ผู้ใหญ่ทุกคนเคยเป็นเด็กมาแล้วทั้งนั้น แต่น้อยคนนักที่จะหวนระลึกได้  ลึกลงเท่าไห่ก็ยิ่งมืดหม่น ค้นไปเท่าใด ก็ยิ่งสับสน ส่วนลึกในใจคน ใครเล่าจะรู้จริง . . ทุกคนมักมีประโยคที่รู้กันขึ้นใจว่า เด็กๆ เปรียบเหมือนผ้าขาวบริสุทธิ์ เป็นอย่างนั้นจริงๆ เว้นแต่ในกรณีที่ว่า แค่มีอะไรหยดซึมลงมา ติ๊ง หนึ่ง ผ้าขาวๆ ก็จะกลายเป็น รอย จางๆ สะสมเข้าทุกวัน ผ้านั้นอาจจะไม่งดงามดังเดิม เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ ที่ต้องอบรม มอบความรู้ ทั้งด้านวิชาการ และวิชาโลก ให้แก่เด็ก - - เชื่อว่าเด็กทุกคนไม่อยากเป็นผ้าขาวหรอก ถ้าไม่เกิดการแต้มสี แต่งเติม เพิ่ม เสริม ความรู้ ความสามารถ คงยากที่เด็กจะเกิดประสบการณ์ - - ประสบการณ์ที่ต้องสั่งสมไว้ใช้ภายภาคหน้า ถ้าเอาแต่พับผ้านั้น หรือ แขวนผ้า เก็บไว้อย่างดีในหีบทอง ปลอดภัย - - จริงหรือ? วันข้างหน้า หากไม่มีคุณ เขาก็จะไม่สามารถเผชิญโลกได้เลย เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่อีกเหมือนกัน ที่ต้องทำความเข้าใจในตัวเด็ก ผู้ใหญ่ทุกคนเคยเป็นเด็กมาแล้วทั้งนั้น แต่น้อยคนนักที่จะหวนระลึกได้ สำหรับฉัน น่าสงสารยิ่งนักกับเด็กที่มีโอกาสเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แต่กลับกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่เข้าใจเด็ก ผู้ใหญ่บางคน เลือกที่จะ หลงลืม อดีตของตน เสียจน หมดสิ้น ผู้ใหญ่บางคน ยัดเหยียดความปรารถนา ความต้องการของตัวเอง ให้กับเด็ก เลิกเรียน ลูกต้องเรียนพิเศษ เสาร์-อาทิตย์ วิชาการ ดนตรี กีฬา ฉันเห็นเพื่อนคนหนึ่งแล้วเหนื่อยแทน เราอยากเรียนโรงเรียนรัฐบาลแบบเธอ อยากเที่ยวสำรวจชุมชนอย่างที่เธอเล่าให้ฟัง อยากดูแลตัวเอง ด้วยตัวเองบ้าง แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น พี่เลี้ยง ตัวเอง เพื่อนคนนี้ ถูกส่งเรียนโรงเรียนนานาชาติชั้นนำของประเทศไทย ตั้งแต่เนสเซอร์รี่ ปัจจุบัน ทุกอย่าง มีตารางลิสมาเลยว่าต้องทำอะไรบ้าง ขนาดว่านัดเจอกับฉัน ยังมีพี่เสื้อดำหน้าใสๆ มาคุมเลย 55+ ทุกอย่างของเธอ ถูกผู้ใหญ่ยัดเหยียดให้ทั้งนั้น - - ความต้องการทุกอย่าง ไม่ใช่ของเธอ เธอไม่กล้าตัดสินอะไรเอง เพราะความกล้าของเธอ ถูกผู้ใหญ่ระงับไว้หมดแล้ว ต่างกับฉัน - - ในอดีต ฉันไม่ปฏิเสธเลย ว่าฉันกับเธอ ชีวิตช่างเหมือนกัน แต่แน่นอน เมื่อก้าวถึงจุดๆ หนึ่ง ที่อิ่มตัว อึดอัด ก็เลยไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ทำไม ความกล้า เลยมา แทนที่ ความกลัว ฉันไม่รู้ว่าฉันกล้าในทางที่ถูก เหมาะสม แล้ว ใคร จะกล่าวหาว่าฉัน ก้าวร้าว หรือป่าว และฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันตัดสินใจถูกต้องหรือป่าว เพราะตั้งแต่ถูกส่งให้มาอยู่ที่นี่ ดูเหมือนไม่มีอะไร ดีๆ เกิดขึ้นเลย แต่ฉันก็ขอเอาเรื่องทั้งหลายที่เกิดขึ้น มาสะสม พิจารณา ก่อสร้างทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น มองโลกในด้านที่เป็นจริง และ ดูเหมือนจะมีประสบการณ์มากขึ้นทีเดียว ฉันต้องขอบคุณผู้ใหญ่ของเธอ และความอยากในตัวฉัน ที่บังเอิญตรงกัน เพราะมันทำให้ฉันกับเธอได้เจอกัน ถึงแม้เธอจะขี่ม้าเพราะถูกบังคับ แต่ฉัน เป็นเพราะใจรัก ในม้า และกีฬาชนิดนี้ แต่สองความต่างก็ทำให้เราเจอกัน - - และทำให้ฉันได้เรียนรู้ ประสบการณ์ชีวิต จากเธอ ฝากอีกครั้ง !! ผู้ใหญ่ทุกคนเคยเป็นเด็กมาแล้วทั้งนั้น แต่น้อยคนนักที่จะหวนระลึกได้ . . ฝากถึง (ไอ้) คนที่ (อยาก) เป็น Hacker ที่พยายามเจาะระบบอยู่ตอนนี้ งานจะทำให้คนมีคุณค่าได้ ก็ด้วยเป็นงานที่สุจริต และโปรดเชื่อฉัน อย่าทำลาย หรือ พยายามแก้ไขระบบ เพราะการกระทำเช่นนั้น ทำร้ายตัวคุณ ไม่ใช่ ข้อมูลที่คุณต้องการ ! จงจำไว้เสมอว่า ทุกการกระทำมักทิ้งร่องรอยไว้เสมอ เหนือฟ้า ยังมี ฟ้า ฉันรู้ว่าคุณ Hacker คนเก่งกำลังอ่านข้อความจากฉันอยู่ และฉันรู้ ว่า คุณ คือ ใคร อย่าลองของ ^__________^ ด้วยความปรารถนาดี . . ฟ้างดงามเพียงใด จะยังไง มันก็ต้องมืดมน ไม่ว่าใคร ต้องมีความจริง เก็บเอาไว้ อยู่ในใจของคน เธอรู้ใช่ไหม?
ทักทายยามบ่ายคร้าา^^
โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว
 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:15:15:17 น.สวัสดีอีกครั้งครับน้องป็อป
เป็นบทความที่ผู้ใหญ่อย่างพี่ก๋าอ่านแล้วก็ต้องตระหนักเอาไว้มาก ใช่ --- เราหลงลืมแววตาเด็กใสซื่อไปนานแล้ว เมื่อปล่อยชีวิตคลุกเคล้าโลกที่โหดร้าย การมีลูกทำให้พี่ก๋าได้คิดอะไรเยอะนะครับ โดยเฉพาะวิธีเลี้ยงลูก และการตั้งความหวังกับลูก.... บล็อกนี้ของน้องป๊อปก็ให้แง่คิดดีดีกับพี่ก๋าหลายอย่างเชียวครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:15:50:47 น.นึกถึงหนังสืออยู่เล่ม "เธอยอมก่อนได้ไหม" ผู้ใหญ่โกรธกัน สะสมความโกรธไว้ในใจ เด็กโกรธกัน ต่างงอนง้อกันไว้ในใจ เธอยอมก่อนได้ไหมล่ะ ... คำขอเกี่ยวก้อยของเด็ก ที่ผู้ใหญ่บางคน ก็พูดไม่เป็น ..  ไปเที่ยวให้สนุกเถอะจ้า เอารูปสวย ๆ และขี้มูกไม่ยืดกลับมาก็พอ นั้นก็นับว่าเป็นของฝากที่ดีแล้วล่ะ ขอบคุณนะ โดย: inmemoir
วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:17:02:35 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [