บ้ า น




ในภาษาอังกฤษ มีศัพท์ที่น่าสนใจอยู่สองคำ
คำแรกคือ House อีกคำคือ Home
สองคำนี้น่าสนใจอย่างไร ?
ความหมายของมัน รวมๆ แล้ว ก็แปลว่าบ้าน นั่นละ
แต่ถ้าคุณลองมองลึกลงมาอีกสักนิด
สองคำนี้ ความหมาย ไม่ค่อยจะเหมือนกันเท่าไหรนัก

House แปลว่าบ้าน แต่เป็นเพียงบ้านที่พักอาศัย พักพิงกายเฉยๆ
ส่วน Home นั้น เป็นความหมายที่ลึกซึ้งกว่า
Home เป็นบ้านที่พักพิงอาศัย แต่ไม่ได้พักแค่กายเท่านั้น
Home ยังหมายถึง บ้านที่พักทางใจได้อีกด้วย 

ทำไมวันนี้ถึงพูดถึงบ้าน ?
เมื่อวานมีโอกาสได้ไปห้องสมุดประชาชนประจำอำเภอมา
ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะหยิบหนังสือเล่มนี้กลับมาบ้านหรอก
แต่พอได้เล่มที่ต้องการหมดแล้ว
เจ้าหน้าที่ไม่ว่างมาทำให้บริการเราสักที
แต่นั่นไม่ได้ทำให้อารมณ์ขุ่นมัวแต่อย่างใด
ตรงกันข้าม กับรู้สึกขอบคุณ
เพราะไม่อย่างนั้น ฉันคงไม่ได้เห็นสันหนังสือเล่มนั้น
และตัดสินใจหยิบกลับมาด้วยในตอนท้าย

หนังสือเล่มนั้น คือ “เวลาในขวดแก้ว”
ตอนนี้อ่านไปได้ครึ่งเล่มแล้ว แต่แค่เพียงครึ่งเล่ม
กลับทำให้รับรู้อะไรมากมายหลายอย่าง
ผ่านชีวิต ของตัวละครที่โลดแล่นอยู่ในนั้น
ทำให้คดย้อนกลับมาที่ตัวของฉันเอง

บ้าน คืออะไร ?

บ้านของฉัน เรามีกันหลายคน (เยอะมากจริงๆ)
เราอยู่กันแบบผูกพัน กลมเกลียว (และตัวกลม ฮ่าๆๆ)
บ้านเรามีรั้วกว้างใหญ่ ล้อมรอบไว้ บ่งบอกถึงอาณาเขต
แต่เราไม่เคยใช้รั้วเพื่อกั้น เรา จากคนภายนอก
เรามีบ้าน ภายในกรอบรั้ว ห้า หลัง
แต่บ้าน ห้า หลัง ไม่ได้กั้นเรา ให้ห่างจากกันเลย
บ้านเราชอบเที่ยว บ้านเราชอบกิน บ้านเราชอบตลกเฮฮา

แต่บ้าน ของหลายๆ คน ไม่เป็นเช่นนั้น
เขาสร้างบ้าน สร้างรั้วไว้รอบบ้านเพื่อป้องกันอันตราย
ยิ่งไปกว่านั้น เขาสร้างรั้ว เพื่อป้องกันเขา ออกจากคนภายนอกอีกด้วย !

เราปฏิเสธไม่ได้ว่า สังคมไทย ในปัจจุบันนี้
เต็มไปด้วยความหวาดระแวง การแข่งขัน การไม่ไว้ใจ
ภาพบรรยากาศ ครอบครัว บรรยากาศของคำว่า บ้าน
หายไปอย่างมาก หาย ลดน้อยลง น้อยลง ทุกวัน

เมื่อมีความทุกข์ เขาเอาความทุกข์ไปละลายลงที่ขวดเหล้า
ไปตะโกน คุ้มคลั่งอย่างคนบ้า
ไปร้องไห้ ฟูมฟาย กับหลายสิ่งหลายอย่าง
ที่ฉันมองว่ามัน น่ากลัว

สำหรับฉัน เมื่อมีปัญหา สถานที่ที่ดีที่สุดในเสี้ยวนาทีแรกที่คิดถึงคือ “บ้าน”

เพราะบ้านของฉัน คือบ้านที่เต็มไปด้วยความสุข ความอบอุ่น ความสามัคคี
บ้านไม่จำเป็นต้องสวยหรู งดงาม
ไม่ต้องใหญ่โต มโหฬาร
แค่เพียงบ้าน มีความรัก มีความอบอุ่น เป็นที่พักพิง ทั้งกายและใจ
บ้าน ก็เป็น บ้าน แล้ว

หลายคนลืมกลับบ้านของตนเอง
เพราะเบื่อที่จะต้องเผชิญอะไรมากมาย
แต่หลายครั้งที่คุณทุ่มเทอะไรไปมากมาย เพื่อได้มาซึ่งบ้าน
อาจจะหลังใหญ่กว่า มากกว่า สวยงามกว่า
แล้วบ้านที่แท้จริงของคุณละ หล่นหายไปตรงไหน ?

ลองหยุดตามหา ไขว่คว้า ดูสักวัน
กลับมาสู่ตัวคุณ ตัวของคุณเอง
บ้านที่แท้จริง อยู่กับเรา
อยู่ที่ความพอดี...

วันนี้ คุณกลับบ้าน แล้วหรือยัง ?




Create Date : 30 กันยายน 2553
Last Update : 30 กันยายน 2553 11:17:51 น.
Counter : 1055 Pageviews.

15 comments
ตุ๊บตั๊บ เด็กชายของเพื่อนบ้าน ตะลีกีปัส
(17 ก.ค. 2567 14:18:27 น.)
15 กค 67 Beautiful day 2 - กระทิง Alexandrian Laurel mcayenne94
(15 ก.ค. 2567 11:20:49 น.)
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 48 วัลยา
(15 ก.ค. 2567 11:56:47 น.)
บันทึกทวาทศมาส ประจำปี 66 ตอนที่ 4 อาจารย์สุวิมล
(13 ก.ค. 2567 17:21:32 น.)
  
ถ้ามองลึกลงไปกว่านั้น
พีก่๋ามองว่า "บ้าน" ก็คือ จิตใจหรือความคิดของตัวเราครับ
ไม่รู้น้องป็อปเคยได้ยินคำว่า "กลับสู่บ้านที่แท้จริงของตนเอง"
หรือ "ใบหน้าดั้งเดิมของตัวเรา" หรือเปล่า

พี่ก๋าคิดว่านี่ก็เปแ้ฯ "บ้าน" ที่สำคัญ
ทีเ่ราไม่อาจละเลยเพิกเฉยได้เลย..


พี่ก๋าเรียนจบถาปัด
ถาปัดสอนให้ออกแบบบ้าน
แต่ไมไ่ด้สอนเรื่องของการสร้าง "ความอบอุ่นในบ้าน"

บ้านหลังละ 15 ล้านก็ไม่มีความหมาย
ถ้าคนในบ้านไร้ซึ่งความรักความปรารถนาดีต่อกัน





ปล. เดี๋ยวรอน้องเอยสัก 2 ขวบครึ่ง
คราวนี้ล่ะครับ
วันละ 3 พัำนคำถามเหมือนหมิงหมิงแน่นอนครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:11:43:38 น.
  
บ้านของฉัน....หลังนี้....ฉันจะสร้าง....
ให้กว้างขวาง.... เป็นที่รัก.... พักอาศัย...
ยอมเหน็ดเหนื่อย.... ยอมพีกาย... ถวายใจ...
เก็บเงินไว้.... สร้างบ้าน.... สร้างครอบครัว....
......
มาวันนี้.... ฝันนั้น.... ฉันได้สร้าง....
ไม่ลาร้าง.... หางไกล.... ดังใจฝัน....
บ้านหลังใหญ่.... กว้างขวาง.... สมใจพลัน...
ร่วมสร้างฝัน.... วันใหม่.....ของครอบครัว....
......
หันมามอง.... ผ่านมา.... งานเริ่มยุ่ง....
ต่างคนมุ่ง.... ทำงาน.... จนลืมฉัน....
บ้านห่อเหี่ยว.... เงียบเหงา... คอยใครกัน...
ที่วาดฝัน.... สร้างฉัน....ให้เดียวดาย....
................
.....................

โดย: ภูกันแต้มสี วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:12:29:29 น.
  


สวัสดีค่ะ

หากเก็บวันเวลา ไว้ได้ในขวดแก้ว
จะเก็บแวววัยฝันนานนิรันดร์...


สมัยที่อ่านและมีหนังเรื่องนี้ จะมีเพลงนี้ที่วัยรุ่นสมัยนั้น
โดนใจ

หนังสือดีดีมีไว้ให้เราอ่านและส่งต่อ
หนังสือเรื่องนี้ เรื่องราวมันสัมผัสได้จริง
ไม่มีคำว่าตกยุคไปได้

ทุกคนมีบ้าน
แต่หลายคนไม่ยอมกลับบ้าน
เพราะมองแต่สิ่งที่ต้องการไม่พยายามร่วมแบ่งปัน

หากหลายคนได้ส่งต่อจากรุ่นถึงรุ่น
เชื่อว่าคนคนนั้นจะมองกลับมา
พ่อแม่มองกลับมาที่คนในบ้าน
ลูกๆกลับมามองคนในบ้าน
สถาบันเล็กๆที่เราจำกัดความว่า ครอบครัว
คงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีและเข็งแกร่งต่อสังคมได้

คุณอ่านแล้วคิดถึงบ้าน
เราอ่านเอนทรี่คุณแล้วเราก็ดีใจที่คุณชอบ
และอบอุ่นกับบ้านของคุณ

^^

อ่อ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

โดย: ละอองเวลา วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:15:08:26 น.
  
หุหุหุ


น้องป็อปรออีกหน่อยเถอะ
รับรองถามแบบเราอึ้งก็แล้วกัน

หมิงหมิงนี่ถามแบบ

"จิตไม่ดีอยู่ไหน" เลยนะครับ 555

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:16:12:07 น.
  
บ้านพี่อยู่ที่ใจครับ น้องป๊อบ




โดย: กลิ่นดอย วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:21:49:07 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องป็อป








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:6:55:53 น.
  


คนใกล้ตัว กลัวใจ อย่าได้คิด
ตรองดวงจิต ไม่คิดหม่น จนปัญหา
ลองหันมอง รอบตัว ที่ผ่านมา
เพียงรู้ว่า รักตัวเรา เขามาเอง

สู้ สู้ จ้า เป็น กำลังใจ ให้

โดย: ภูกันแต้มสี วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:8:00:40 น.
  
พี่ก๋าเลี้ยงแบบให้เขาสนุกและเฮฮาครับ
(เว้นแต่เวลางอแงมากๆ
เราก็หงุดหงิดเหมือนกันครับ 555)

เวลากล่อมนอนพี่ก๋าชอบสวดมนต์ให้หมิงหมิงฟัง
เค้าก็จะหลับไปกับเพลงธรรมะเหล่านี้ล่ะครับ

เล่านิทานที่พี่ก๋าแต่งเองบ้าง

แต่หลักๆก็คือพูดคุยกันตลอดเวลา
เวลาถามอะไรตอบได้ก็จะตอบทุกคำถามเลยครับ



ปล.พี่ก๋าลงไปงานสัปดาห์หนังสือวันที่ 24 ตุลาครับ
เวลาเที่ยงถึงบ่ายสองครับ
ประจำการที่บู๊ทซีเอ็ดครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 ตุลาคม 2553 เวลา:11:33:29 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับน้องป๊อป







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:7:10:57 น.
  
Nitipong Honarkลูกสาวเรียนภาษาไทยเกี่ยวกับลักษณะนาม...ถามพ่อว่า...ช้างเรียกเป็นเชือก แล้วเชือกทำไมเรียกเป็นเส้นคะ...แล้วมีดกับหนังสือมันเหมือนกันตรงไหน ถึงเรียกเป็นเล่มคะ...พ่อก็ได้แต่ตอบว่า ลูกเอ๋ย ต่อไปในชีวิตเจ้าจะมีคำถามอีกมาก ไม่ต้องมีคำตอบสำหรับทุกคำถาม เจ้าก็ยังมีชีวิตอยู่ได้ดี...ฟังดูเก๋กว่าตอบว่า พ่อก็ไม่รู้ว่ะ


โดย: จูหน่านพ วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:7:02:32 น.
  
บ้าน เป็นสิ่งแรกๆที่พอเรียนจบ
แล้วมีงานทำ มีรายได้
เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากมี
ก็คงเทียบได้ กับ house

ครอบครัวที่อบอุุ่น ที่ต้องสร้าง
จากคนอย่างน้อยสองคน
นี่คงเรียกว่า home
โดย: me-o วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:21:02:34 น.
  
สวัสดียามเที่ยงครับน้องป๊อบ

ขอบคุณที่ชอบภาพพี่นะครับ
มีคนมาแอบกระซิบบอกพี่ ว่ามีสาวคนนึง
เอาบล้อกพี่ ไปใส่ในกระทู้โปสการ์ด

อิอิ

เห็นแล้วครับ พอไปดูกระทู้ รู้สึก เหมือนภาพคนอื่นถ่ายไงก็ไม่รู้แหะ ภาพมันขาดๆ เกินๆ หน่ะ รู้สึกเขินๆ พอเห็นภาพตัวเองที่อื่น



ปอลอ

สบายดีมากเลยครับ ช่วงนี้สนุกกับการทำหลายๆ สิ่ง
ที่ชอบ
โดย: กลิ่นดอย วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:16:12 น.
  


ฝันดีนะครับน้องป๊อบ

โดย: กลิ่นดอย วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:0:33:12 น.
  
อยากกลับบ้าน แต่ขาดคุณทรัพย์ 55
โดย: moshita วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:11:49:01 น.
  
สวัสดียามเช้าครับน้องป๊อป






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:6:54:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Evermore.BlogGang.com

onedermore
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด