~ ทางสายธาร โดย ปิยะพร ศักดิ์เกษม ~




ทางสายธาร
ผู้เขียน : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (ครั้งที่ ๕/ ธ.ค. ๒๕๕๔)


เรื่องราวโดยย่อ ๆ
(ย่อเอง...ยาวหน่อย)

วิรงรองหรือลิลลี่เป็นลูกสาวคนสุดท้องของเจ้าสัวกำจร ที่เกิดจากเมียคนสุดท้ายที่เลือกสรรให้โดยคุณป้าใหญ่-กมลาสน์ ลูกสาวคนโต
เธอจึงเป็นน้องเล็กที่มีวัยห่างจากพี่สาวคนโตราวแม่กับลูก หรือไม่ก็ป้ากับหลาน
เมื่อสิ้นท่านเจ้าสัว เธอและแม่เลือกที่จะดำเนินชีวิตอยู่ภายใต้การดูแลของคุณป้าใหญ่
ด้วยความเคารพและเชื่อมั่นจนกลายเป็นความรักและผูกพัน
ลิลลี่หรือวิรงรองจึงเติบโตขึ้นมาอย่างเพียบพร้อมงดงาม ไร้ฝุ่นฝ้าหรือแง่ปมใด ๆ ในจิตใจ

ซึ่งต่างจากลินลากับลออองค์ ภรรยาอีกคนของท่านเจ้าสัวกับพี่สาวต่างมารดาของเธอ
ที่มองว่าการฝากชีวิตอยู่ภายใต้เงาของตระกูลนั้นเป็นประหนึ่ง"ทาสที่ปล่อยไม่ไป"

ลออองค์เติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่สวยจัดและมาดมั่น
เธอแต่งงานกับผู้มีอิทธิพลทางการเมืองที่ร่ำรวยและมีอุดมการณ์
เขาเป็นผู้อยู่เบื้องหลังนักการเมืองที่ภาพภายนอกดูซื่อสัตย์สุจริตและมีอุดมการณ์ร่วมกัน
แต่จู่ ๆ เขาก็ต้องเสียชีวิตลงด้วยพิษภัยทางการเมือง
ทำให้ลออองค์ต้องกลายเป็นแม่ม่ายลูกติดตั้งแต่ยังสาว

ด้วยความเฉลียวฉลาดมาดมั่น และอาศัยบารมีของสามีเธอพาตัวเองเข้าไปพัวพันกับการเมืองระดับชาติ
พร้อมกันก็ดึงให้นุสร อาจารย์หนุ่มผู้นับถือศรัทธาในอุดมการณ์ชองสามีเธอให้เข้ามาพัวพันด้วย

เรื่องราวต่าง ๆ เริ่มต้นขึ้นเมื่อลออองค์ได้พบกับวิรงรองที่กำลังทำหน้าที่ประสานงานให้กับธุรกิจของตระกูลซึ่งต้องเกี่ยวข้องกับรัฐบาลไทย
อาศัยความใกล้ชิดในฐานะคนสนิทของนักการเมืองระดับสูง ลออองค์พบช่องทางที่จะขัดขวางการดำเนินธุรกิจนั้น ๆ ทันที

ซึ่งเธอก็ทำได้เกือบสำเร็จ...
แต่ผลที่ตามมาก็สั่นสะเทือนเส้นทางชีวิตของเธอไม่น้อย...
เพราะนอกจากเธอจะสามารถสั่นคลอนธุรกิจของตระกูลเชิญอิสราชัยได้พอประมาณแล้ว
การกระทำของเธอยังเป็นการเปิดเผยธาตุแท้และตัวตนของเธอต่อนุสรได้อีกด้วย...

ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาสามารถถอนตัวถอนใจและเลือกเส้นทางสายใหม่ที่เหมาะสมกับตัวเองได้ในที่สุด...






หลังอ่าน...

นิยายเรื่องนี้อาจจะนับได้ว่าเป็นนิยายเปิดตัวของเรื่องราวของคนในตระกูล"เชิญอิสราชัย"
ที่แฟนๆ ของคุณปิยะพรคุ้นเคยก็ว่าได้

ซึ่งก็เรียกว่าเปิดตัวได้อย่างงดงามทีเดียว
เป็นการปูพื้นให้เห็นโครงสร้างของตระกูลนี้ที่มีคุณป้าใหญ่-กมลาสน์
ลูกสาวคนโตของเจ้าสัวกำจรเป็นแกนหลักของครอบครัว...

บอกเล่าถึงความเป็นมาเป็นไปให้เห็นภาพว่า...
เธอต้องทำอย่างไรจึงสามารถคุมน้อง ๆ และลูกหลานในตระกูลให้อยู่ในกรอบ ในร่องในรอยที่มั่นคง
สร้างทั้งความเคารพยำเกรงและเชื่อมั่นศรัทธาให้กับพวกเขาเหล่านั้น

ในเรื่องนี้อาจจะไม่มีเรื่องราวความรักที่หวือหวานัก...แต่ก็มีมุมอ่อนหวานละมุนละไมอยู่ไม่น้อย

ที่สำคัญ...
ธีมหลักของเรื่องนี้คือหลักคิดในการดำเนินชีวิตที่ผู้เขียนฝากไว้...
ดั่งคำพูดของคุณป้าใหญ่ที่ปรากฏอยู่หลายตอนในเล่มที่ว่า...

'...คนเราจะเลือกไปในที่ที่สบายใจ
เลือกเดินบนเส้นทางสายที่ร่มรื่นเยือกเย็นเท่านั้น
สถานที่ใดที่ร้อนเร่าไร้สุข
เส้นทางใดที่ต้องใช้ความระมัดระวังทุกย่างก้าว
ก็คงเป็นได้เพียงสถานที่และเส้นทางที่ผู้คนหลงเปะปะเข้าไป
เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น...'


หรือ...

'คนเราไม่มีใครดีพร้อมหรือเลวไปเสียทั้งหมดหรอก...
ทุกคนก็ต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสีย
สุดแต่ว่าตัวเขาเองอยากจะพลิกมุมไหนให้ใครมองเท่านั้นแหละ'


อ่านแล้วชอบมากค่ะ รอบนี้อ่านเป็นรอบที่สองหรือสามแล้ว

แรก ๆ อ่านรู้สึกว่าเครียดจัง ด้วยมีเรื่องการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง...
แต่อ่านรอบหลังๆ กลับได้ความเข้าอกเข้าใจในธรรมชาติของชีวิตและผู้คนมากขึ้น...มากขึ้น

หยิบมาชวนอ่านกันในวันนี้
หลังจากห่างหายไปจัดระเบียบชีวิตตัวเองต้อนรับปีใหม่เสียหลายวันค่ะ











Create Date : 12 มกราคม 2555
Last Update : 12 มกราคม 2555 11:34:13 น.
Counter : 9634 Pageviews.

15 comments
  
ทางสายธาร


ชื่อเรื่องเพราะจังเลยครับพี่แม่ไก่

ปล.หมิงหมิงดีหน่อยครับ
ไม่เคยอยากได้ไอแพด ไอพอดอะไรเลย
ถ้าให้ดูเค้าชอบฟังนิทานกับพ่อ
มากกว่านั่งเล่มเกมในไอโฟนของแม่ครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:12:35:46 น.
  
กำลังอ่านเรื่องนี้อยู่เลยค่ะ
ต้องรีบอ่านให้จบซะแล้ว อิอิ
โดย: thernantan วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:12:44:19 น.
  
ส วั ส ดี ต อ น บ่ า ย ๆ ค่ ะ "คุณแม่ไก่"



ถ้าลองคุณแม่ไก่อ่านจบไป 2-3 รอบแล้วล่ะก็น่าติดตาม .. แต๊ๆ จ้าววว..

โดย: PhueJa วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:15:16:58 น.
  
เล่มเปิดตัวเล่มนี้ หวานเย็นไว้ค่ะ ยังไม่ได้หยิบมาอ่านแต่มีเก็บไว้แล้วค่ะ เป็ฯฉบับตีพิมพ์ครั้งล่าสุด ปกนี้เลยล่ะค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:17:06:22 น.
  
เนื้อเรื่องนี้คุ้นๆ เหมือนจะเคยอ่านแล้วค่ะ แต่น่าจะนานแล้ว พรุ่งนี้คงต้องรีบไปยืมจากห้องสมุดมาอ่านซะแล้ว พักหลังๆ ไม่ค่อยได้อ่านงานของคุณปิยะพร เริ่มหวาดๆ ตั้งแต่อ่านเรื่องลับแลลายเมฆ อ่านแล้วเศร้าสลด กดดันหัวใจจริงๆ
โดย: วิรตี วันที่: 12 มกราคม 2555 เวลา:21:56:59 น.
  
เรื่องนี้ยังไม่มีเลยค่ะ เคยเห็นที่งานมหกรรมหนังสือครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นหิ้วถุงจนหิ้วไม่ไหวแล้ว กะว่าจะกลับไปซื้ออีกวัน แต่ก็ลืมไปเลย ต้องรีบจดไว้ด่วนเลยค่ะ งานคราวหน้าจะได้ไม่ลืม
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:0:29:50 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:5:54:34 น.
  
อ่านฉบับภาษาอังกฤษได้รู้เรื่อง ก็เจ๋งไปเลยล่ะค่ะคุณแม่ไก่
แต่ฟู่ล่ะภาษาอังกฤษอ่อนแอเหลือเกิ๊น ...
จึงพยายามส่งเสริมเจ้าลูกสาวเต็มที่ค่ะ



โดย: PhueJa วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:12:00:58 น.
  
ขอบคุณนะคะสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่า
โดย: TaMaChaN (narumol_tama ) วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:19:22:06 น.
  
ปกใหม่สวยจัง...
โดย: นัทธ์ วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:21:25:27 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มกราคม 2555 เวลา:5:55:14 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มกราคม 2555 เวลา:5:14:23 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มกราคม 2555 เวลา:6:15:19 น.
  
ตรุษจีนปีนี้



สวัสดีค่ะคุณแม่ไก่
ไม่ได้แวะเยี่ยมหลายวัน - คืน แล้ว
มาฝากคำว่า ยัง ระลึกถึงค่ะ

วันนี้ .. ขอให้ .. มีความสุขมากๆ ค่ะ

โดย: PhueJa วันที่: 21 มกราคม 2555 เวลา:9:16:04 น.
  



新正如意 新年发财

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้

ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ

คิดหวังสิ่งใดขอให้สมหวังสมปรารถนาในปีใหม่นี้
มีแต่ความสุขมั่งคั่ง โชคดีร่ำรวยตลอดปีค่ะคุณแม่ไก่

โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 22 มกราคม 2555 เวลา:23:11:06 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด