ฉันอยู่ในสภาวะกระวนกระวายคิดอย่างไม่หยุดหย่อน
เมื่อฉันได้ยินเสียงเปล่งออกจากปาก ขอตัดคะแนนน่ะ
ฉันเริ่มกังวล คิดมาก ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ฉันเริ่มหาข้ออ้าง ข้อแก้ตัวต่าง ๆ และคิดไปเรื่อยอย่างไม่หยุด
ภายในความคิดของฉัน
คนอื่นก็ทำทำไมถึงไม่โดนแบบฉันบ้าง
อะไรแค่เดินออกไปไม่ขออนุญาติ
คนอื่นเขาก็ทำ ทำไมฉันถึงโดนน่ะ
อะไรว่ะ ไอ้นั่นก็ทำทำไมไม่เห็นโดนบ้าง
ฉันตกอยู่ในความตึงเครียดอยู่ขณะหนึ่ง
คิดวกวลไปมาอยู่หลายต่อหลายรอบ
แล้วก็นึกย้อนกลับไป เออแค่ไม่ขออนุญาติ
ไม่น่าจะโดนตัดคะแนนหรอกมั่ง
ถึงจะโดนก็ช่างมันแล้วจิตใจฉันก็เริ่มสงบลง
ความกังวลของฉันหมดไปเมื่อได้ยิน
จากปากขอเขาอีกครั้งว่า ไม่ตัดคะแนนแล้ว...
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [