เป็นดินแดนที่ฝันอยากไปมานานแล้ว เห็นภาพสวยๆจากหนังสือ สารคดีและจากภาพตามเวบไซด์ที่คนไปเที่ยวมา คิดว่าสักวันถ้ามีโอกาสก็อยากไปสักครั้ง

ที่จริงแล้วอยากไปแบบ Backpacker เพราะจะได้มีโอกาสเที่ยวตามสถานที่ที่เราอยากไปได้ทั่วและไม่จำกัดเวลา มีอิสระในการละเลียดดื่มด่ำบรรยากาศได้มากกว่าไปกับทัวร์ แต่ปัญหาใหญ่ก็คือการสื่อสาร พูดภาษาจีนไม่เป็นทั้งคู่ เคยเรียนสมัยเด็กๆก็คืนซินแสไปหมดแล้ว จึงตัดสินใจว่าไปกับทัวร์ก็แล้วกัน

วันเดินทางถึงได้รู้ว่าทัวร์กรุ๊ปนี้มีเพียง 9 คนรวมหัวหน้าไกด์ก็ 10 คนพอดี รู้สึกดีว่าเ้อ้อคนน้อยดีจะได้ไม่เรื่องมาก แต่ก็หวั่นๆใจเหมือนกันพอรู้ว่าในกรุ๊ปมีคนแก่อายุ 60 กว่า และเด็กหญิงอายุ 7 ขวบ แล้วเราก็พบว่าทั้งคนแก่และเด็กไม่ได้ทำให้การเที่ยวสนุกน้อยลงเลย โดยเฉพาะเด็กหญิงแพรคนเก่งที่เป็นขวัญใจลุงป้าน้าอาตลอดการเดินทาง 7 วัน

17 ต.ค.50 วันแรก ของการเดินทางไปถึง คุนหมิง ก็เป็นเวลาบ่ายๆ ตอนเครื่องลงก็เริ่มหวั่นใจแล้วว่าฉันมาเที่ยวงวดนี้จะมีรูปสวยๆกลับไปหรือเปล่า เพราะอากาศที่คุนหมิงขมุกขมัวเต็มไปด้วยหมอกทั้งเมือง ช่วงเครื่องลงมองไม่เห็นพื้นดินเลยจนเครื่องเกือบแตะพื้นนั่นแหละ

วันนี้ไม่มีโปรแกรมเที่ยวเลย ไปถึงไกด์ก็พาไปเช็คอินที่โรงแรมแล้วนัดเวลากันให้ลงมา ไกด์จะพาไปช้อปปิ้งเพราะวันกลับเราจะมาถึงคุนหมิงดึกไม่มีเวลาช้อปปิ้ง ซึ่งโปรแกรมนี้เฉยๆเพราะไม่ใช่คนที่ชอบช้อปปิ้งอยู่แล้ว ตอนแรกตั้งใจจะไปหาที่เที่ยวกันเองแต่เวลาไม่อำนวยกลัวจะกลับมาไม่ทันเวลาอาหารเย็น

เริ่มรายการด้วยไกด์พาเข้าร้านชา(บอกว่า)เก่าแก่ที่สุด เพื่อชมการสาธิตวิธีชงชา จุดประสงค์ก็จะพาเราไปเสียเงินซื้อชานั่นแหละ (หากคุณไปเที่ยวกับทัวร์ก็ต้องยอมรับได้ตรงจุดนี้)


พริตตี้สาวชาวจีนกำลังบรรยายสรรพคุณชาต่างๆ ด้วยภาษาไทยค่ะ




ต่อจากนั้นไปถึงที่ช้อปปิ้งซึ่งไกด์บอกว่าเหมือนโบ๊เบ๊บ้านเรานี่เอง ก็แยกย้ายกันเดินตามสะดวกเราก็ไปกันแค่สองคน พูดจีนก็ไม่ได้ไม่คิดว่าจะซื้ออะไร แต่ตาก็สอดส่ายหาเสื้อทอไหมพรมดูเผื่อจะมี เพราะเกรงว่าเสื้อที่เอามาด้วยจะไม่พอกะความหนาวบนดอยที่จะไป ขนาดว่าไม่อยากช็อปปิ้งยังได้เสื้อมาซะ 3 ตัว เป็นเสื้อแบบไหมพรมทอเนื้อแน่นๆ ร้านแรกที่ถามราคาพอเห็นเราพูดจีนไม่ได้อาเจ๊แกกะฟันเต็มที่ บอกมา 128 หยวน เล่นเอาต่อราคาไม่ถูกเลยเดินออกดีกว่า โชคเข้าข้างจะเสียเงิน ไปเจออีกร้านเหมือนกันเด๊ะ ถามราคาอาเจ๊แกชี้ป้ายให้ดู อุแม่เจ้า 35 หยวน ทำไมมันต่างกันขนาดนี้ ควักกระเป๋าจ่ายไปโดยไม่ได้ต่อสักคำ ก๊ากกกก มานึกได้ทีหลังทำไมฉันไม่ต่ออีกฟะ ทีนี้ก็เลยใช้ตัวเลขนี้เป็นบรรทัดฐานในการต่อซะเลย ไปเจออีกร้านแบบสวยดีถามราคา เหมือนเคยกะฟันเรา 120 หยวน ทีนี้เราก็ต่อไปเลย 35 หยวนไม่ให้ไม่เอา ครั้งแรกเจ๊แกไม่ยอมจะเอา 70 หยวน เราเลยเดินออกจากร้านเจ๊แกถึงยอม ทีนี้คุณสามีแกเกิดไปสะดุดตาอีกตัวก็ชี้ๆกัน เจ๊แกก็บอกว่า 35 หยวนเอามั้ย พอดีว่าให้แบงค์ 50 หยวนจ่ายตัวแรกไปเจ๊แกถือเงินทอนออกมา 15หยวนจะส่งให้ สามีเราก็หยิบเงินออกมามีเศษอยู่ 15 หยวนพอดี ก็เลยต่ออีกว่า ตัวนี้ 30 แล้วกัน เพราะมีเงินเหลืออยู่เท่านี้ เหมือนเคยแกไม่ให้ เราก็กะว่าสองตัวก็พอแล้วตัวนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรไม่เอาก็ได้ มุขเดิมค่ะ เดินออก ฮ่าๆๆๆ แล้วก็สำเร็จ ตกลงได้เสื้อไหมพรมทอเนื้อดีๆมา 3 ตัวในราคา 100 หยวน ได้ใช้ตลอดการเดินทาง เพราะเรามีติดไปแค่ตัวเดียว คุ้มจริงๆ

ที่เล่ามาซะยืดยาวนี่ คิดว่าเผื่อมีประโยชน์กับคนที่ไม่เคยไปเที่ยวเมืองจีนและกำลังคิดจะไป ที่จริงถ้าเราไปเองก็คงไม่กล้าต่อมากขนาดนี้ พอดีคุณสามีเคยไปเซี่ยงไฮ้ เสินเจิ้นมาแล้วเลยทันมุขของอาเจ๊เหล่านี้ ไม่งั้นคงโดนฟันหัวแบะ ที่ต่อๆกันนั่นใช้ภาษามือกะเครื่องคิดเลขเท่านั้นเอง


ห้องพักคืนแรกที่คุนหมิง




มื้อเย็นวันนี้เป็นรายการเห็ดสดวาไรตี้ เหมือนนั่งกินสุกี้แต่ทุกอย่างเป็นเห็ดทั้งหมดต้มในน้ำซุปไก่ ที่มาครบทั้งเนื้อไก่ หัวไก่และ ทีนไก่ เหมาะมากกับอากาศหนาว สุขภาพจริงๆ พี่วิที่ไปด้วยกันในกรุ๊ปบอกว่าพี่กะจะเอาน้ำจิ้มสุกี้มาแล้ว คงได้อร่อยกันกว่านี้เป็นแน่ พี่วิเดินทางเที่ยวจีนหลายครั้งแล้วเลยรู้ว่าต้องพกอะไรติดตัวมาด้วย ทั้งซอสแมกกี้ น้ำพริกนรก มาม่า ทริปนี้ถ้าไม่ได้ความเอื้อเฟื้อของพี่วิ พวกเราคงต้องกินอาหารจืดๆกันไป 7 วันทีเดียว

คืนแรกเรานอนกันที่โรงแรม New Asia La Nice Hotel เป็นโรงแรมค่อนข้างใหม่มากอยู่ในเขตเมืองใหม่ของคุนหมิง ห่างจากแหล่งช็อปปิ้งมาก ซึ่งกรุ๊ปเราเป็นกรุ๊ปแรกที่พามาพักไกด์ให้เหตุผลว่าโรงแรมเดิมที่เคยพัก (King world) เก่าและโทรมมากแล้วเลยลองเปลี่ยนดูเพื่อสำหรับทริปต่อๆไป
พวกเราทุกคนในกรุ๊ปไม่ใช่นักช็อปปิ้งกันอยู่แล้วก็เลยไม่ติดใจที่เปลี่ยนโรงแรม อีกอย่างโรงแรมก็ใหม่จริงๆพอเห็นพวกเราทุกคนก็โอเค แถมมีห้องน้ำที่เซ็กซี่มากเลย


ห้องน้ำเซ็กซี่จริงๆ



ที่คุนหมิงนี่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปกันเลย มีรูปเท่านี้เอง

แล้วติดตามตอนที่ 2 ที่ ลี่เจียง กันต่อนะคะ