~ เรือนไม้สีเบจ ~ ว.วินิจฉัยกุล




เรือนไม้สีเบจ
ว.วินิจฉัยกุล / ประพันธ์
สนพ.เพื่อนดี / พิมพ์ กรกฎาคม ๒๕๔๔




นิยายชีวิตรักอบอุ่นที่มีวิธีการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างแปลกและแตกต่างจากนิยายเรื่องอื่น ๆ ของผู้เขียนคนเดียวกัน...

เริ่มต้นด้วย บันทึกของ "มุก" นางเอกของเรื่อง...

"พี่อาร์มขา...พี่อาร์มไม่รู้เลยใช่ไหมว่าครั้งแรกที่เจอหน้ากัน มุกบอกตัวเองว่า...'ผู้ชายคนนี้สูงสุดเอื้อมจริง ๆ '
...
นึกกี่ทีนะคะ โอกาสที่เราสองคนจะโคจรมาพบกันแทบไม่มีทางเลยล่ะค่ะ...เราเรียนกันอยู่คนละคณะ ความสนใจก็แตกต่างกันไปคนละทิศละทาง...แต่มุกก็พบพี่อาร์มเข้าจนได้..."


จากนั้นเธอก็บรรยายถึงความรู้สึกต่าง ๆ ของเธอ โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับอาร์ม...พระเอกของเรื่อง...บอกเล่าถึงความสัมพันธ์ที่ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นกลายเป็นความผูกพันอันลึกซึ้ง...

และนี่คือบันทึกของ "อาร์ม"...

"....
มุกน่าจะรู้ตัวว่าผมชอบเธอ ตั้งแต่รู้จักกันใหม่ ๆ แล้ว ก็คงไม่ถึงขั้นรักแรกพบอะไรยังงั้นหรอก แต่ก็เกือบ ๆ
เจอกันครั้งแรกผมก็ชอบมองเด็กคนนี้...
มุกดูเด็กมากเมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ ทุกอย่างดูใสน่ารักเป็นธรรมชาติ ไม่แต่งหน้าไม่ทาปาก...
แต่ก็สะดุดตาผม..
.......
วิญญาณของเรือนไม้สีเบจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับผม คงจะเป็นเพราะเราเห็นกันมาตั้งแต่เกิด เราเคยสุขด้วยกัน เมื่อครอบครัวยังอยู่พร้อมหน้า...
เคยเหงาด้วยกันเมื่อคนอื่น ๆ แต่ละคนพากันจากไป...
เมื่อสาวน้อยคนหนึ่งก้าวเข้ามา
เธอก็นำชีวิตชีวามาให้ทั้งผมและเรือนหลังนี้ เธอรักและไม่ทอดทิ้งบ้านเช่นเดียวกับที่เธอทำกับผม..."


แต่ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เหมือนนิยาย...
เมื่อนางเอกกับพระเอกรักกันเรื่องก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง...
ทั้งคู่ต้องเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ นานา ทั้งจากปมปัญหาความไม่เข้าใจกัน
และทั้งจากปัจจัยต่าง ๆ ที่แวดล้อม...
เงื่อนไขทางครอบครัวของแต่ละคน...
รวมทั้งอุบัติเหต ที่เกือบจะทำให้อาร์มต้องกลายเป็นคนพิการ

เรื่องราวทั้งหมดจะดำเนินไปตามบทบันทึกของตัวละครสำคัญ ๆ ของเรื่อง...ทำให้ผู้อ่านสามารถรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นโดยผ่านมุมมองของคนนั้นคนนี้...มุก...อาร์ม...จุลศก...ชัญญา (แม่ของมุก) และจี...

ซึ่งบางครั้งในเหตุการณ์เดียวกัน เมื่อบอกเล่าผ่านมุมมองของแต่ละคนที่แตกต่าง ก็จะทำให้เราได้เห็นถึงวิถีชีวิต วิธีคิด ตลอดจนลักษณะนิสัยของตัวละครแต่ละคน...ที่แตกต่างกันไป

ชอบนิยายเรื่องนี้มาก ๆ ถึงมากที่สุด อ่านซ้ำ ๆ ได้ไม่รู้เบื่อ...
มีบทน่ารัก ๆ หวานหวาม นุ่มนวลอ่านแล้วชวนให้เคลิ้มฝัน...
มีบทซาบซึ้งและอบอุ่นให้แง่คิดและกำลังใจในการดำเนินชีวิตที่พอเพียงแต่ไม่ท้อถอย...ไม่ทดท้อต่อปัญหาและอุปสรรค
แล้วก็มีบทสะท้อนสะเทือนอารมณ์ที่เมื่ออ่านแล้วต้องน้ำตาซึม...
เรียกได้ว่า...เป็นนวนิยายที่ครบรสอีกเรื่องหนึ่งของนักประพันธ์เอกอย่างอาจารย์ ว.วินิจฉัยกุลที่อยากนำมาบอกเล่า ชวนอ่านค่ะ















Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 6 มิถุนายน 2552 15:17:44 น.
Counter : 3834 Pageviews.

20 comments
  
'ผู้ชายคนนี้สูงสุดเอื้อมจริง ๆ '
... อิ อิ อิ ชอบๆๆๆ

งงๆๆ เหมือนเคยรีวิวแล้วปะคะ

หรือเหมือนว่า แค่พาดพิงถึง
ขอบคุณที่ทำให้โลกกว้างขึ้นค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:05:33 น.
  
ชอบเรื่องนี้ตอนทำละครเลยไปหามาอ่านค่ะ อ่านแล้วโอออย น้องมุกกับพี่อาร์มน่ารักเหลือเกิน
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:41:55 น.
  
สะดุดตาหนังสือเล่มนี้ตอนนั่งกินข้าวต้มหน้ารพ.จุฬา
ผู้ชายโต๊ะข้างๆนั่งกินข้าวพร้อมๆกับอ่านหนังสือเล่มนี้ไปด้วย ตอนนั้นไม่เข้าใจเอาซะเลยว่าผู้ชายเค้าอ่านนิยายกันด้วยเหรอ
อาร์มเป็นตัวละครที่เราคิดว่าดูมีความเป็นคนจริงๆ มีหลายอารมณ์ และก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนด้วย อันนี้ชอบมากๆเพราะบางเรื่องนี่พระเอกดูเป็นคนดีจนคิดว่า ผู้ชายดีๆคงมีแค่ในนิยายจริงๆ
โดย: มึนดี วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:40:24 น.
  


เรื่องนี้เคยเป็นละครช่อง 3 นี่คะ

โดย: หอมกร วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:04:45 น.
  
น่าอ่านจังเลยจ๊ะ แม่ไก่
หนูยอ ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่เลยนะช่วงนี้ ใกล้สอบแล้ว
หลังสอบเมื่อไร ต้องหามาอ่านบ้างแล้วจ๊ะ
โดย: ยอพระกลิ่น วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:24:57 น.
  
เรื่องนี้ชอบมากๆเลยค่ะ พี่อาร์มกับน้องมุกน่ารักมากๆๆ
โดย: piccy วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:29:43 น.
  
สูงสุดเอื้อม??

ดีฮั้นคงเอาหินขว้างให้ตกลงมา อิอิ

บล็อกสวยหวานเชียวค่ะ แปลกตาไปเลย
โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:48:49 น.
  
จำได้แต่ว่า ตอนละครเรื่องนี้ออก คนติดกันเยอะ

แต่เราไม่ได้ดูง่ะ

แถมยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้อีกต่างหาก

แต่อ่านรีวิวแล้วน่าอ่านมากๆ ค่ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:18:28 น.
  
เพลงตลอดเวลาส่งให้ทางหลังไมค์แล้วค่ะ
โดย: ยอพระกลิ่น วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:16:33 น.
  
แม่ไก่ขา ขออนุญาติตามน้องโมกมาค่ะ เป็ดจังเคยดูค่ะตอนเค้าทำเป็นละคร สนุกสุดๆ สนุกจนไม่อยากรอดูตอนต่อไปเลยต้องไปหาหนังสือมาอ่านเองเลยค่ะ

น้าของเป็ดจังก้เป็นนักเขียนค่ะ น้าเป็ดเขียนเรื่อง "รักคืนเรือน" กับ "บ้านไร่เรือนรัก" อิอิ แม่ไก่รู้จักไหมน๊อ

แต่เป็ดจังจะบอกความลับให้ค่ะแม่ไก่ เรื่องที่เป็ดจังชอบแบบสุดๆมีสามเรื่อง หนึ่ง หลายชีวิต ของท่านอาจารย์ คึกฤทธิ์ สอง มอม สาม กฏแห่งกรรม ของ คุณ ท เลียงพิบูลย์ ค่ะ อ้อ มีเรื่องนิทานเวตาลอีกเรื่องค่ะ สี่เรื่องนี้ทำให้เป็ดจังรักการอ่านค่ะ

ไปก่อนนะคะ
ถ้าแม่ไก่ไปบ้านเป็ดจัง แม่ไก่จะหาเป็ดจังเจอไหมน๊อ เป็ดจังมีห้องลับซ่อนอยู่ในบ้านพ่อบูค่ะ

ขอบคุณค่า ไปนะคะ
โดย: เป็ดจัง (be-oct4 ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:33:37 น.
  
จำได้ว่าเคยดูละครค่ะ
แต่หนังสือไม่เคยอ่าน (อีกแล้ว) แหะ แแหะ
โดย: Jevanni วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:52:36 น.
  
ได้ยินกิตติศัพท์มานาน

ว่าเรื่องนี้หวานมาก
แต่ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ

ส่วนละครไม่ได้ดูเหมือนกัน
อิอิ

ปล.ขอบคุณที่ช่วยแก้คำผิดนะคะคุณแม่ไก่
โดย: BeCoffee วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:46:20 น.
  
แม่ไก่บิงโก

แม่ไก่หาเป็ดจังเจอแล้ว

ตกลงเป็ดจังฝากเนื้อฝากหนังแม่ไก่ด้วยคนนะคะ

แล้วเป็ดจังจะถามน้าสาวสุดสวยให้ค่ะ แม่ไก่มีนิยายอะไรเด็ดๆ เอามาแนะนำอีกนะคะ แล้วเป็ดจังจะมาหาแม่ไก่ทุกๆวันที่มีเนตเป็นสื่อรักค่ะ

แอบหลงรักไว้ก่อน ตามฉบับ "เจ้าชู้เป็ดแน่ๆ"

อิอิ
โดย: be-oct4 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:54:56 น.
  
ขอย้ำว่า ใครชอบแนวรักอบอุ่นแบบ ว.วินิจฉัยกุลละก็ ไม่ควรพลาดเรื่องนี้เป็นอันขาด

ละครที่ทำออกมา ก็ทำได้ดีด้วยล่ะ
อยากหาซื้อละครมาเก็บไว้เลยล่ะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:59:43 น.
  
อ่านแล้วค่ะ

ชอบบบบบบบบ
โดย: BoOKend วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:16:46 น.
  
หนังก็ไม่ได้ดู
หนังสือก็ไม่ได้อ่าน ค่ะแม่ไก่
เห็นรีวิวแล้วอยากอ่านจัง
โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:20:44 น.
  
^
^
หวัดดีค่า...เพื่อน ๆ

เวลาอ่านคอมเมนท์เพื่อน ๆ นักอ่านแต่ละคน แม่ไก่อยากจะมีบ้านอยู่ติดปรษณีย์จริง ๆ จะได้เข้าร่วมโครงการ LIF กะเค้า...ฮ่า ๆ

เพราะพอบอกเล่าไปก็อยากให้คนรักหนังสือเหมือนกันได้อ่านนั่นแหละค่ะ คนไหนที่ยังไม่ได้อ่านก็แทบจะอยากส่งหนังสือเล่มนั้น ๆ ไปแบ่งกันอ่านจริง ๆ

ที่มาตอบเม้นท์เพื่อน ๆ ช้าเพราะไปเล่าเรื่องของพ่อตอนใหม่มาค่ะ ใครอ่านค้างอยู่ก็เชิญตามไปอ่านได้นะคะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:19:36 น.
  
หวัดดีค่ะแม่ไก่
ชอบตอนเป็นละครมากๆเลยค่ะ
ได้ดูบ้าง..ไม่ได้ดูบ้าง
เรื่องนี้ดังเลยไม่ใช่หรือคะ
เห็นคนเค้าชื่นชมกันจัง
ทั้งคนแสดง..ทั้งเนื้อเรื่อง
รักพี่อาร์มมากมากเลยค่ะ
ตอนแรกยังคิดว่าเอาเชอรี่มาเป็นน้องมุกได้ยังไง
ดูแด่กว่าแอนดริวตั้งเยอะ
แต่ดูไปดูมา...ทั้งเนื้อเรื่อง
และความสามารถทางการแสดง
ทั้งอย่างก็ลงตัว...เป็นหนึ่งในละครที่รักมากเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ...
ที่มารีวิวให้อ่านอีกรอบ
มีโอกาสต้องหามาอ่านแน่ๆค่ะ
โดย: nikanda วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:33:10 น.
  
ขอบคุณค่ะ
แล้วจะตามหามาอ่านบ้างนะคะ
โดย: ohioh วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:02:26 น.
  
ผู้ชายอย่างพี่อาร์มไม่รู้ว่าชาตินี้เราจะเจอมั้ยนะคะ เจอต้องรีบคว้าไว้สุดแรงเกิดเลยค่ะ รักพี่อาร์มจัง
โดย: AiroPinky วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:29:52 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด