" ลูกข่างเซียน "
เมื่อถึงช่วงฤดูกาลที่นิยมเล่นลูกข่าง ร้านโชว์ฮ่วยของแปะที่ตลาด
มักจะนำมาจำหน่ายให้เด็กเล็กเด็กโต ได้ซื้อหามาเล่นกัน
แต่ก็ไม่ถูกใจขาโจ๋ระดับเซียนหรือมือโปรทั้งหลาย
เนื่องจากลูกข่างสำเร็จรูป มักใส่เดือยตะปูสั้นๆมีขนาดเล็ก
ดูแล้วเป็นประเภทแนวสมัครเล่นมากกว่า
ขืนเอามาเล่นแข่งขัน จะกลายเป็นตัวตลกให้เพื่อนได้ขบขันซะมากกว่า
จึงมักจะนำมาโมดิฟายกันใหม่ โดยเปลี่ยนไปใส่ตะปูขนาด 4 นิ้วเป็นอย่างต่ำ
เพราะเมื่อเข้าแข่งขัน แต่ละคนก็มุ่งมั่นที่จะทำลายล้างฝังเดือยลงที่ลูกข่างของอีกฝ่าย
ยิ่งเป็นแผลใหญ่ยิ่งดี บางครั้งถึงกับฉีกแหว่งเอามาเล่นอีกไม่ได้ก็มี
เดือยของลูกข่างจึงถูกลับให้แหลมคม นับว่าเป็นของเล่นที่อันตรายพอสมควร
ถ้ายังไม่ถูกใจลูกใหญ่ไม่พอ มีอีกทางเลือก คือสั่งทำจากลุงที่มีอาชีพช่างไม้
โดยใช้ไม้สดจากต้นปอ(ชนิดที่เป็นไม้ยืนต้น) ขึ้นทั่วไปตามริมคลอง
ซึ่งเป็นเนื้อไม้ชนิดอ่อน เหลาขัดให้ได้ตามแบบได้ง่าย
ส่วนเดือยจะใช้จากเล็กเส้นที่ใช้ก่อสร้าง
เมื่อลูกข่างมีขนาดใหญ่ เชือกก็ต้องเส้นใหญ่ตาม
ที่มีขายมันใช้ไม่ได้ เส้นเล็กเกินไป
พวกเราจึงมักจะใช้ฉีกจากผ้าถุงเก่าที่แม่ไม่ใช้แล้ว
เอามาฉีกเป็นเส้นๆแล้วขวั้นเข้าด้วยกัน
ต่อจากนั้นก็ต้องฝีมือล้วนๆ ถ้าพ่ายแพ้ยับเยิน
แตกแหว่งไม่สามารถใช้งานได้ ก็ต้องไปสั่งทำมาสู้กันใหม่
จนกว่าจะเบื่อเลิกรา ปีหน้าฟ้าใหม่เราค่อยมาเจอแก้ตัวกันอีกครั้ง
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
สมัยเล็กๆ เคยเห็นพวกพี่ผู้ชายเขาเล่นกัน
เด็กผู้หญิงไม่ค่อยได้สัมผัส
ได้แต่ดูๆ ด้วยความฉงน
วันก่อนหลานสาวได้ลูกข่างของเล่นแบบใช้นิ้วจับหมุนบนพื้นได้
ยังคิดถึงการละเล่นนี้อยู่เลยค่ะ