ปีกปรารถนา : โบยบินสู่ขอบฟ้าหัวใจ ~ ดวงตะวัน




ปีกปรารถนา
โดย ดวงตะวัน
พิมพ์โดย สนพ.ดวงตะวัน(มกราคม ๒๕๕๒)

~ โบยบินสู่ขอบฟ้าหัวใจ ~



จากเว็บ สนพ.ดวงตะวัน

“ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น”
หลายคนคงเห็นด้วยกับประโยคที่ว่านี้ น่าแปลกก็ตรงที่ความคิดที่ตามมาจากประโยคสั้น ๆ นั้นกลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

สำหรับบางคน หรือหลายคน ชีวิตยิ่งสั้นก็ยิ่งต้องดิ้นรน ตักตวงกอบโกยให้เต็มที่ เพื่อร่นระยะเวลาแห่งความเต็มพร้อมในชีวิตให้มาถึงโดยเร็ว ก่อนที่โอกาสในการเสพสุขจะจบสิ้นลง
อีกบางคน ชีวิตแสนสั้นสั่งให้ขวนขวายแสวงหาความสำเร็จ รางวัล เกียรติยศ เพื่อให้โลกจารจารึกชื่อและตัวตนไว้

ขณะที่บางคน ชีวิตแสนสั้นกลับบอกเขาว่า ไม่มีเวลายาวนานพอในการรีรอที่จะทำความดี ไม่ใช่เพื่อคำยกย่องสรรเสริญ หรือแม้บุญบารมีใด ๆ หากแต่เพื่อหัวใจตนเอง...ทำเพราะต้องทำ ไม่อาจเพิกเฉยได้
ปรารถนา ปรมี ณภัทร์ นิจ กนธี รสริน ยวดยง ฯลฯ นิยามต่อ “ชีวิต” และ “การใช้ชีวิต” ที่แตกต่าง พาพวกเขามาพานพบและพันผูกกัน และจะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม ต่างก็มีโจทย์ในใจ...คุณค่าแท้จริงของการใช้ชีวิตและความหมายที่แท้ของการดำรงอยู่คืออะไร ?
ที่สุดปลายทางของปรารถนาที่ต่างคนต่างติดปีกทะยานไป มีคำตอบรอคอยพวกเขาอยู่...คำตอบและความหมายของช่วงเวลาอันแสนสั้นในชีวิตเล็ก ๆ ของมนุษย์ ซึ่งแท้จริงแล้วอาจไม่ต่างจากชั่วขณะการกะพริบของดวงดาวยามค่ำคืน








เรื่องย่อ (ย่อเอง) :
ปรารถนา สถาปนิกสาวผู้โดดเด่น รู้สึกได้ถึงความภาคภูมิใจสูงสุดเมื่อได้รับการประดับ "ปีกเพชร" อันเป็นรางวัลอันทรงเกียรติที่สุดในวงการสถาปนิก
เธอคิดว่าด้วยปีกเพชรอันนี้เธอจะสามารถบินได้สูงและไกลกว่าคนอื่น ๆ
แต่เพียงชั่วข้ามคืนเธอก็ต้องพานพบกับความผิดหวังซ้ำซ้อน เมื่อผลงานของเธอถูกปฏิเสธถึงสองชิ้นติด ๆ กัน อีกทั้งยังถูกเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ย
เธอซมซานเหมือนนกปีกหัก ขับรถเรื่อยเปื่อยจนไปพบสถานที่ที่เธอเคยคุ้นมาแต่เล็กแต่น้อย นั่นคือโรงเรียนอนุบาลเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่เธอเคยเรียนสมัยเด็ก ๆ นั่นเอง
ที่นั่นเธอพบกับครูปอ - - ปรมี ลูกชายของอดีตคุณครูใหญ่ของเธอ ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว และครูปอก็เข้ารับช่วงเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้แทน
และแท้ที่จริง ปรมีก็เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยอนุบาลกับเธอนั่นเอง

ปรารถนาได้เรียนรู้และซึบซับน้ำจิตน้ำใจมากมายจากเพื่อนเก่าและครูเก่ารวมทั้งสังคมเรียบง่ายที่นี่
ก่อเป็นฐานทางใจอันมั่นคงให้กับเธอ จนพร้อมที่จะฝ่าฟันอุปสรรคใด ๆ ในหน้าที่การงานที่เผชิญอยู่...
แต่เธอจะทำอย่างไร...หากวันหนึ่งเธอพบว่า...
ด้วยหน้าที่การงานที่เธอมุ่งมั่นสรรค์สร้างนั้นกลับกลายเป็นปัจจัยหนึ่งในการทำร้ายผู้คนและสถานที่ที่แสนจะอบอุ่นสำหรับเธอแห่งนี้








ส่วนตัว...
ค่อนข้างชอบทีเดียวค่ะสำหรับนิยายเรื่องนี้
ให้แง่คิดมุมมองที่ดีและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ในชีวิตการทำงาน
และการอยู่ร่วมกันกับผู้คนในสังคม
ไม่มีบทรักฟุ้งเฟ้อ แต่ก็ไม่เข้มเครียดจนเกินไป
การดำเนินเรื่องก็ค่อนข้างเรียบ ๆ ง่าย ๆ ...แม้จะมีจุดที่ทำให้ผู้อ่านสามารถเดาเรื่องราวได้ตั้งแต่ต้น ๆ เรื่อง แต่ก็ไม่สะดุดหรือชวนวาง...
กลับเป็นตัวเร่งเร้าให้อ่านต่อเพื่อที่จะดูว่า...แล้วพวกเขาจะคลี่คลายปัญหาอย่างไร ?

ในบทแรก ๆ อาจจะต้องทนรำคาญการพร่ำพรรณาถึงความ "มั่น" ความภาคภูมิใจของนางเอกอยู่สักนิด
แต่หลังจากที่ได้พบกับ "ครูปอ" แล้ว นางเอกก็ลดทอนความเซลฟ์ของตัวเองไปเยอะ
แม้ไม่ถึงกับอ่อนละมุน...แต่ก็มี..."ดวงตาเห็นธรรม" ขึ้นมาบ้าง...
มองเห็นสิ่งต่าง ๆ รอบตัวในระนาบเดียวกันมากขึ้น ไม่ได้มองผู้คนด้วยสายตาที่เหนือกว่าเช่นเคยนั่นเอง
ติงนี๊ดดดด...เดียว..."ครูปอ"ออกจะน่ารักเกินจริง...เกินเหตุไปสักหน่อยไหมเนี่ย คุณผู้เขียนขา...
อยากได้กอดวิเศษมั่งอ่ะ อิจฉายายโก้ชะมัด หุหุ









**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ค่ะ







Create Date : 28 กรกฎาคม 2552
Last Update : 28 กรกฎาคม 2552 20:59:58 น.
Counter : 6517 Pageviews.

20 comments
  
เรื่องนี้เราก็ชอบนะ
ชอบประเด็นคนทำงานแบบนางเอกเนี่ยแหละ
วัฏจัิกรของการทำงาน คือ ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน
ขึ้นสูงได้ ก็ตกต่ำได้

อ่านแล้วอยากมี "ครูปอ" เป็นของตัวเองซักคน
เอาไว้ กอด ปลอบใจยามท้อแท้
โดย: นัทธ์ วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:17:31 น.
  
ดองเล่มนี้ไว้อยู่ค่ะ
โดย: ปณาลี วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:38:43 น.
  
แล้วจะไปตามเก็บครูปอนะคะ..พี่แม่ไก่ขา
แหม..ผู้ชายในนิยายนี่..ช่างเป็นคนที่อบอุ่นจัง

ไปแอบอ่านรีวิว"เลื่อมพรายลายรัก"มาแล้วค่ะ
โถ..น่าสงสารแสนยากร..พี่รีวิวนี๊ดเดียวเอง
โดย: nikanda วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:54:22 น.
  
ชอบเล่มนี้เหมือนกันค่ะ อยากกลับเป็นเด็กแล้วไปเรียนที่นั่นจัง
โดย: latics1 วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:16:20 น.
  
เป็นอีกเล่มที่เล็งไว้ค่ะ แต่ยังไม่ได้อ่านสักที คาดว่าคงจะหลังสิงหาไปแล้วโน่นแหละค่ะ จะได้หยิบมาอ่านให้ชุ่มปอดเลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:54:44 น.
  
สวัสดียามสายครับปี้แม่ไก่
















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:06:34 น.
  


ยืดเส้นยืดสายท่านี้ก็ไม่เลวนะคะ


แวะมาเยี่ยมช่วงค่ำเช่นเคยค่ะ

มีท่ายืดเส้นยืดสายมาฝาก หากว่างลองดูนะคะ
รับรองว่าหายปวดหายเมื่อยจริงๆ


คมคำ : อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน … เกิดเป็นคนอย่ากลัวคำนินทา



โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:20:21 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่
















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:25:45 น.
  
อยากลองอ่านแนวนี้บ้างจังแหะ ปกติ เราอ่านแต่แนวหวานๆๆๆๆ อะค่ะ
โดย: aorp วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:50:54 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:35:25 น.
  

สวัสดี วันศุกร์ ครับ
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่


สวัสดีครับ....
แวะเข้ามาทักทายครับ....สบายดีไหม....
โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:18:51 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:7:35:05 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:6:43:09 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:7:36:35 น.
  
ผมก่ศุ้จนสุดความสามารถล่ะครับปี้แม่ไก่
แต่ปี๋นี้เหนื่อยแต๊ๆเลยครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:16:33:44 น.
  
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:7:29:42 น.
  
ชอบครูปอ เกลียด(อิจฉา)ยัยโก้เหมือนกันค่ะ
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:12:54:34 น.
  
ชอบเหมือนกันค่ะ เล่มนี้
อ่านไปเรื่อยๆ ให้ความรู้สึกสบายๆ แบบพอเพียง
โดย: MIKIkaa วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:22:49:05 น.
  
เรื่องนี้เราว่าคุณดวงตะวันเล่าเรื่องเรียบๆเอื่อยๆเรื่อยๆมาเรียงๆไปหน่อยอ่ะค่ะ เลยชอบน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:20:16:32 น.
  
สไตล์คุณดวงตะวันก็เล่าเรื่องแบบเรียบเรื่อยอยู่แล้วนี่คะ

จะหาเรื่องนี้มาอ่านดูค่ะ เพราะทยอยตามเก็บงานเค้าอยู่ แต่หนังสือเค้าเยอะจริงๆ
ตามเก็บกันไม่หวาดไหวเลย อิอิ
โดย: กัส IP: 171.7.0.28 วันที่: 18 สิงหาคม 2555 เวลา:14:20:48 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด