~ เลื่อมพรายลายรัก~ ดวงตะวัน
ท่ามกลางความขัดแย้งบาดหมางของสองตระกูลใหญ่ - - รังสฤษฎ์ - จักราวุธ ที่ขับเคี่ยวต่อสู้กันทุกวิถีทางมาช้านาน เหตุการณ์ปริศนาในค่ำคืนหนึ่งบนแมนชั่นหรู รวมทั้งความตายที่มีเงื่อนงำ ชักนำให้ชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งจากโลกสองใบที่ต่างกันสุดขั้ว ถูกดูดดึงเข้าสู่วังวนเช่นว่านั้น
ญาณิน จักราวุธ ทายาทคนเดียวของตระกูล สาวลูกครึ่งห้าวระห่ำผู้ไม่เคยปล่อยให้เงื่อนไขกฎเกณฑ์ใดมาเป็นอุปสรรคขวางกั้นการใช้ชีวิต และ แสนยากร จักรกฤษฎ์ ชายหนุ่มผู้คุ้นเคยกับกรอบระเบียบวินัยอันเคร่งครัด และรักที่จะก้าวเดินไปบนเส้นทางที่ชัดเจน ทว่าแทนการยอมจมลงสู่วังวนที่ใครหลายคนก่อนหน้านั้นปล่อยตนถลำไป คนทั้งคู่กลับจูงมือกันทำทุกทางที่จะก้าวพ้นมัน เพื่อไขปริศนาที่ค้างคาใจ โดยไม่รู้เลยว่ากำลังก้าวล่วงเข้าไปเปิดเปลือยซอกมุมดำมืดในหัวใจของใครหลายคน...
ข้างบนคือบางส่วนจากคำนำค่ะ
แต่ส่วนตัวแล้ว...เบื้องแรกอ่านหนังสือเล่มนี้ อ่านแล้ววาง อ่านแล้ววางอยู่หลายวัน...ด้วยความผิดหวังนิด ๆ ปนสับสนหน่อย ๆ
ผิดหวังด้วยคาดหวังไว้ว่าจะได้อ่านเรื่องราวของความรักเบา ๆ พริ้งพรายดังชื่อหนังสือ และเหมือนกับนิยายเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียนคนเดียวกันนี้ที่อ่านผ่านมา...ไม่ว่าจะเป็นแผ่นดินหัวใจ กลางทะเลใจ แหวนดอกไม้ รักร้อยพันใจ และอีก ฯลฯ และที่สับสนก็ด้วยความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องของตัวละครที่หลากหลายมากมาย และออกจะพัวพันซับซ้อน
แต่ดูเหมือนจะกระจายบทบาทเพียงคนละเสี้ยวละส่วน ...
อ่านไปก็บ่นไป นี่คนเขียนเขาไม่สับสนบ้างหรือไงเนี่ย...
จนเกือบครึ่งเล่ม...เมื่อค่อยคุ้นกับตัวละครเอก จึงรู้สึกอ่านสนุกขึ้นมาบ้าง...แต่ทีนี้ก็มีปัญหาส่วนตัวอีกล่ะ...ทุกครั้งที่อ่านหนังสือประเภทนี้ เรามักจะเสียนิสัยอีตรงที่แอบไปอ่านตอนจบเสียก่อน (เป็นนิสัยเสีย ๆ เฉพาะตัว กรุณาอย่าลอกเลียนแบบ) ผลก็คือ...อ่านจบเหมือนกัน แต่จบแบบข้าม ๆ น่ะ (ก็มันรู้ตอนจบเสียแล้วนี่...)
ขอโทษค่ะ คุณดวงตะวัน!
ป.ล. แต่ขอบอกว่าชอบอ่านจินตนิยายของคุณชุดแผ่นดินธิโมส์มาก ๆ ...วันหลังจะเอามาชวนอ่านในบล็อกค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
คืออ่านนิยายรักแล้วเขินๆๆ มากจนอ่านไม่จบ คริ คริ คริ
เขินแทนคนเขียนค่ะ
ฮ่าๆๆๆๆ
เที่ยวนี้มาเฉือนไม่ทันค่ะ เกือบ 1 ชั่วโมงค่ะ
ไม่กินผลไม้ดองนะคะชอบสดๆๆๆ