ก
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้พลาสติกสีแดง
ฉันมองไปยังตัวอักษรภาษาไทยตัวที่หนึ่ง
มันไม่ใช่ขอไข่และไม่ไม่ใช่คอความ
ตัวเลือกส่วนใหญ่นั้นมีอยู่ ก ข ค ง
และส่วนน้อยถึงจะมี จ. ด้วย
จุดเริ่มต้นของการอ่านคำตอบของฉันคือ
ตัวที่หนึ่งของอักษรภาษาไทย
ฉันเป็นคนถือลูกกุญแจสีเงินเสียบเข้าไปในแม่
กุญแจก่อนที่จะไขมันออกได้ฉันได้รับความ
หงุดหงิด...จากการที่ไม่สามารถที่จะไขมันได้
ง่าย ๆ ด่านแรกคือประตู้เหล็กเคลือบสีน้ำเงิน
ด่านที่สองของฉันคือประตูบ้าน ฉันเปลี่ยนลูก
กุญแจเป็นดอกใหม่ ฉันไขมันออกได้โดยง่าย
ดาย และด่านที่สาม ฉันเปิดเครื่องยนต์มอเตอร์ไซด์
ด้วยการใช้กุญแจดอกที่่สาม ก่อนที่ฉันจะบิดคันเร่ง
แล้วทะยานออกจากประตูบ้าน ฉันเห็นร้านขายกาแฟ
รถเข็นขายโจ๊ก แม่ค้าที่ขมักเขม้นอยู่กับการบรรจุ
โจ๊กลงถุงพลาสติก ร้านขายข้าวเหนียวย่าง และร้านกาแฟ
เคลื่อนที่ ฉันขับเคลื่อนยานพาหนะผ่านวัดใกล้บ้าน
ฉันเข้าทางด้านประตูหลัง ออกประตูหน้า ฉันหยุดรถที่
ลานจอดรถในร้านค้าแห่งหนึ่ง ฉันเดินไปยังชั้นวางเครื่องดื่ม
ฉันเปิดประตูด้วยมือซ้าย ฉันหยิบสินค้าด้วยมือขวา
มันเป็นน้ำดื่มขวดพลาสติกสีชมพู ฉันหวังไว้ลึก ๆ ว่า
ถ้าดื่มน้ำนั้นแล้วฉันจะหน้าใสขึ้น สินค้าต่อไปของฉันคือ
กาแฟกระป๋องสีครีม มันมีความหลังอยู่...กับตู้น้ำหยอด
เหรียญ สุดท้ายฉันเลือกหยิบนมเปรี้ยว ก่อนที่จะเดินไป
ชะระสินค้าด้วย...พนักงานถามฉันว่าจะชำระเป็นบัตรหรือเงินสด
ฉันตอบไปอย่างเรียบง่ายเป็นภาษาไทยว่า เงินสดครับ
แล้วที่ฉันลืมไม่ได้เลยคือ ขวดน้ำผึงพลาสติกสีทอง
ที่ จิบ แม้เพียงเล็กน้อยก็สร้างความหวานหอมให้กับ
ฉัน โชคดีที่ฉันปลอดภัย โชคดีที่ฉันตอนมาพบกับเช้าวันใหม่
โชคดีที่ฉันคิดถึงใครสักคนถึงแม้จะไม่เคยพบก็ตาม
ฉันมีความสุขกับวันนี้ สุดท้ายฉันขอจบด้วยคำตอบที่หนึ่ง
นั้นคือ
ก.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [