แฟนฟอร์มูล่าวันต่างอยากให้ประเทศของตนจัดการแข่งขัน แต่ความจริงแล้วการเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟอร์มูล่าวันนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย หลายประเทศอาจจัดได้ต่อเนื่องยาวนาน แต่บางประเทศจัดเพียงไม่กี่ครั้งก็ถอนตัวออกไป เช่น เกาหลีใต้ อินเดีย และตุรกี ขณะที่บางประเทศยังคงจัดอยู่ แต่ย้ายสนาม อย่างอเมริกาที่เปลี่ยนจากอินเดียนาโปลิสสปีดเวย์เป็นเดอะเซอร์กิตออฟดิอเมริกาส์ หรือฝรั่งเศสที่เปลี่ยนจากมันญีกูส์เป็นเซอร์กิตพอลริคาร์ด
สาเหตุหนึ่งที่บางประเทศต้องเลิกจัดฟอร์มูล่าวันเพราะขาดเงินทุนนั่นเอง ตามรายงานของนิตยสารฟอร์บส์ ค่าธรรมเนียมเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟอร์มูล่าวันเฉลี่ยรายการหนึ่งอยู่ที่ 29.4 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ในปี 2018 ซึ่งเป็นจำนวนเฉลี่ยต่ำสุดในรอบ 7 ปี หนึ่งในอดีตเจ้าภาพรายสำคัญที่ได้รับผลกระทบคือมาเลเชียน กรังด์ปรีซ์ โดยได้ถอนตัวออกไปหลังจบฤดูกาล 2017
จากการสำรวจของเว็บไซต์ฟอร์มูล่ามันนี่ ผู้จัดเฟร้นช์ กรังด์ปรีซ์ และเยอรมัน กรังด์ปรีซ์ จ่ายค่าธรรมเนียมจัดการแข่งขันรวมกันปีละ 44.8 ล้านเหรียญ ซึ่งในส่วนที่ลิเบอร์ตี้ (ผู้ถือลิขสิทธิ์ทางการค้าของฟอร์มูล่าวัน) สูญเสียการแข่งขันที่มาเลเซียนั้น พวกเขาเคยกล่าวในคำแถลงว่าค่าธรรมเนียมที่ได้จากการกลับมาของสนามฝรั่งเศสและเยอรมันไม่สามารถชดเชยส่วนที่หายไปได้ทั้งหมด
ค่าธรรมเนียมจัดการแข่งขันคิดเป็น 33.6% ของรายรับประจำปีของฟอร์มูล่าวัน เท่ากับว่าโดยเฉลี่ยผู้จัดการแข่งขันต้องเสียค่าธรรมเนียมปีละประมาณ 40 ล้านเหรียญ อย่างไรก็ตาม สนามเก่าแก่อย่างอิตาลี เยอรมัน อังกฤษ สเปน และอื่นๆ อาจจ่ายค่าธรรมเนียมในอัตราที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยนี้ได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ค่าธรรมเนียมจัดการแข่งขันขึ้นอยู่กับรายละเอียดสัญญาของแต่ละสนามและมีระยะเวลาเท่าใด ซึ่งค่าธรรมเนียมมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นทุกปีตามระยะเวลาของสัญญา
สิ่งที่น่าสนใจคือมีความเชื่อกันว่าการจัดแข่งแบบสตรีทเซอร์กิตมีค่าใช้จ่ายถูกกว่าเมื่อเทียบกับสนามถาวร นั่นก็เพราะไม่ต้องมีการสร้างสนามขึ้นใหม่ นอกจากนั้น การแข่งขันแบบสตรีทเซอร์กิตยังช่วยประชาสัมพันธ์ประเทศเจ้าภาพได้ดีกว่าแลนด์มาร์กของเมืองเอง เพราะมีผู้ชมเป็นล้านๆ คนที่จะได้เห็นจากการถ่ายทอดสดการแข่งขันทางโทรทัศน์
แต่การจัดแข่งแบบสตรีทเซอร์กิตก็มีข้อควรคำนึงถึง เนื่องจากค่าใช้จ่ายการจัดการรายปีสูงกว่าการจัดในสนามถาวรอยู่มาก ส่วนหนึ่งมาจากการสร้างที่นั่งชมชั่วคราวและการอัพเกรดถนนให้ได้ตามมาตรฐานความปลอดภัยระดับสูงของฟอร์มูล่าวัน อีกหมวดหนึ่งที่ต้องมีค่าใช้จ่ายมากคือค่าจ้างสตาฟฟ์สำหรับสตรีทเซอร์กิต ซึ่งมากถึง 16 ล้านเหรียญ ส่วนค่าทำการตลาดและการจัดการคิดเป็นเงินประมาณ 6.5 ล้านเหรียญ โดยการจัดแข่งสตรีทเซอร์กิตต้องใช้บุคลากรราว 600 คน ไม่รวมนักดับเพลิง 120 คน และมาร์แชลข้างสนามอีก 550 คนที่มักเป็นอาสาสมัคร
ค่าใช้จ่ายในการเช่าแกรนด์สแตนด์จำนวน 80,000 ที่นั่งขึ้นไปอยู่ที่ประมาณ 14 ล้านเหรียญ ค่าติดตั้งแบริเออร์และรั้วกั้นใช้เงินราว 8 ล้านเหรียญ ซึ่งเป็นตัวเลขเดียวกับการเช่าอาคารพิต ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับยานพาหนะ ออฟฟิศ และเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ อยู่ในเกณฑ์ 6 ล้านเหรียญ และเมื่อรวมกับค่าใช้จ่ายจิปาถะก็จะเพิ่มมาอีก 4.5 ล้านเหรียญ อย่างเช่น รถเครน และถังดับเพลิงที่ต้องติดตั้งทุก 15 เมตรรอบสนาม และท้ายที่สุดคือเรื่องการประกันความเสียหายที่ต้องดูแลด้วย
*ข้อมูลและภาพจาก essentiallysports.com
ผู้ติดตามบล็อก : 110 คน [