เ พี ย ง พ อ หลายวันที่ผ่านมานี้ ฉันเฝ้ามองปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดกับเพื่อนทั้งสองคนของฉัน เฝ้ามองด้วยความห่วงใย ระคนเป็นห่วงอยู่ในที ด้วยวัยวุฒิเพียงเล็กน้อย เมื่อเทียบกับหลาหลายบุคคลบนโลกกลมแป้นใบนี้ ฉันจึงไม่อยากตัดสินว่าสิ่งที่เพื่อนกำลังดำเนินอยู่นั้น ถูก ผิด ดี ไม่ดี อย่างไร สายตาที่มองโลกของแต่ละคนไม่เหมือนกัน โลกใบเดียวกันที่ฉันว่าสวยงาม แต่ของเพื่อนสองคนของฉันตอนนี้ อาจกำลังมืดม่นอยู่ก็เป็นได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม เป็นอีกมิติหนึ่งที่ขับเคลื่อนโลกให้เป็นไปด้วยความสุขสงบ แต่หากเราเดินไปไม่ถูกทางของคำว่า รัก ละ ? คนหนึ่งเพิ่งเลิกกับคนที่คบหากันมา ตั้งแต่ฉันเฝ้ามองความสัมพันธ์ของคนสองคนนี้ ฉันคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้ว ว่ารักครั้งนี้คงไปไม่ได้ไกลนัก ฉันไม่ได้แช่งเพื่อน แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ส่วนอีกคน วิ่งเฝ้าตามหาความรัก พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก ฉันไม่รู้ว่าความรักของเขาคืออะไร แต่เท่าที่ฉันมองดู – เขาคงไม่มีทางเจอรัก นั่นเพราะเขายังไม่เคยรักใคร  สำหรับฉัน ความรัก ไม่ได้จำกัดความอยู่ที่แค่ คนหนุ่มสาว ของคนมาเจอกัน พอใจซึ่งกันและกัน ตกลงคบหากัน ความรักของฉัน อบอุ่น หอมหวานอบอวลอยู่รอบ ๆ ตัวฉันเสมอ วันก่อน ฉันเดินเข้าไปในตลาดแถวบ้าน เจอกับคุณป้าพนักงานขายยาคูลย์คนสนิท อุดหนุนป้าท่านมาตั้งแต่ ๆ ยังอยู่ชั้นประถมปีที่หนึ่ง จนป่านนี้ ผ่านมา 10 กว่าปีแล้ว ก็ยังคงอุดหนุนอยู่ตลอด ฉันเข้าไปสวัสดีทักทายป้าลำไย ป้าลำไยในวัยนี้ ยังจำฉันได้อย่างแม่นยำ ยังทักทายและโอบกอดฉันประหนึ่งลูกหลานคนหนึ่ง พี่อุ้ม พี่โอม รุ่นพี่ทั้งสองคนที่ฉันพามาเที่ยวตลาดด้วยยังอดไม่ยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นภาพของฉันกับป้าลำไย ป้าลำไยไม่ได้จำฉันในฐานะลูกค้าคนหนึ่ง แต่ป้าเลือกจดจำฉัน ในฐานะหลานสาวคนหนึ่งของป้า ขอบอกด้วยความปลื้มใจ – ความรักของป้า มันใหญ่มาก จริง ๆ ถามว่าฉันใฝ่ฝันหาความรักตามประสาวัยรุ่นไหม สารภาพตามความจริงเลยว่า คิด และมีความต้องการอยู่บ้าง แต่ผลักเรื่องราวแบบนี้ ไว้เป็นเรื่องสำคัญ... อันดับสุดท้ายของชีวิตเลย อาจเพราะตอนนี้ ฉันสามารถรับความรักได้จากคนรอบข้างทุกคน แม่บ้าน ภารโรง ป้าที่ขายกับข้าว คู่สามีภรรยาร้านบะหมี่หน้าปากซอย พนักงานเซเว่น คุณครูที่ปรึกษา เพื่อนร่วมห้อง พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง เยอะเพียงพอแล้วละ กับความรักที่ฉันต้องการ ในตอนนี้ จึงไม่อยากตามหาเพิ่มเติม  อย่าบอกว่าคุณไม่มีใครมารัก เพราะถ้าคุณบอกแบบนั้น แสดงว่าคุณลืมไปแล้ว ว่าคุณยังมีตัวคุณเอง รักที่ดีเริ่มจากตัวเราเอง แล้วจึงแผ่ขยายไปสู่ผู้อื่น หากรักตัวเองยังไม่ได้ แล้วเราจะเอาอะไรไปรักผู้อื่นละ จริงไหม ? รักเป็นกำลังใจที่ดี แต่หากหากำลังใจนั้นไม่ได้ – ไยไม่สร้างมันขึ้นมาเอง ? โลกมีหลายด้านให้เราเลือกมอง มองให้เห็นอีกด้านที่ซ่อนอยู่ โลกคงจะสดสวยงามกว่าที่เคยเป็น ขอให้โลกของทุกคน หมุนไปด้วยคืนวันที่สวยงามคะ
อืม..ขอบคุณค่ะ เราต้องรักตัวเราเองก่อน แล้วถึงจะมอบความรักให้คนอื่นได้ เราควรจะอยู่กับความเหงาให้ได้ก่อน เราถึงจะทำให้เค้าหายเหงาได้ คิดหรือทำอะไร ต้องมีสติของตัวเอง ประสบการณ์ มันจะสอนทุกอย่างให้เราเป็นบทเรียน
 โดย: สัญญาลมปาก
 วันที่: 20 เมษายน 2554 เวลา:18:02:29 น.อย่าบอกว่าคุณไม่มีใครมารัก
เพราะถ้าคุณบอกแบบนั้น แสดงว่าคุณลืมไปแล้ว ว่าคุณยังมีตัวคุณเอง รักที่ดีเริ่มจากตัวเราเอง แล้วจึงแผ่ขยายไปสู่ผู้อื่น หากรักตัวเองยังไม่ได้ แล้วเราจะเอาอะไรไปรักผู้อื่นละ จริงไหม ? . . . จริงครับน้องป๊อป พี่ก่ษเห็นด้วยกับคำตอบนี้จริงๆ ปล.หวังว่าน้องป๊อปจะได้รับสิ่งดีดีมากมายที่ไร่เชิญตะวันนะครับ พี่ก๋าเองก็ชอบแนวทางการสอนธรรมของท่าน ว. มากทีเดียวครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 20 เมษายน 2554 เวลา:19:55:18 น.เห็นด้วยจริงๆ เลยครับน้องป๊อบ
ดีใจจังเลยครับที่น้องคนนี้ ได้พบความรักที่หลากหลาย ทีทำให้หัวใจแบ่งบานได้ตลอดเวลา รักแบบหนุ่มสาว ไม่ต้องรีบร้อนครับ สักวันรักนั้นจะผันผ่านเข้ามา เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ขอให้น้องมีความสุขกับความรักรอบตัวนะครับ  โดย: กลิ่นดอย
วันที่: 20 เมษายน 2554 เวลา:20:57:19 น.พี่ก๋าว่าตัวเองโชคดีนิดหน่อยที่ตอนเป็นนักเรียน นักศึกษา
พี่ก๋าไม่ค่อยสนใจเรื่องความรักเลยครับ ช่วงนั้นคิดแต่เรื่องเรียนกับทะเลาะกับครูครับ 555 เลยผ่ายช่วงความรักหนักใจมาได้ครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:13:49:08 น.พักผ่อนเยอะๆ
หายป่วยเร็วๆนะครับน้องป๊อป จะได้ไปปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่เลย โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:14:30:15 น.เขียนดีมาก ๆ เลย
เป็นกำลังใจ ให้เขียนเรื่องดี ๆ แบบนี้ต่อไปนะคะ พี่จาก อบต.หนองสะเดานะจ๊ะ โดย: ruj IP: 125.26.61.0 วันที่: 29 เมษายน 2554 เวลา:11:31:50 น.
ก่อนศึกษาธรรม
แม่น้ำเป็นแม่น้ำ ภูเขาเป็นภูเขา เมื่อศึกษาธรรม แม่น้ำไมไ่ด้เป็นแม่น้ำ ภูเขาไม่ได้เป็นภูเขา เมื่อได้รู้ธรรมแล้ว แม่น้ำเป็นแม่น้ำ ภูเขาเป็นภูเขา เจริญในธรรมนะครับน้องป๊อป โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 2 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:54:50 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [