" มะกอกริมน้ำ"
ชีวิตของคนชนบทกับชีวิตคนเมือง ถ้าไม่เอาเรื่องรายได้มาเปรียบเทียบกัน
คนชนบทมีความเป็นอยู่มั่งมีความสุขมากกว่ามากมายนัก
ในยุคที่ความเจริญทางเทคโนโลยีเข้ามาครอบงำ
สำหรับคนเมืองถ้าไม่มี 7-11 ไม่ทราบชีวิตจะอยุ่กันอย่างไร
กลายเป็นส่วนจำเป็นในชีวิตประจำวันไปแล้ว เรียกว่าขาดไม่ได้
ของกินหรือทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องใช้อยู่ที่นี่ทั้งหมด
สำหรับคนชนบทห่างไกลความเจริญ ไม่จำเป็นต้องขวนขวายแสวงหา
มันมีอยู่รอบข้างโดยธรรมชาติ ไม่ต้องใช้เงินซื้อก็อยู่ได้อิ่มได้
ชีวิตดำรงค์อยู่ได้ไม่ทุกข์ร้อนแต่อย่างใด
เมื่อความเจริญย่างกรายเข้ามา ก็เอาส่วนเกินความจำเป็นของชิวิตแฝงติดเข้ามาด้วย
ความอยากมีอยากได้อย่างคนเมืองก็กลายเป็นสิ่งจำเป็น สร้างหนี้สร้างสินโดยปริยาย
เด็กๆเมื่อหิวนอกจากมื้อข้าวปกติ ก็เป็นไม้ผลต่างๆ ตามฤดูกาล
หรือไม้ผลที่มีทั้งปีไม่อดอยาก อยู่ตามสวน ตามไร่
ที่ริมคลองมีต้นมะกอกต้นใหญ่ผลดก พวกเรามักจะเก็บกินจากลูกที่ร่วงตกลอยอยู่ในน้ำ
เพราะรสออกเปรี้ยวอมหวาน-มัน ต่างกับที่ติดอยู่กับต้นมักเปรี้ยวฝาดไม่อร่อยระคายลิ้น
สิ่งที่ขาดไม่ได้คือเกลือคลุกน้ำตาลปี๊บ สำหรับจิ้มแกล้มเพิ่มรสชาติของความอร่อย
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [