~ "รักแท้ฉันต้องการ" กับ "ที่นี่ไม่มีรัก" โดย ม.มธุการี




"รักแท้ฉันต้องการ"
ผู้เขียน : ม.มธุการี
ผู้พิมพ์ สนพ.ศิลปาบรรณาคาร
(๒ เล่มจบ)



เรื่องย่อ :(ยาวหน่อยค่ะ )

ชายาหญิงสาววัยใกล้สามสิบผู้มีบาดแผลในชีวิต
เนื่องจากความล้มเหลวในเชิงธุรกิจของบิดาก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตลง...

และอุตรา คนรักที่รักกันมากว่าสี่ปี เลือกที่จะแต่งงานกับผู้หญิงอื่นด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจของครอบครัว

เธอตัดสินใจกลับเมืองไทยเพื่อที่จะกลับมากอบกู้ฐานะและศักดิ์ศรีให้พ่อ...
เธอศึกษามาทางด้านออกแบบและศิลปะ จึงไม่มีความรู้เรื่องธุรกิจเลย จึงมาพบสราชเพื่อขอคำแนะนำปรึกษา
สราชเป็นหนุ่มใหญ่นักธุรกิจที่ช่ำชองในเรื่องการลงทุนในตลาดหุ้น
เมื่อเขาพบชายาในตอนแรกเขายังไม่ได้รู้สึกอะไรต่อเธอมากนัก...
เขาได้ให้คำปรึกษาที่เป็นประโยชน์ต่อเธอมากมาย จนเธอออกจะไว้ใจและเชื่อใจเขา
จนยอมขายเครื่องเพชรเก่าแก่ ของสะสมของพ่อให้กับเขาในราคาที่ต่ำกว่าความเป็นจริงถึงสิบเท่า...
สราชเชื่อว่าเพชรเม็ดนั้นเป็นส่วนหนึ่งของเพชรโฮปที่มีอาถรรพ์ เพียงแต่เขาไม่ได้เชื่อในอาถรรพ์นั้น ...
ลึก ๆ ในใจเขาก็รู้สึกผิดที่เหมือนกับหลอกซื้อเพชรล้ำค่าด้วยราคาถูกแสนถูก
เขาจึงพยายามชดเชยด้วยการช่วยเหลือชายาในด้านอื่น ๆ หลายอย่าง

อีกอย่าง...เขาเริ่มมีความรู้สึกดี ๆ ให้กับชายาบ้างแล้ว หลังจากได้พบปะติดต่อกันบ่อยครั้ง

แต่หลังจากเขาได้ครอบครองเพชรเม็ดนั้นเพียงไม่นานเขาก็เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำ...
แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่านั่นเป็นผลมาจากอาถรรพ์ของเพชร
เขาขายต่อเพชรเม็ดนั้นให้กับสรีรา น้องสาวของเขา ซึ่งเป็นภรรยาของอุตรา คนรักเก่าของชายานั่นเอง

ชายาได้พบกับอุตราอีกครั้ง อุตราพยายามเข้ามาใกล้ชิดงอนง้อขอคืนดี
และบอกว่าเขาจะแยกทางกับสรีราหากชายายอมคืนดีกับเขา...
ชายาใจอ่อน ยอมไปไหนมาไหนด้วย...
จนวันหนึ่ง เธอเผลอไผลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาคือน้องเขยของสราช...

ต่อมาสรีราประสบอุบัติเหตุบ้าง...เธอแท้งลูกและกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปชั่วคราว
ความรู้สึกผิดในใจทำให้ชายาตัดสินใจตกลงแต่งงานกับสราช
ทั้ง ๆ ที่เธอยังไม่แน่ใจว่าความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีต่อเขาจะเพียงพอให้เธอตัดใจจากอุตราได้หรือเปล่า...?

ต่อมาสรีราก็เสียชีวิตลง พร้อม ๆ กับความสัมพันธ์ของชายากับอุตราในอดีตก็ถูกเปิดเผย...
ชายาจะตัดสินใจอย่างไร...
ผู้ชายคนไหนกันแน่ที่เป็น"รักแท้ที่เธอต้องการ"...?


***


เรื่องราวพัวพันซับซ้อน แต่ก็อ่านเพลิน ๆ ค่ะ ไม่ถึงกับเครียดมาก

แต่ดูเหมือนว่าผู้เขียนจะเน้นหนักในเรื่องของธุรกิจมากไปหน่อย
รายละเอียดบางตอนจึงแอบน่าเบื่อ แหะ ๆ

แล้วก็บอกตามตรงว่าไม่ค่อยชอบความประพฤติของนางเอกเท่าไหร่...

แต่สุดท้ายเรื่องราวก็จบลงแบบค้าง ๆ คา ๆ ให้ผู้อ่านคิดต่อเอาเอง...
ตามสไตล์ม.มธุการีค่ะ










ที่นี่ไม่มีรัก
โดย ม.มธุการี
สนพ.ดอกหญ้า(ม.ค. ๒๕๓๘)



โปรยปกหลัง :


ครอบครัวเป็นเบ้าหลอมใหญ่
พ่อแม่อาจจะสร้างและทำลายลูกได้เท่ากันโดยไม่รู้ตัว
และจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์...

วันคืนช่างผ่านไปแสนเชื่องช้าและทุกข์ทรมาน
เมื่อบ้านทั้งหลังไม่เคยทีความรัก
และมีความหมายเพียงแค่ที่ซุกหัวนอน
.....
ช่างเป็นความรู้สึกที่น่าใจหาย
ถ้าคนเราเกลียดบ้านเสียแล้ว จะมีอะไรหลงเหลืออยู่อีกในชีวิต
หรือว่า...ทุกสิ่งมันมาถึงจุกแตกแยกเสียแล้วอย่างแท้จริง




***


เรื่องย่อ :


พรรเอิญ เป็นพี่สาวคนโตของน้องสาวอีกสองคน พรรคานต์และ พรฌา
เธอแต่งงานแล้วกับจุลภาค มีลูกสาววัยรุ่นหนึ่งคนคือผึ้ง...
เธอเริ่มระแคะระคายว่าสามีมีผู้หญิงอื่น และเริ่มมีปากเสียงกันให้ลูกสาวได้ยินอยู่บ่อยครั้ง
เพียงแต่เธอยังไม่รู้(อย่างที่พรรคานต์รู้)ว่าผู้หญิงของจุลภาคนั้น ที่แท้เป็นน้องสาวคนเล็กของเธอ...พรฌานั่นเอง
พรฌาให้เหตุผลกับพรรคานต์ง่าย ๆ ว่า...เธอกับจุลภาครักกัน

ผึ้งกลายเป็นเด็กบ้านแตก...แต่เธอก็ยังมีพรรคานต์ น้าสาวเป็นที่ยึดเหนี่ยว

บ้านข้าง ๆ บ้านของผึ้งก็เป็นอีกหนึ่งครอบครัวที่มีปัญหา...
เมื่อห้าปีก่อนสามีของกรวิกเกิดอาการคลุ้มคลั่ง ยิงลูกสาวคนเล็กตาย ยิงเธอจนอาการสาหัส และสุดท้ายก็ยิงตัวตาย...
โชคดีที่วิม ลูกชายคนเดียวหนีรอดไปได้
กรวิกจึงทุ่มเทชีวิตจิตใจ ความรักความหวังทั้งหมดลงไปที่วิม...เด็กหนุ่มผู้หลงใหลในงานศิลปะ
ในขณะที่ผู้เป็นแม่วาดหวังให้เขาเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยระดับแถวหน้าของโลกอย่างฮาร์วาร์ด...
กรวิกมีศักดิ์เป็นอาสะใภ้ของธิติ จิตแพทย์หนุ่มผู้คอยประคับประคองอารมณ์ของคนในครอบครัวนั้นหลังจากโศกนาฎกรรมที่เกิดขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขากลายเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกผู้น้องอย่างวิม

ทั้งสองครอบครัวเคยเป็นเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดสนิทสนม แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าว
ทัศนคติของพ่อ-แม่ผึ้งก็เปลี่ยนไป พวกเขาห้ามผึ้งเข้าไปใกล้ชิดกับวิม
ด้วยเห็นว่า...การที่มีพ่อเป็นบ้า ลูกชายก็คงมีแนวโน้มที่จะเป็นเหมือน ๆ กัน...

ความสัมพันธ์ของคนทั้งหมดจึงพัวพันยุ่งเหยิง...เป็นปมยุ่ง ๆ ที่ดูราวกับจะสางไม่ออกเลยทีเดียว
และท่ามกลางความกดดัน ความตึงเครียดเหล่านี้ พรรคานต์กับธิติก็เริ่มสร้างสายใยระหว่างกันขึ้นทีละน้อย



***


โหยยยย.....นิยายเรื่องนี้เครียดตั้งแต่ชื่อเรื่องไปเลยทีเดียวค่ะ
จึงลังเลนักหนาก่อนหยิบมาอ่าน ...
แต่เมื่อได้เริ่มต้นอ่านแล้วก็วางไม่ลงจนกว่าจะอ่านจบค่ะ
ด้วยความเข้าอกเข้าใจ และเอาใจช่วยให้ตัวละครแต่ละตัวให้คลี่คลายปมปัญหาของตัวเองได้ลุล่วง

และเรียนรู้ว่า...
จิตใจคนนี้หนอ ลึกล้ำยิ่งนัก ...แม้ตัวเองยังไม่รู้จักตัวเองดีเลย...
สาอะไรจะไปรู้ใจใครต่อใคร





ยังอยู่ในช่วงเก็บตกจากหนังสือที่อ่านไปในช่วงเล่นเกม สองเล่มข้างบนนี้เก็บมารวมไว้ในบล็อกเดียวด้วยเห็นว่าผู้เขียนคนเดียวกัน

เล่มแรกอ่านตอบโจทย์นักเขียนคนโปรดของเพื่อน ม.มธุการีเป็นนักเขียนคนโปรดของคุณกุลธิดาค่ะ
ส่วนเล่มหลังอ่านตอบโจทย์โอตาคุ - อ่านหนังสือแนวเดียวกันอย่างต่ำ ๕ เล่ม

จนเขาจะเริ่มซีซั่นใหม่กันอยู่แล้ว ยังเก็บตกรีวิวเก่า ๆ ไม่หมดไม่สิ้นเสียที แหะ ๆ ...


***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ







Create Date : 05 ตุลาคม 2553
Last Update : 5 ตุลาคม 2553 12:48:37 น.
Counter : 3652 Pageviews.

17 comments
  
เห็น "รักแท้ฉันต้องการ" แว๊บแรกนึกถึงเพลงของน้อง น้ำชา รักแท้รักคือ อะไร ตับ ไต ไส้ พุง อิ อิ ไม่ได้เกี่ยวกันเลย แต่ขอเอามาเอี่ยวด้วยเนียนๆไปค่ะ แฮ่ๆๆ ^^!!
โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:17:30:27 น.
  
เราอ่านงานของม.มธุการีน้อยมากๆ เลยค่ะ

ชื่อตัวละครของที่นี่ไม่มีรักเก๋มาก หุๆ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:19:20:57 น.
  
อ่านเรื่องย่อแล้วน่าจะเครียดทั้งสองเรื่องเลยนะคะนี่

โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:19:49:29 น.
  
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนิยายเช่นกันนะค่ะ
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:22:29:18 น.
  
เรื่อง รักแท้ฯ นั่นเข้าใจชายานะคะว่าทำไมถึงได้ทำแบบนั้น จะขัดใจอยู่บ้างก็ตรงที่ไปใจอ่อนให้อุตราอีกทำไม จำได้ว่าตอนที่อ่านถึงตรงที่อุตราพยายามเข้ามาพัวพันกับชายาอีกนี่ลุ้นมากว่าชายาอย่าได้ใจอ่อนเป็นอันขาด เรื่องนี้ชอบพอสมควรค่ะ เป็นเรื่องหนึ่งที่ตามสไตล์ ม. มธุการี เลยนะคะ คือไม่มีใครดีเลิศจนไม่มีข้อเสีย แล้วก็ไม่มีใครเลวจนหาข้อดีไม่เจอ แหะๆ แต่ไม่ค่อยชอบสราชเท่าไหร่ค่ะ รู้นะคะว่าพ่อค้าของเก่าที่ประสบความสำเร็จขนาดนั้นต้องคิดถึงเรื่องธุรกิจก่อนอย่างอื่น แต่บางครั้งทำให้กลายเป็นเหมือนขาดน้ำใจที่มีให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกันยังไงก็ไม่ทราบ

ที่นี่ไม่มีรัก แน่ใจว่าอ่าน 2 รอบแล้วค่ะ แต่ทำไมจำเนื้อเรื่องไม่ได้ก็ไม่ทราบ สงสัยอ่านของนักเขียนท่านนี้มากจนชักเบลอ ว่าแล้วก็ไปเอามาอ่านอีกรอบ
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:23:02:55 น.
  
ชอบงานเขียนของม.มธุการี ที่สุดเลยค่ะ เป็นนักเขียนที่เขียนได้ทุกแนว ท่านมีความรู้กว้างขวางจริงๆ แถมแต่ละเรื่องจะมีข้อคิดดีๆเสมอเลย บางทีอ่านไปยังอึ้งเลย เพราะคิดไม่ถึงว่าจะกระทบใจขนาดนี้
สำนวนภาษาก็ไม่เหมือนใคร สรุปว่า เป็นนักเขียนหนึ่งเดียวในดวงใจเลยค่ะ

สองเรื่องนี้ก็อ่านแล้ว ชอบมากๆค่ะ
โดย: ติดปีก IP: 109.84.111.52 วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:1:52:38 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:6:58:07 น.
  
แทบจะไม่ได้แตะงานของม.มธุการี เลยอะค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:10:12:16 น.
  
สวัสดีค่ะพี่แม่ไก่ ..


อ่านรีวิวแล้วก็อยากจะแว๊บไปอ่านด้วยเชียวค่ะ
เพราะว่าเรื่องราวน่าสนใจ ไม่รู้เป็นไงนะค่ะช่วงนี้อะไรหวานๆ
ขมๆ กับนิยายกลับอยากอ่าน และคาดว่า"อิน"
ตามได้แบบว่าไม่ต้องอะไรมากเลยค่ะพี่

พี่แม่ไก่สบายดีนะค่ะ ไมได้ทักทายคุยกันนานเลยเหมือนกัน
ช่วงนี้บ้านเราอากาศเหมือนเริ่มจะเย็นสบาย
แล้วเหมือนกันนะค่ะ ตอนเย็นออกไปนั่งอ่านหนังสือ
ได้ตั้งหลายหน้าแน่ะค่ะ .. อ่านได้แบบเพลินๆ เลยเชียว
เฮ้อ หรือว่านี่จะเรียกว่าช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนฤดู
ค่ะนี่ เพราะเห็นคนบอกว่า ... มันน่าจะเข้าหน้าหนาว
ได้เหมือนกันนะค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:17:29:00 น.
  
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:6:00:49 น.
  
ชอบงานของคุณ ม มธุการี เหมือนกันครับ โดยเฉพาะสำนวนภาษาและชื่อตัวละครที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของท่านเลยทีเดียว สองเรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านเลยครับ ที่อ่านไปแล้วคือระบำไฟ กับ ทางสายทาส สนุกมากครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 10 ตุลาคม 2553 เวลา:14:48:46 น.
  
ของนักเขียนคนนี้ไม่ค่อยกล้าหยิบมาอ่านอ่ะค่ะ กลัวเครียด แต่ชอบเรื่องหัวใจสองภาคนะคะ น่ารักดี..
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:22:17 น.
  
ขอแจมด้วยคนนะคะ อ่านม.มธุการีมาตั้งแต่อายุสิบกว่าจนตอนนี้เฉียดสี่สิบนิดหน่อย อยากหามาเก็บสะสมค่ะ เพราะตอนนั้นอ่านหนังสือเช่า ใครพอมีแหล่งซื้อบ้างคะ รบกวนหน่อยค่ะ
โดย: hamee IP: 124.122.16.32 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:18:07 น.
  
รบกวนฝากเมลล์ไว้เลยนะคะ muyadao@hotmail.com
โดย: อีกครั้งนะคะ IP: 124.122.16.32 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:19:55 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณแม่ไก่

ฮุฮุ...ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกัน

มีกระทู้ที่ WWR ถามเงื่อนไขเพิ่มเติมที่โจทย์คุณแม่ไก่ตั้งขึ้นค่ะ

โจทย์นี้

5-9. [แม่ไก่] อ่านหนังสือที่ดำเนินเรื่องด้วยการเขียนจดหมาย หรือ หนังสือที่ดำเนินเรื่องในลักษณะการเขียนบันทึกประจำวัน จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ได้

ต้องเป็นการเขียนจดหมายหรือ บันทึกด้วยลายมือเท่านั้นหรือเปล่า ถ้าเป็นการเขียนบันทึกโต้ตอบทางอินเตอร์เน็ต เช่น อีเมล์ facebook ฯลฯ ให้มั้ยค่ะ

พี่แม่ไก่ว่าอย่างไรดีเอ่ย
โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:17:24:08 น.
  
แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน
โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:18:16 น.
  
D@...“ที่นี้ไม่มีรัก" ชอบมากเรื่องนี้ หนังสือเรื่องนี้ยากได้ตามหามานานแล้ว...line ID: eng.c
โดย: D@ IP: 1.46.192.168 วันที่: 24 พฤษภาคม 2557 เวลา:23:10:38 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด