Tokyo....เเล้วฉันจะกลับไปอีก






ดิฉันเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นค่ะ หายใจออกมายังได้กลิ่นปลาดิบอยู่เลย เเละขอโทษเพื่อนๆร่วมบล๊อกทางเมืองไทยด้วย ที่คราวนี้กลับไป ดิฉันไม่ได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้ คือได้เจอกับเพื่อนๆน้องๆกันให้ถ้วนหน้า ความตั้งใจในครั้งนี้ มันมีเหตุภายหลังให้กลายเป็นว่า ดิฉันไม่มีกระจิตกระใจพร้อมจะเจอใครเลย (เอาไว้เล่าทีหลังนะคะ) ตอนนี้ตามมาเที่ยวกันก่อนนะคะ

ต้องรีบอัพบล๊อกก่อนที่ความขี้เกียจเข้าสิง เเละเวลามันจะหายไปกับความวุ่นวายในเเต่ละวัน ทำไมกลับมาอิตาลี่ครั้งใดหลังจากกลับเมืองไทยนานๆ ดิฉันรู้สึกว่า เหมือนกลับมาเริ่มต้นทำอะไรซ้ำซากอยู่เรื่อยเลย ตั้งเเต่ต้องมานั่งคิดเมนูอาหารเเต่ละวัน เเละไล่จดรายการซื้อของเข้าบ้าน เป็นอะไรที่น่าเบื่อมาก อยู่เมืองไทยเรื่องพวกนี้เเม่จัดการให้หมด....คิดถึงเเม่จริงๆ


เเรกเลยกลับบ้านครั้งนี้ดิฉันเเละสามีตั้งใจว่าจะไปหลวงพระบางกันอีกครั้ง หรือไม่ก็กลับไปบาหลี (บาหลีเป็นเหมือนของหวานของดิฉัน ได้กลับเมืองไทยจนอิ่ม ก็ต้องเติมน้ำตาลกันที่บาหลี) เเต่ช่วงที่ดิฉันกลับไปถึงเมืองไทย น้องสาวเพิ่งกลับมาจากเกาหลี เธอละเมอเพ้อพก ถึงอาหาร ความงาม เสื้อผ้า เเละอะไรต่อมิอะไรที่เกาหลี เเละจากของฝากรวมถึงรูปถ่ายที่เธอกระหน่ำถ่ายมา ดิฉันพยักหน้าหงึกๆ ว่าเออ...มันน่าไปเที่ยวนะ ไหนๆเราสองคนก็ชอบอาหารเกาหลี น่าลองไปเที่ยว........... กริ๊งๆถึงสามีที่ยังทำงานหน้ามันอยู่มิลาน ว่าเราไปเที่ยวเกาหลีกันเถอะปีนี้ สามีว่าเอาซิ เธอจัดการเลยละกัน........เฮ้ย เเล้วจะจัดการได้ยังไงละคะท่าน ท่านยังไม่สามารถบอกวันเดินทางมาไทยได้เเน่นอนเลย เเล้วตรูจะไปจัดการทำไรได้ ช่วงนั้นดิฉันเลยทำได้เเค่เช็คราคาสายการบิน วิ่งเข้าวิ่งออกตามเอเจนซี่ทัวร์ เเล้วก็หาข้อมูลในเนทจนเเน่นปั๊ก กะว่าถึงโซลดิฉันคงเป็นไกด์ได้เลย.....สงสัยใช่มั้ยคะ เเล้วทำไมดิฉันถึงไปโผล่ที่ญี่ปุ่นได้ อ่านต่อค่ะเเล้วจะทราบ...หงิ หงิ


พอดิฉันได้วันเวลาที่สามีจะพักร้อนมาเมืองไทยได้ช่วงไหน ดิฉันก็จัดการจัดระเบียบทริปครั้งนี้เลยค่ะ ว่าอยู่เชียงใหม่กี่วัน(ตกลงได้อยู่เชียงใหม่วันครึ่ง เจอหน้าเเม่ยายเเค่สองปื้ดหายใจ) ไปปายกี่วัน ไปเกาหลีกี่วัน ทุกอย่างลงตัวเป๊ะก็โทรหาเอเจนซี่ให้จองตั๋วเลย ทุกอย่างทำล่วงหน้าก่อนเดินทางเดือนครึ่ง เเต่ตั๋วเต็มค่ะ ดิฉันคิดว่ายังไงก็ต้องได้เเหละ ล่วงหน้าตั้งนานได้ไปเเน่ๆ เเล้วดิฉันก็เริ่มเดินทาง อยากไปไหนก็ไป อยากกินอะไรก็กิน ไปอยู่ปาย อยู่น่าน เเพร่ เเวะกลับมาเชียงใหม่บ้าง ท่าทางจะมีความสุขดี

เเต่.....ดิฉันต้องมาเจอเรื่อง เกิด เเก่ เจ็บ ตาย ที่มนุษย์หนีไม่พ้น จากญาติที่สองวันก่อนยังเอามะละกอสุกมาให้ดิฉันที่บ้าน ต้องเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดกระทันหัน เเละก็ไม่ฟื้นกลับมาอีกเลย ดิฉันไปทำบุญ ทำให้เพื่อนรักที่จากไปเมื่อปีก่อนด้วย จิตใจหดหู่มากๆ กลับมาบ้านทั้งทีมันน่าจะเป็นความดีใจที่ได้เจอ เเต่ดิฉันเสียใจที่การเจอเป็นการลาจาก......

หลังจากนั้นอีกไม่นานนัก กำลังนั่งโซ้ยก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยที่กาดหลวงอยู่ เจอเพื่อนร่วมงานที่เคยทำงานโรงเเรมด้วยกันมา ดีใจทักทาย กันตามประสาคนไม่เห็นหน้ากันนาน เเต่ดิฉันก็ได้ข่าวร้ายจากเธอ ว่าลูกน้องที่ดิฉันรักมากๆคนนึง เสียชีวิตเเล้วไม่นานมานี้...... ทำไมดิฉันถึงได้รับเเต่สานส์ที่ไม่ดีเลย ยังไม่พอค่ะ

ก่อนกลับมา เเม่ดิฉันโดนเรียกให้ไปโรงพยาบาลด่วน หมอต้องการให้ตรวจเลือดซ้ำ เเละเช็คร่างกายอย่างละเอียด เพราะสงสัยว่าเเม่ดิฉันอาจเป็นมะเร็ง ธรรมดาเเม่ดิฉันต้องพบคุณหมอเป็นประจำทุกเดือนอยู่เเล้วเรื่องความดัน เเต่สองเดือนที่ผ่านมาเเม่อ่อนเพลียมาก หมอเลยขอเจาะเลือดตรวจ วันที่หมอเรียกเเม่ไปตรวจร่างกายอีกครั้ง ดิฉันใจสั่น อาหารเหวอมันมาจนควบคุมตัวเองเเทบไม่ได้ ดิฉันคิดล่วงหน้าไปสารพัด ว่าถ้าเเม่เป็น สลับกับเเม่ไม่เป็นไรหรอกน่า สลับไปสลับมาเหมือนภาพซ้อนๆอยู่ในหัว วินาทีนั้นไม่อยากได้ใคร่ดีอะไรเเล้ว อยากมีเเม่อยู่กับเราไปตลอดชีวิตเท่านี้พอเเล้ว ให้ยากจนเเสนเข็ญยังไงก็ยอม ขอให้เเม่อยู่ด้วยเป็นสิ่งเดียวที่ต้องการ.......

คราวนี้ดิฉันโชคดีค่ะ เเม่ดิฉันไม่เป็นไร เเค่เอ็นไซน์ในเลือดตัวนึงมันสูงไปเท่านั้นเอง เป็นผลมาจากยาบางตัว เเต่คุณหมอก็บอกเเม่ว่าต้องดูเเลตัวเองให้มากกว่าเดิม เพราะดูท่าว่าเเม่เริ่มมีอาการของโรคหัวใจร่วมด้วยเเล้ว คนเป็นลูกอย่างดิฉันก็ยังทุกข์ใจอยู่จนทุกวันนี้ เเม้ว่าจะไม่ได้เป็นอะไรร้ายเเรง เเต่คนเเก่อายุมากอย่างเเม่ดิฉัน ที่ต้องไกลลูกถึงสองคนคงไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ (น้องชายดิฉันทำงานเเท่นขุดเจาะน้ำมันกลางทะเลโน่น สองเดือนถึงได้กลับบ้านที) เเม้ว่าก่อนดิฉันจะกลับมา เเม่เเข็งเเรงขึ้นมาก ขี่จักรยานได้รอบหมู่บ้านเหมือนเดิม เเต่ช่วงเวลาที่ผ่านมามันทำให้ดิฉันยิ้มไม่ออก ไม่ค่อยมีความสุข กังวล เเละไม่อยากเจอใคร....ขอโทษด้วยนะคะ เอาไว้คราวหน้ากลับไป ขอเเก้ตัวใหม่


เอ๊า...จะถึงโตเกียวเมื่อไหร่เนี่ย.....ต่อๆๆๆๆๆ หลังจากให้เอเจนซี่จัดการเรื่องตั๋ว ดิฉันก็วุ่นวายกับเรื่องของตัวเอง ไปน่านก็ทำโทรศัพท์โหม่งพื้นซีเมนต์จนง่อยไปเลย เมลล์ก็ไม่ค่อยได้เช็ค จนเกือบจะถึงวันเดินทางอยู่เเล้ว อีกประมาณสิบวัน ดิฉันโทรไปเอเจนซี่ถามเรื่องตั๋วว่าจะออกตั๋วได้รึยังทำไมไม่ติดต่อมาเลย


ทางคุณหมีบอกว่า: คุณพี่ขาหนูติดต่อพี่ไม่ได้เลยค่ะ เบอร์คุณพี่เป็นอะไรคะ ส่งเมลล์ไปคุณพี่ก็ไม่ตอบ ตั๋วคุณพี่ wait list ยังไม่ได้เลยค่ะ.........

คุณพี่(ดิฉันนี่เเหละ):ห๊าาาาาาาาา อารายนะ ไม่จริ๊ง….. งื๊อๆๆๆๆ ทำไงดีล่ะคุณหมี

คุณหมี: อืมมมมมมมมมมม.....ไปโตเกียวมั้ยคะคุณพี่ มีโปรโมชั่นของนอร์ทเวสด้วยตอนนี้ ราคาตั๋วพอๆกับไปโชลเลยค่ะ

คุณพี่: อ่าาาาา....พี่จะไปเกาลีนะคะคุณหมี

คุณหมี: อู๊ยยยยยยย......โตเกียวน่าเที่ยวกว่านะคะ อยากทานอาหารเกาหลี ไปถนนเกาหลีย่าน Ueno ก็ได้ค่ะ ไปโตเกียวเถอะค่ะ...นะคะ เดี๋ยวหมีออกตั๋วให้เลย


ตกลงดิฉันเลยได้ไปโตเกียวเเทนค่ะ เป็นการท่องเที่ยวที่เครียดมาก เพราะว่าดิฉันยังไม่มีที่พักเลย ไหนจะข้อมูลอีกล่ะ เเล้วต้องเมลล์ไปยกเลิกโรงเเรมที่โซลอีก ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศในฝันตั้งเเต่เด็กเเล้ว เเต่ว่าไปเที่ยวเเบบฉุกละหุกเเบบนี้มันจะสนุกได้ยังไง เเละที่สำคัญค่าครองชีพที่โตเกียวมันสูงมาก น้องสาวดิฉันมันก็บอกว่างานนี้เจ๊ได้เเก้ผ้ากลับมาเเน่ มันคาดการณ์ตามประสบการณ์ที่มันไปอยู่ญี่ปุ่นมาสองปี ดิฉันยิ่งเครียดเเละเเค้นน้องสาวเป็นของเเถมมาอีก นอกจากไม่ช่วยให้ข้อมูลเเล้ว ยังสร้างภาพให้ดิฉันอีก การเริ่มหาข้อมูลเเละจองที่พักจึงเป็นไปอย่างบ้าคลั่ง ดิฉันนั่งหัวทิ่มอยู่หน้าคอมพ์เช้ายันเช้า จนเเม่ถามว่าเเกบ้ารึเปล่า นอนก็ไม่นอน กะอีเเค่ไปเที่ยวถ้ามันยุ่งยากนักทำไมไม่ซื้อทัวร์ไป เเม๊........ดิฉันขัดใจกับคำพูดเเม่จริงๆ ลูกสาวเเม่ไม่เคยไปเสียเงินให้ทัวร์นะจ๊ะ ทัวร์ที่ไหนจะพาเดินซ่อกๆเข้าซอกเข้าหลืบอย่างดิฉันชอบทำ


เเต่ดิฉันก็เบาใจไปอย่างมาก เมื่อสามีมาถึงเมืองไทย พร้อมกับข้อมูลท่องเที่ยวญี่ปุ่นอีกปึกใหญ่ ดิฉันลืมนึกไปว่าสามีเรียนภาษาญี่ปุ่นกับครูญี่ปุ่น เเละเพื่อนสนิทเค้าคนนึงก็เเต่งงานกับสาวญี่ปุ่น เค้าเลยได้ข้อมูลมากกว่าดิฉัน......เเล้วเราก็เหินฟ้าสู่มหานครโตเกียวกันเลย ดิฉันเดินทางในวันที่เพื่อนรักเเต่งงานพอดี งานเเต่งงานเป็นรีสอร์ทที่มีทางเข้าทางเดียวกับพืชสวนโลก ไฟลท์ดิฉันออกจากเชียงใหม่สี่ทุ่ม เพื่อมาต่อไฟลท์ไปนาริตะที่สุวรรณภูมิ ดิฉันออกจากงานเเต่งเพื่อนตอนสองทุ่ม กว่าจะถึงสนามบินร่วมๆชั่วโมงเพราะว่างานพืชสวนโลกเลิกพอดี รถติดจนดิฉันเหงื่อเเตก พอถึงสนามบินดิฉันเเละสามีพร้อมเพื่อนสาวที่มาส่ง วิ่งกันสไบกระจายเลย(งานเเต่ง อีเพื่อนมีตีมว่าอลังกาลงานล้านนา ทุกคนเลยลงทุนเป็นเจ้าเเม่ เจ้าพ่อกันเต็มที่ ไม่เว้นสามีเเละดิฉัน) ขึ้นเครื่องกันชุดนั้นนั่นเเหละ ฝรั่งมังค่ามองกันตาค้าง ว่าจะมีโชว์กันบนเครื่องหรือไร..........มาถึงสุวรรณภูมิถึงได้หาห้องน้ำเปลี่ยนชุดกัน ก่อนขึ้นเครื่องมาหงุดหงิดกับมาตรการคุมเข้มของนอร์ทเวสอีก อยากจะบ้า.....


เอ่อ...วันนี้คงยังไม่ถึงโตเกียวเเน่ๆเลยค่ะ ดิฉันฟาดยาเเก้ไข้เข้าไปสองเม็ด ตอนนี้ดิฉันคงต้องนอนเเล้ว เอาไว้ค่อยมาต่อพร้อมเเปะรูปวันหน้านะคะ



ดูเเลสุขภาพกันด้วยนะคะ เเละยืนยันว่ายังคิดถึงทุกคน














Create Date : 15 ธันวาคม 2549
Last Update : 15 มีนาคม 2555 14:48:47 น.
Counter : 2179 Pageviews.		  
36 comments
Share
บ้านเอกะนาค บ้านพักพันตำรวจเอกพระยาประสงค์สรรพการ นายแว่นขยันเที่ยว
(30 มิ.ย. 2568 00:56:09 น.)		แชงกรีล่า - ย่าติง สายหมอกและก้อนเมฆ
(24 มิ.ย. 2568 18:55:31 น.)
French. Macaron - มาการง ของหวานที่ชอบมาก newyorknurse
(20 พ.ค. 2568 03:58:00 น.)		ไหว้ท้าวเวสสุวรรณปลดหนี้ ขอพรที่วัดเถรพลาย สุพรรณบุรี นายแว่นขยันเที่ยว
(23 มิ.ย. 2568 00:14:55 น.)
  
แวะมาทักทายค่า
ยินดีต้อนรับกลับบ้านด้วยนะคะ
โดย: แม่ลูกแฝด วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:3:50:35 น.
  
กลับบ้านทีไรก็มีเรื่องให้เศร้าใจทุกทีเหมือนกันค่ะ แต่ถึงขนาดนั้นก็ยังอยากกลับบ่อยๆ

รอดูรูปสวยๆ กับอ่านเรื่องเล่าดีๆอยู่นะคะ
โดย: Picike วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:4:53:19 น.
  
กลับมาเมืองไทยยินดีต้อนรับครับ
โดย: somnumberone วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:7:04:29 น.
  
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด...พี่แอ๊กกลับมาแล้ว....
อืม...หนูมันเป็นเจ๊เว่อร์น่ะพี่...ดีใจก็เก็บไม่อยู่อย่างนี้แหล่ะค่ะ...555...

ไปบ้านคุณอ๊อปมาแล้วเห็นพี่แอ๊ก...เลยวิ่งมาหาด่วน
เดี๋ยวหนูต้องเอาเด็กๆขึ้นนอนอ่ะพี่...งั้นแปะไว้ก่อนแล้วค่อยมาอ่านนะเจ๊

แต่โหวตก่อนเลย...แน่นอน...รับซองมาแล้ว
นัมเบอร์วันในดวงใจไปซะค่ะ...
อย่างงพี่...เพิ่งกลับมาตกข่าวรึเปล่าคะ...โหวตปลายปีไงคะพี่ขา

ญี่ปุ่น...ญี่ปุ่น...อูย...ชอบบบบบ...เดี๋ยวมาอ่านต่อนะพี่
คิดถึงค่า...
โดย: จันทร์สวย วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:9:40:33 น.
  
พี่แอ็กมาแล้ว...


อ่านแล้วก็ใจหายตามค่ะพี่ เมื่อคนที่เรารู้จัก คนที่เรารัก คนที่เราเห็นกันไม่อยู่ให้เห็นแล้ว แต่มันก็เป็นวัฏจักรของมนุษย์นี่เนอะ โชคดีจังที่คุณแม่ของพี่แอ็กไม่เป็นอะไรมาก

ยังไม่ทันออกจากเมืองไทย ก็น่าตื่นเต้นแล้วค่ะพี่แอ็ก เดี๋ยวหนูรอลุ้นด้วยคนค่ะ ว่ากว่าจะไปถึงโตเกียวจะมันส์ขนาดไหน แล้วไปเที่ยวที่ไหนมาบ้าง

คิดถึงค่ะ
โดย: PANDIN วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:9:59:41 น.
  
ดีจ้าพี่แอ๊ก ... หายไปนานคิดถึ๊งงงงงงงงงงงงงงง ....
(อ่านให้อินนะค่ะว่าคิดถึงจริงๆ)

ก็แบบนี้ล่ะนะค่ะพี่ เจอข่าวดี ข่าวร้าย เป็นเรื่องคาดไม่ถึงจริงๆ แล้วยังมีเรื่องกังวลคิดมากกับสุขภาพ
ของคุณแม่อีกด้วย ก็เข้าใจอ่ะค่ะว่าอยู่ไกลก็ต้องห่วงเค้าเป็นธรรมดา แอบมาเป็นกำลังใจค่ะว่า
ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นอะไรนะค่ะพี่แอ็กจะได้ไม่ต้องห่วงท่านมากน๊า
โดย: JewNid วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:12:42:31 น.
  
ขอบคุณที่เเวะเข้ามาทักทายกันนะคะ เดี๋ยวจะเเวะไปหาที่บ้านค่ะ
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:16:35:23 น.
  
ดิฉัน กำลังแพลนไปญี่ปุ่น เดือน สิงหาปีหน้า เลยค่ะ คุณพี่ปลาทอง จองตั๋วแล้ว (ตั้งแต่ ตุลา ปีนี้ แฟนดิฉันเป็นประเภท จองล่วงหน้า นานบ้า)

เข้ามาเก็บข้อมูลนะคะ

(ปล ตั๋วไปมิลาน เดือน มกรา ตอนนี้ 20 ยูโร เอง อยากไปจัง)
โดย: *พิณ* วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:17:16:58 น.
  
ขอแสดงความเสียเรื่องญาติด้วย สงสัยคุงปลาทอง 9 จำเรามะได้เราก้อชายคานั่นแหละ ดูแลสุขภาพด้วย
โดย: somnumberone วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:18:02:21 น.
  
กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แอ็กขรากลับมาแว้วววววววววววว

คิดถึงพี่แอ๊กจังเลยค่ะ วันก่อนยังบ่นๆ อยู่เลย นึกว่าพี่แอ๊กหายไปไหน

เกาหลีนู๋ก็อยากไปค่ะ จดไว้ในลิสต์แล้วว่าจะไปให้ได้ ... ไปตามหารักแท้ กะดองอุ๊ค และจีฮุน กร๊ากกก

แต่ถึงจะผิดแพลน นู๋ว่าไปเจปองครั้งนี้ พี่แอ็กต้องแฮปปี้มากๆ แน่ๆ

รอดูรุปสวยๆ episode ต่อไปนะคะ
โดย: BBwindy วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:20:15:30 น.
  
กี๊ดดดดดดดดดดด ด้วยๆๆๆๆ พี่แอ๊กอายุยืนจริงๆ ค่ะพี่ขรา (ยืนยันจากคนข้างบน) กำลังนินทาว่าหนีเที่ยวอยู่แหง ๆ จริงๆ ด้วย

วันนี้ยังไม่เจอไม่เป็นไร ถ้ามีวาสนาต่อกัน โอกาสหน้าเจอกันนะคะพี่ ที่เกาหลีดีมั้ยคะ

ปล. หายเศร้าแล้วใช่มั้ยคะ พี่แอ๊ก สู้สู้นะ
โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:20:39:43 น.
  

Photobucket - Video and Image Hosting




มาส่งความรัก กำลังใจ และ ดอกเดซี่ค่ะพี่ขา




หนูดีใจที่คุณแม่ไม่เป็นอะไรนะคะพี่
แล้วพี่แอ๊กไม่สบายเป็นยังไงบ้างคะ...หายไวไวนะคะ

เรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย นี่เป็นของธรรมดาของโลก ที่ยังไม่ธรรมดาสำหรับเรามั้งพี่
มันมาให้เราเรียนรู้อยู่เรื่อยๆว่าโลกมันก็เป็นเช่นนี้เองมั้งคะี้
เมื่อเช้านี้หนูก็เพิ่งใจหายกับอีเมลเรื่องการจากไปของพี่เลขาที่ทำงานเก่า ที่หนูสนิทกับพี่เค้ามากๆเลย
ตอนนี้หนูก็อยู่ในโหมดจ๋อยค่ะ

ชีวิตเป็นของไม่เที่ยงจริงๆนะพี่แอ๊ก...งั้นเราต้องใช้เวลาทุกนาทีอย่างมีค่าและมีความสุขนะคะ

ไปเมืองไทยคราวนี้เที่ยวกระจายได้ใจมากเลยนะคะพี่ขา...

น่าน...น่าน...อัพ น่านต่อจากโตเกียวโตยเนอะปี้เนอะ

โตเกียวกะโซลหนูว่า...โตเกียวชนะไป 10 จุดนะคะคุณพี่
(ก็หนูชอบญี่ปุ่นง่ะ...ไม่รู้เป็นไง..คงโดนสะกดจิตแต่เด็กด้วย โดเรมอน ก๊อซซิล่า ไอ้มดแดงน่ะพี่...555)
ยกเว้นไปเหล่หนุ่ม...โซลชนะเลิศค่ะ...อิ..อิ...
(อ้าว..พูดถึงหนุ่มแล้วเริ่มคึก...หายจ๋อยซะงั้น...)

อยากขำ..ไม่เคยเห็นการเช็คของNorthworst เอ๊ย...Northwest กะ United ใช่ไม๊คะ
เค้านึกว่าสนามบินเป็นของเค้าไงพี่...555
เพื่อนหนูบอกว่านี่ยังไม่สู้สายการบินของอิสราเอล..ลืมชื่ออ่ะค่ะ
...อันนี้ซักจนแทบจะเอาดีเอ็นเอไปตรวจกันเลยค่ะ...

อ๊าย..เม้าท์ยาววว...ก็คิดถึงอ่ะค่ะ...ฟังหนูฝอยเผื่อจะหายไวไวไงค๊า...

ปล. คิดถึงคุณหมอแม๊กซ์ไม๊คะ...ถ้าคิดถึงไปที่นี่ค่ะ
//www.maczy.com
โดย: จันทร์สวย วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:21:02:56 น.
  
คุณนายปลาทองผ่องอำไพ
ดีใจที่คุณแม่ไม่เป็นอะไรมาก
ยังไงโตเกี๊ยว โตเกียว อย่าดองเรื่องละ
รออ่านอยู่คะ
โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:21:40:11 น.
  


ภาษิตและคติพจน์อังกฤษ
Self-conquest is the greats of victory.
การชนะใจตนเอง คือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

สวัสดีค่ะ เจี๊ยบเข้ามาทักทายค่ะ
มาพร้อมกับรูปสวยๆ ภาษิต/คติพจน์ ดี ดี
และความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เพื่อนๆ ค่ะ
Goodnight! หลับฝันดีน่ะค่ะ
December 16,2006

โดย: rayasuree (Jeab) (rayasuree ) วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:4:13:31 น.
  
มาส่งข่าวพี่แอ๊กค่า...ไม่รู้ตอนนี้เจ๊จันทร์ใช้ได้ยังนะคะ
\\/
\\/
\\/

ประกาศ...ตอนนี้ไปเม้นท์บ้าคุณโจ กะพี่ีเแอ๊กไม่ได้อ่ะ
บ้านที่มโค้ดีกันเม้าส์เคลื่อนเนี่ย...ตอนนี้เขียนอะไรไม่ติดเลย

มาประกาศที่บ้าชิดชิดให้ทราบโดยทั่วกันนะคะ

ช่วยเราด้วยยยยย....
ทำไงดีล่ะเนี่ย...เพิ่งไปโหลด Fire Fox มาใช้...เอาแล้วไง...

ขอขอบคุณฝ่ายสารนิเทศนบอร์ดกลาง์บ้านชิดชิดนะจ๊ะ...



โดย: จันทร์สวย วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:22:59:43 น.
โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:8:39:13 น.
  
พี่แอ็ก หายไปไหนมาคะเนี่ย โห..โจนึกว่าพี่เตรียมสละบล็อกให้น้องๆเสียแล้ว เห็นหลายคนปล่อยบล็อกร้างกัน แต่พี่แอ็กกลับมาโจดีใจมากแล้วล่ะ

ปล.ดูๆท่าทางทริบนี้พี่แอ็กเหนื่อยเอาการนะคะ
โดย: โจเซฟิน วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:12:55:33 น.
  
พี่ขา ดีใจจังที่พี่มาแล้ว คิดถึงพี่มากๆ

เรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเหมือนเป็นช่วงอายุนะคะพี่ ตอนเราเด็กๆ ก็มีแต่เรื่องเรียน พอวัยเรียนก็มีแต่งานเลี้ยงวันเกิด

เริ่มทำงานก็มีงานเลี้ยงรับ เลี้ยงส่ง ฉลองรถใหม่ ฉลองบ้านใหม่ ฉลองแต่งงาน ฯลฯ

ทำงานไปสักพัก งานแต่งงานยังพอมี แต่เป็นงานของลูกน้องในที่ทำงาน แทนงานของเพื่อน แล้วก็เริ่มมีไปงานศพของพ่อแม่ของพี่ๆ ที่ทำงาน

แล้วตอนนี้ ก็เริ่มมีงานศพของพ่อแม่เพื่อนๆ อีกไม่นานคงจะมีงานศพของเพื่อนๆ เหมือนที่เพื่อนของพ่อกับแม่พูดตลกๆ ว่าตอนนี้นัดรวมรุ่นกันที่งานศพ

ดีใจด้วยนะคะที่คุณแม่ของพี่ไม่เป็นอะไรมาก พี่เองก็รักษาสุขภาพด้วยะคะ แล้วจะมารออ่านตอนหน้าค่ะ

อยากเห็นรูปพี่กับสามีในชุดชาวเหนือจังค่ะ
โดย: ตะเกียงแก้ว วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:17:54:06 น.
  
พี่จินนี่..บอกว่าพี่แอ๊กกลับมาแล้ว เย้..เย้.. คิดถึงนะคะ
แวะมาเยี่ยมบล็อกพี่แอ๊กหลายครั้งแล้ววว

มีเรื่องผ่านเข้ามามากมาย อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงได้
แม้แต่ตั้งใจไปเกาหลี ยังกลายเป็นญี่ปุ่นได้เลย

ดีใจด้วยนะคะ กับข่าวดีของพี่แอ๊ก คุณแม่ไม่เป็นอะไร
เย้..เย้..

พี่แอ๊กขา.. ชอบจริงๆเลย วิ่งสไบกระจาย ไม่หลุดธีมเลย
ใช้เวลาได้คุ้มค่าจริงๆเลยค่ะ น้องเป้รอดูรูปอยู่นะคะ
โดย: paemagic วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:18:28:53 น.
  
ฮั่นแน่จับได้ว่าพี่ออนไลน์..อิ..อิ...
หายแล้วเหรอคะคุณพี่
แต่หนูป่วยอ่ะค่ะ..กินยาไปแร้ว..แต่ยังไฮเปอร์อยู่ไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน...
โดย: จันทร์สวย วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:3:37:36 น.
  

Photobucket - Video and Image Hosting



เอาแวนโก๊ะมาฝากค่ะ
ต่อไปต้องหลอกล่อด้วยงานพวกนี้ซะแล้ว...โฮะ..โฮะ..โฮะ
จะได้ไปดูด้วยกันไงพี่...ดีไม๊คะ...

ปล. พอกันเลยเจ๊..แค๊ก..แค๊ก...นอน..ค่ะ..นอน...
หายไวไวนะค๊า...
โดย: จันทร์สวย วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:4:23:05 น.
  
ยัยปลาทอง...คิดถึงหล่อนนะ...โปสการ์ดที่เคยส่งไปให้ ยังเอามาดูบ่อยๆเลย
โดย: แม่ของจิตร วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:6:02:49 น.
  
เสียใจเรื่องข่าวร้ายไปกับคุณปลาค่ะ
แต่ก็ดีใจที่ได้ไป โตเกียว
ท่าทางจะสนุกนะคะ เด๋วขอแอดไว้ มาตามชมต่อ
คิดถึงมิลานนนนนนนนนนนน
หนุ่มที่นั่น ล๊อหล่อ นะคะ แหะ แหะ แหะ
จำได้แค่ Duomo กับหนุ่มหล่อเท่านั้นเองค่ะ
โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:11:08:35 น.
  
น้องแอ๊ก สวัสดีจ้ะ คิดถึงนะคะ หนูสบายดีไหม มารอตามไปเที่ยวญี่ปุ่นนะคะ เป็นประเทศที่พี่แนนนี่อยากไปมาก ๆ เพราะอุปกรณ์งานฝีมือสวยยยยยยยยยยยย อยากไปช้อป
โดย: madam_ozzy วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:11:49:39 น.
  
รูปสวยมากค่ะพี่ขา ลบรูปแล้วตามสั่งค่ะ

จุ๊บๆๆๆๆ
โดย: ตะเกียงแก้ว วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:12:04:55 น.
  
อ้อ...มาเช็คว่าเจ๊จันทร์เม้นท์ได้ยังค่า

คงจะได้แล้ว แถมพี่แอ๊กยังได้รูปแวนโก๊ะด้วย
โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:18:30:39 น.
  
อ่ะ.. อ่านตั้งนานยังไม่ถึงโตเกียวเลยเน้อ.. haha แต่สำหรับแทนน๊า แทนว่าโตเกียวเจ๋งกว่าโซลหลายเท่าเลย พี่แอ๊กไปเที่ยวโตเกียวอ่ะเจ๋งออก หุหุ

คิดถึงพี่แอ๊กน๊า..
โดย: Deliver วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:18:51:48 น.
  
ว๊า โจเลยอด take over บล็อกพี่เลย แหม่ ขาดใครคนหนึ่งไปในบล็อกก็เหงานะ ยังไงเอาไว้สักการะซักคน
โดย: โจเซฟิน วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:22:50:59 น.
  
bg สวยจัง
โดย: แม่สลิ่ม วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:1:38:15 น.
  
ดีใจจังค่ะ คุณแอ๊ก ที่บล๊อกอิฉันเป็นประโยชน์
เรื่องถุงตาข่ายซักผ้ามาใส่เครื่องสำอางนั้น ค้นพบโดยบังเอิญ ตอนจัดกระเป๋าไปเที่ยวกับคุณแม่น่ะค่ะ แต่อย่าลืมเอากระดาษฟาง หรือ กระดาษสา หรือ กระดาษอะไรก็ได้ที่ไร้สี ปูรองก่อนนะคะ เกิดมีอะไรหกจะได้ไม่เปื้อนเสื้อผ้า (อย่าใช้กระดาษหนังสือพิมพ์นะคะ เพราะถ้ามันชื้น หรือ เปียก หมึกจะซึมเปื้อนเสื้อผ้า)
ตอนนี้ไม่ได้ไปอิตาลี หรือ ยุโรปเลยค่ะ ชีวิตนี้มีแต่งาน
ว่าแต่ คุณแอ๊ก เคยอยู่โรงแรมอะไรคะ อาจจะเคยปะกันก็ได้นะ
โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:9:24:21 น.
  
อยากร่วมเป็นครอบครัวเดียวกันจังเลยค่ะพี่แอ๊ก เพราะนิด
แอบซุ่มแบบได้มาตรฐานฝั่งคุณแฟนพี่แอ๊กเลยนะค่ะเนี่ย
โดย: JewNid วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:14:26:02 น.
  
นี่ถ้าอ๊อปอยู่แถวบ้านพี่แอ็ก คงตัวอ้วนกลมมากกว่านี้ เพราะถ้าฉลองแล้วมีแต่เรื่องกินๆๆ ...โฮ๊ะ โอ๊ะ โฮ๊ะ ของกินเต็มไปหมดเลย

ยังไม่ถึงวัน แต่ก็ใกล้แล้วเนอะพี่แอ็ก งั้น happy happy merry christmas นะคะพี่แอ็ก
โดย: PANDIN วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:17:43:35 น.
  
อ่านเพลินหายคิดถึงไปเลยค่า
ดีใจจังเลยที่พี่แอ็กยังกลับมาเขียนบล๊อกนะ คิดว่าจะหายไปเลย

เกาหลีตอนนี้ฮิตจริงๆนะ มีแต่คนอยากไปเที่ยว ท่าจะมีอะไรดีจริงๆ

รออ่านเรื่องโตเกียวต่อไปค่ะ
โดย: DropAtearInMyWineGlass วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:21:06:22 น.
  
ดีใจ ที่ แอ๊กกะยัยพราวไปเจอกันอีก พี่เจอกันเมื่อต้นปี ตอนแรกกะไปปารีส สิ้นปีนี้ แต่ดูท่าแล้ว คงเป็นปีหน้ามากกว่า ตอนแรกอยากไปเพราะ ตั๋วรถไฟ ไปกลับ 50 ยู
แต่มาคิดๆ แล้วรออีกหน่อยไปหน้าร้อนจะสนุกกว่า แถวนี้หนาวแล้ว อยากกลับบ้านจัง รักษาสุขภาพนะคะ
โดย: พิพพ์ วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:23:13:24 น.
  
สวัสดีค่าคุณแอ๊ก...

คุณแอ๊กสบายดีนะคะ คราวก่อนคุณแอ๊กหายไปนานจริงๆค่ะ
ติ๊กมาครั้งที่แล้วยังเป็นบล็อคเดิมอยู่น่ะค่ะ..
วันนี้ดีใจมากๆเลยค่ะคุณแอ๊กมาทักทายและมาเยี่ยมกันอีกคะ
ติ๊กยังไม่ได้กลับบ้านเลยค่ะคุณแอ๊ก แพลนอีกแล้วว่าราวๆอีกปีสองปีอ่ะค่ะ..
นึกถึงวันเก่าๆนะคะคุณแอ๊ก เราคุยเรื่องลาบคั่วกัน
พูดแล้วก็หิวอีกแล้วค่ะ จำได้ติดตาติดใจเลยค่ะว่า
คุณแอ๊กทำลาบคั่วได้น่าอร่อยมากๆเลยค่ะ

..รอคุณแอ๊กพาลุยโตเกียวต่อนะคะ..

..รักษาสุขภาพนะคะคุณแอ๊ก..คิดถึงเสมอนะคะ

Merry Christmas & Happy New Year ล่วงหน้าแด่คุณแอ๊กและครอบครัวนะคะ..มีความสุขสดชื่นทุกๆวันนะค่ะ..
โดย: tiktoth วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:0:02:44 น.
  

แวะมาเที่ยวโตเกียวด้วยคนค่ะ อ่านไปอ่านมาแล้วก็ปลงกับชีวิตคนจริงๆนะคะ
โดย: Htervo วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:17:33:54 น.
  
สุดฤทธิ์ ขอบอก น่าสนุกจริงๆ
โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 5 สิงหาคม 2550 เวลา:15:11:59 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Lurano.BlogGang.com

ปลาทอง9
Location :
Hamburg  Germany

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 130 คน [?]

บทความทั้งหมด