" ต้นหว้า ที่คิดถึง "


"ต้นหว้า "

   ถึงตอนปิดเทอม แม่มักจะส่งผมไปอยู่บ้านย่า 
ที่นั่นมีเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายคน ไม่มีเหงาเดียวดาย
มีเรื่องราวให้เล่นไม่รู้จักเบื่อ ยิงนก ตกปลา ตามประสา
หน้ามะม่วง ก็เก็บกินกันได้ทุกช่วงอายุของมัน
ถ้าฝนตกตอนกลางคืน เมื่อฟ้าสว่างก็จะเข้าสวนเก็บผลเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง
ที่ถูกกระแสลมฝน พัดร่วงเลื่อนใต้ต้น มะม่วงดิบก็ต้องน้ำปลาหวาน
แต่เอาสะดวกก็กะปิเพียวๆ มะม่วงเปรี้ยวกับความเค็มของกะปิ
อร่อยอย่าบอกใครเชียว
   ทุกครั้งที่การเก็บหาผลไม้มากิน ต้องมีลูกหว้าอยู่ในรายการด้วยทุกครั้ง
ผลหว้า มีสีม่วงเข้ม รสหวานฝาด ขนาดผลโตประมาณนิ้วแม่โป้งเด็ก ออกเป็นพวง
ให้สรรพคุณเป็นพืชสมุนไพร ยับยั้งเซลมะเร็งเต้านมได้ 
และแก้นู่นี่นั่นอีกมากมาย มีคุณค่าทางโภชณาการสูง
จนไม่แน่ใจว่ามันเป็นผลไม้หรือเป็นยากันแน่
การเก็บผลกินสดที่ต้น มันมีความอร่อยมากมายบอกไม่ถูก
   ต้นหว้าต้นนี้ มีขนาดสูงใหญ่ประมาณว่าผู้ใหญ่ 2 คนโอบเห็นจะได้
คนแก่คนเฒ่าที่นี่ บอกว่าไม่รู้อายุเท่าไหร่ เกิดมาก็เห็นมันอยู่ตรงนี้แล้ว
ถ้าให้เดาก็เกือบร้อยปี หรือกว่านั้นได้ นับเป็นสัญญลักษณ์ของที่นี่ก็ว่าได้
   การปีนขึ้นไปเก็บก็ต้องเป็นหน้าที่ของเพื่อน เจ้าของพื้นที่
เพราะมีความชำนาญ คล่องแคล่ว ถ้าจะให้ขึ้นไปเก็บเองไม่รู้ว่าจะได้สักกี่เม็ด 555
ลูกหว้าต้นนี้ แม้ไม่หวานมาก ถ้าได้จิ้มเกลือนิดหน่อย ก็อร่อยเหลือหลายจริงๆ
  เป็นที่น่าเสียดายที่ต้นหว้าต้นนี้ได้ล้มโค่นลงเสียแล้ว เมื่อโดนพายุใหญ่ครั้งนึงเข้ามา
เป็นเรื่องน่าเศร้า เพราะมันมีอดีตให้ได้จดจำมากมาย 
  ปัจจุบันลูกหว้าก็หาทานไม่ง่ายนัก เพราะไม่ใช่ผลไม้เศรษฐกิจ
แต่ก็ยังเห็นมีพ่อค้าในตลาดนำมาขายให้ได้กินกันพอแก้ลืม



Create Date : 22 เมษายน 2563
Last Update : 22 เมษายน 2563 0:47:52 น.
Counter : 1440 Pageviews.

6 comments
วัดศรีสุภณ Wat Si Suphon, Nakhon Ratchasima. nanakawaii
(21 มี.ค. 2567 00:48:34 น.)
รีวิวภาพยนตร์ "Pee Nak 4" พี่นาคภาค 4 หนังผีที่สนุกที่สุดในตอนนี้ นายแว่นขยันเที่ยว
(20 มี.ค. 2567 01:18:47 น.)
ไปชมนิทรรศการ “Chihiro Iwasaki and Picture Books of Japan” (2014) ที่หอศิลป์กรุงเทพฯ ทุเรียนกวน ป่วนรัก
(8 มี.ค. 2567 20:44:19 น.)
: ใบไม้ใบเดียว : กะว่าก๋า
(29 ก.พ. 2567 04:45:01 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณnewyorknurse, คุณtuk-tuk@korat, คุณhaiku, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณภาวิดา คนบ้านป่า

  
ที่บ้านย่าเรามีต้นฝรั่งให้ปีนเก็บค่ะ
แค่ขาวนิ๊ดเดียวก็เก็บละ
มันอร่อยมาก ๆ เนาะ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 22 เมษายน 2563 เวลา:6:57:03 น.
  
@ tuk-tuk@korat ต้นฝรั่งมีกิ่งก้านแตกแขนง ลำต้นไม่สูงเกินไป เชิญชวนปีนเล่นจริงๆ ลำต้นเหนียวไม่หักง่ายๆ สมัยก่อนมันยังไม่มีพันธุ์เวียดนาม เวียดกง อะไรทั้งนั้น มีแต่ก็พันธุ์พื้นบ้านท้องถิ่นนี่แหละ ลูกเล็กเนื้อน้อยแต่เม็ดเยอะ 555
โดย: dansivilai วันที่: 22 เมษายน 2563 เวลา:10:47:48 น.
  
เห็นแล้วคิดถึงวันวาน..
เมื่อวัยเยาว์
ภาพประกอบน่ารักๆจังค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:7:50:58 น.
  
@ เริงฤดีนะ วันเด็กเป็นวัยที่สดใส สนุกกันแบบวันต่อวัน นึกถึงครั้งใดก็อดมีความสุขไม่ได้ครับ
โดย: dansivilai วันที่: 23 เมษายน 2563 เวลา:9:30:30 น.
  
ยังพอมีต้นหว้าที่บ้านป่าของเราค่ะ
เป็นหว้าป่า จะมีฝาดๆเล็กน้อย

ภาพน่ารักมากค่ะ

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 28 เมษายน 2563 เวลา:14:50:20 น.
  
ลูกเล็กเนื้อน้อยแต่เม็ดเยอะ ... ใช่เลยค่ะ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 29 เมษายน 2563 เวลา:16:29:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dansivilai.BlogGang.com

dansivilai
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]

บทความทั้งหมด