน 1 คนด้วยค่ะ

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่

Mrs Rachinya Wilson,
International Director & Scholarship Coordinator
Cambridge Seminars Tutorial College
143-147 Newmarket Roead,
Cambridge, CB5 8HA
UK

Tel 00 44 1223 313 464
00 44 1223 300 123
00 44 7940 589 077

E mail camsem@hotmail.co.uk
rachinya@camsem.co.uk
rachinya.wilson@cambridgesemainars.co.uk

Websites: //www.cambridgeSTcollege.com
//www.camsem.co.uk
//www.cambridgeseminars.co.uk

หรือ ติดตามเอกสารประชาสัมพันธ์ทุนนี้ได้ที่สถานศึกษา หน่วยงานราชการทุกแห่งที่สังกัด กรมสามัญการศึกษา สำนักงานการศึกษาเอกชน กรมอาชีวศึกษา สกอ และ กพ

หรือ ติดตามได้ในบล๊อกนะคะ

กรุณาช่วยบอกต่อทุกคนที่รู้จักเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ


โดย: mookyja วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:33:42 น.
  
อ่านแค่ปกหลังที่ยกมาให้ก็น่าอ่านเต็มทีล่ะค่ะพี่แม่ไก่
พู่ไม่ได้อ่านนิยายมานานแล้วค่ะ เรียกว่าอารมณ์
ในการอ่านแบบเมื่อก่อนนี้เปลี่ยนไปหมดเลย
เพราะว่าหลังๆ จะอ่านหนังสือเป็นพ็อกเก็ตบุ๊ค
หรือว่าไม่ก็เป็นแบบว่าเรื่องสั้นเล็กๆ นิดหน่อย อ่านแบบ
แป็ปๆ จบเป็นเรื่องๆ ค่ะ แต่อารมณ์ตอนอ่านรีวิวจากพี่
เรื่องนี้ เหมือนว่าน่าจะเอามาทำเป็นละครช่องสาม
ได้เหมือนกันนะค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:48:53 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่้







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:11:32 น.
  
ผมก็หลงเสน่ห์ดอกลีลาวดีเหมือนกันครับ แต่ผมชอบเรียกว่าดอกลั่นทมมากกว่า เพราะพอได้ยินชื่อนี้แล้วมันรู้สึกเศร้า แต่มันกลับเป็นดอกไม้ที่ขาวนวลสวยงามมากครับ มันเป็นความเศร้าอันงดงามครับ

ปล.หน้าปกหนังสือมันเหมือนหน้าใบปิดของหนังญี่ปุ่นเรื่อง sky of love มากไปหน่อยนะครับ
โดย: komyooth วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:01:41 น.
  
งานของนามปากกานี้ ยังไม่เคยอ่านค่ะ
ได้แต่หยิบมาเปิดๆ ดู แล้ววาง แบบว่า กลัวสำลักความหวาน
แต่จากพล๊อตที่ว่านี้ ...น่าสนใจนะ ..มีปมให้คิดด้วย

จดไว้อีก
โดย: นัทธ์ วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:33:02 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:48:59 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:21:40 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:19:25 น.
  
เดิมปลื้มอาพัชรินทร์เพราะ love box เรื่องแรกครับ
แต่อ่านเรื่องอื่นไปมาชักรู้สึกไม่ใช่แนวแล้ว
หวานตรงๆง่ายๆไปหน่อย

แต่เรื่องนี้ดูมีการเมืองมาเอี่ยวนะ น่าสนใจ
โดย: charot วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:17:28:30 น.
  
กด
โดย: ปรากรา แสงน้อย IP: 222.123.173.133 วันที่: 7 สิงหาคม 2553 เวลา:10:22:39 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด