มีโอกาสใช้ถุงแล้ว
ปีหกสามแล้วน่ะ แก่ขึ้นอีกปี
น่าจะเป็นปีที่ต้องสู้อยู่อย่างแน่นอน
เป็นปีที่พระอาทิตย์ยังขึ้นทางทิศตะวันออก
โชคยังดีที่เป็นแบบนี้อยู่ โลกยังไม่เสียสมดุล
ไปมากกว่านี้ วันนี้พกถุงไปร้านสะดวกซื้อ
ใกล้ ๆ บ้าน ว้าว...เราเป็นส่วนหนึ่งในการ
ช่วยโลก รู้สึกดีเหมือนกันแฮะ แต่ถุงนี้ก็ซื้อ
มาจากร้านสะดวกซื้อและ จำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่
ได้มีโอกาสไปอ่านบทความ ถุงที่เราใช้อยู่มัน
ก็เป็นถุงพลาสติกเหมือนกัน แต่เป็นอีกชนิด
มันก็ดูยังไงอยู่น่ะ เราก็คิดว่ามีส่วนช่วยแล้วละ
อาจจะลดไปได้สัก สองสามถุง แต่ถ้าจำเป็นขึ้น
มาเวลาไม่ได้พกถุงไปก็ให้ทางร้านช่วยหาถุง
ให้หน่อยแล้วกัน บางทีมันก็ซื้อของกะทันหัน
ช่วงนี้ไม่มีอะไรแปลก เราอยู่บ้านไม่ค่อยได้รู้
ทิศทางอะไรหรอก จำไม่ได้ด้วยว่าพระอาทิตย์
ขึ้นทางไหน ตื่นสาย จำได้อยู่ทิศเดียวทิศเหนือ
พอจำทิศนี้ได้ทิศอื่น ๆ ก็จะจำได้เอง เราจำได้
แค่ทิศเดียว เรารู้สึกตกใจขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยิน
เสียงดังจากพลุ ที่เขาจุดกันตอนเคาท์ดาวน์ เพราะ
พลุ ที่จุดนั้นมันก็เสียงดังเอาเรื่อง พอฟังฟังไป
ก็เริ่มชินแล้วละ ชีวิตช่วงนี้ไม่มีอะไรเลย
ไม่มีอะไรจะเอามาเขียนเลยว่างั้นและ เขียนอะไรธรรมดา
ธรรมดาของเราไปเรื่อย ๆ แบบนี้และ การเดินทาง
ของพ่อแม่ไปกลับอย่างปลอดภัย ช่วงนี้สุขภาพไม่ค่อยดี
ผลข้างเคียงจากยา มันเป็นเอฟเฟ็กที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น
เลยจริง ๆ เป็นทีไรรู้สึกทรมานยังไงไม่รู้ ไม่อยากจะ
บอกอาการว่าเป็นยังไงเดี๋ยวใครได้ยินเข้าใจหัวเรอะ
บอกสั้น ๆ ว่าไม่สบายดีสุดละ อาหารวันนี้ จานแรกเป็น
ร้านใกล้ ๆ บ้าน ผัดพริกแกงหมู + ไข่ดาว เท่านี้ก็ทำให้
อิ่มไปหลายชั่วโมง มื้อถัดไปกำลังจะออกไปข้างนอก
หาอะไรกินสักหน่อย ฉันสวมเสื้อยืดคอกลมสีเทา
กางเกงขาสั้นปิดเข่าสีน้ำเงินเข้ม รองเท้าสีดำ
แล้วก็ตั้งชื่อให้ยานพาหนะของตัวเอง ว่าเรเวน
แต่ก่อนไม่เคยมีความคิดที่จะตั้งชื่อให้มัน ช่วงนี้อ่าน
นิยายแฟนตาซี เลยได้ชื่อให้ยานพาหนะพอดี
ให้ชื่อว่า เรเวน ฉันขับเจ้าเรเวนออกไปร้านก๋วยเตี๋ยว
ฉันหยุดมันที่นั้น แล้วเดินถือจดหมายไปสองฉบับ
ฉันส่งมันให้แม่ค้า แล้วสั่งอาหาร นั่งลงบนโต๊ะสีขาว
แล้วก็มองอะไรบางอย่าง เห็นณเดชกำลังถือขวดน้ำอัดลม
ที่ป้ายหน้าเคาน์เตอร์ร้านก๋วยเตี๋ยว ก๋วยเตี๋ยวชามสี
เขียวส่งมาถึงฉัน ฉันกินมัน วันนี้รสชาติดีทีเดียว
ไม่เหมือนบางวันที่มันจะมีรสชาติแปลก ๆ มาบ้าง
ฉันอิ่ม ส่งเงินให้แม่ค้า ฉันส่งให้พอดี ไม่ต้องถอน
แล้วถือถุงผ้าพลาสติกติดมือซ้ายไปด้วย ฉันเก็บมันลง
ใต้เบาะของเรเวน แล้วฉันก็ขับเจ้าเรเวนกลับบ้าน
อากาศร้อนดีทีเดียว เล่นเอาผิวของฉันแสบไปเลย
ไปล่ะ สวัสดีปีใหม่