|
|
บางทีอาจจะ...ร้อน 
วันนี้เป็นวันหนึ่งที่ไม่มีอะไรมาก
มีอาหารที่กินอยู่ทุกวัน แตกต่าง
ไปทุก ๆ วัน ฉันยืนอยู่ที่นั้น
หลายคนประสบความสำเร็จ
กับการศึกษาในช่วงเวลานี้
ฉันไม่ได้มีเป้าหมายอะไรในตอนนี้
ฉันหยิบหมวกกันน๊อคแล้วสวมมัน
นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เป็นคน
ซ้อนท้าย ฉันว่าฉันคงคิดถึงความว่างเปล่า
ฉันพยายามจดจำเส้นทาง
แต่ดูเหมือนว่าฉันจะจำมันไม่ได้
ฉันไม่ได้รู้สึกเสียดายอะไรในอดีตที่ผ่านมา
และฉันก็ไม่อาจเอื้อมถึงอนาคตที่ยังไม่ถึง
ฉันนั่งแน่นิ่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊ค ครุ่นคิดว่า
จะเขียนอะไรให้ดูน่าสนใจ แต่แล้วฉันก็ยัง
เขียนเรื่องของตัวเองอยู่ ฉันคงไม่รู้มากพอ
ที่จะเขียนเรื่องของคนอื่น แล้วฉันจะเขียนเรื่อง
ของคนอื่นได้อย่างไร ไม่สิ ฉันไม่อาจเขียน
เรื่องของคนอื่น เพราะฉันยังไม่มีความสามารถ
มากพอ พอคิดถึงอนาคตทุก ๆ อย่างก็ตีบตัน
นึกอะไรไม่ออก ไม่รู้จะทำ จะสร้าง จะเล่น
จะร้อง จะพิมพ์ ไม่มีอะไรแล้ว ฉันนึกไม่ออกจริง ๆ
บางทีการไม่ตั้งความหวังเอาไว้ก็อาจจะดีต่อตัวฉันเอง
ฉันนั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊คอย่างสงบ ฉันรู้สึกสงบ
ขณะที่เปิดเพลงฟังผ่านยูทูปเพลงเก่าจบลง
เพลงใหม่บรรเลงขึ้น ฉันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
เมื่อเพลงใหม่บรรเลง ฉันพยายามตั้งใจฟัง
อย่างสงบ ฉันนั่งอยู่นิ่ง ๆ แล้วก็รู้สึกร้อนขึ้นมา
โอ้ว...ไม่ ร้อนเพราะไม่ได้เปิดพัดลม |
Eleven30.BlogGang.com
อยากบอกว่าหลง
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|
