"ถั่วลิสง"
ช่วงหนึ่งฟ้าลิขิตให้มีความคิดอยากปลูกพืชสวนครัว
แต่ด้วยนิสัยที่มีความอดทนน้อยนิดไม่ยาวไกล
ควรเป็นพืชที่ไม่ควรใช้ระยะเวลาเติบโตนานเกินไปนัก
ต้องปลูกง่ายโตเร็วและไม่ใช้พืชผักที่คุ้นตา เห็นจนเบื่อ
สรุปมาที่ถั่วลิสง ได้เมล็ดมาก็ลงปลูกแค่ฝังลงแปลงเล็กๆที่เตรียมไว้
ไม่ต้องดูแลมากมาย เพียงรดน้ำใส่ปุ๋ยคอกบ้าง
แต่ด้วยความตั้งใจสูง ทะนุถนอม จึงเจริญเติบโตงอกงามสมดั่งใจ
แต่สังเกตุว่าทำไมงอกงามแต่ใบ ไม่ยอมออกฝักมาให้ได้ชมเชยชื่นใจกันบ้าง
กินเวลาเนิ่นนานเกินความตั้งใจ จากภูมิใจกลายเป็นไม่ค่อยพอใจ
จึงตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะเลี้ยงให้เสียข้าวสุก เอ๊ย!! เสียน้ำเสียปุ๋ยต่อไปทำไม
ถอนทิ้งให้สิ้นซากไปซะเลยดีกว่า ไม่พูดพล่ามทำเพลง
ด้วยอารมณ์ผิดหวัง หลับหูหลับตารวบถอนเหวี่ยงทิ้งไปให้ไกลๆ
จะได้หาพืชใหม่ที่น่าจะให้ประโยชน์ได้ดีกว่านี้มาลงแทน
แต่สังเกตุว่าทำไมรากต้นถั่วมันถึงเป็นพุ่มเกาะดินได้ดีจัง
เมื่อดูชัดๆจะเห็นเป็นเมล็ดถั่วที่เราคาดหวังว่ามันจะงอกอยู่บนลำต้น
แต่กลับมาแอบงอกอยู่ใต้ดินนี่เอง ..ไม่รู้เลยจริงๆนะเนี่ย