บ้านกลางทุ่ง Organic Home - ชื่นชมห้องหับ
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cookie-nim&month=09-01-2008&group=3&gblog=16



หลังจากชื่นชมกับห้องนอนกันจุใจ ก็เริ่มออกมาสำรวจบรรยากาศรอบๆบ้านกันบ้าง
แล้วเราก็พบว่ามีมุมสวยๆสงบร่มรื่น น่านอน น่านั่ง น่าเอกเขนกหลายมุมทีเดียว



หน้าฮันนี่มูนรูม



มุมนี้เป็นมุมมหาชน ต้องเล่นเก้าอี้ดนตรีกัน ใครลุกเป็นเสียเปลทันที มุมนี้จะมีลมพัดตลอดสบายจริงๆ


แต่แรกนั้นคิดว่าเข้ามาบ้านเก็บข้าวของแล้วจะออกไปเที่ยวข้างนอกกันต่อ ซึ่งน่าจะเป็นกองถ่ายภาพยนต์พระนเรศวร แต่พอสำรวจพบมุมสงบมุมสบาย ประกอบกับป้าแอ๊ดมี Welcome meal ซึ่งมีทั้งขนมเค้กหน้าฝอยทอง ส้มและกล้วยน้ำว้าหวานๆ(ที่ป้าแอ๊ดปลูกเอง) พร้อมกับมุมกาแฟที่ให้พวกเราสามารถไปชงได้เองตลอด 24 ชม. ถึงเวลานี้ก็เริ่มมีเสียงอุธรณ์ขึ้นมาว่า แดดร้อนมาก คงไม่มีอะไรดูเท่าไหร่หรอก สุดท้ายทุกคนก็ได้มุมสบายส่วนตัวกัน เด็กก็มีชิงช้าให้เล่น มีจักรยานให้ถีบ ที่สำคัญได้เพื่อนสี่ขาที่คอยวนเวียนดูแลพวกเราตั้งแต่เริ่มเข้ามา เลยไม่มีใครคิดที่จะออกไปอีก



กล้วยน้ำว้าป้าแอ๊ดปลูกเอง หวานอร่อยมากๆ



ใต้ต้นมะขาม สำหรับจิบกาแฟ(กับลุงสาคร)กินขนม อ่านหนังสือ






เจ้าปังปอนด์ จะวนเวียนอยู่ใกล้ๆตลอด


ถึงแดดจะร้อนเปรี้ยง แต่อากาศในบริเวณบ้านเย็นสบายมีลมพัดแรงตลอด มีร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ช่วยบังแสงแดด ป้าแอ๊ดบอกว่าเดือนเมษาก็จะมีลมพัดแบบนี้

บ่ายแก่ๆ มิ้มมิ้มเริ่มอยากไปเรียนศิลปะ พวกเราเดินข้ามฝั่งไปบ้านครูเต่า ซึ่งเป็นศูนย์เรียนรู้บ้านกลางทุ่ง ถามป้าแอ๊ดถึงทางไปแค่เริ่มออกเดินเจ้าปังปอนด์ก็วิ่งนำหน้าพวกเราไปและหยุดรอเป็นระยะ เมื่อเข้าเขตรั้วบ้านครูเต่าเจ้าโนราสุนัขสีดำก็เห่าเสียงดังคงเพราะมีคนแปลกหน้าเดินเข้าไป เจ้าปังปอนด์ก็เห่าตอบ ครูเต่าออกมารับพวกเราเจ้าปังปอนด์ก็หันหลังวิ่งกลับบ้าน ถึงตอนนั้นเราถึงได้รู้ว่าเจ้าปังปอนด์ทำหน้าที่เจ้าบ้านพาพวกเรามาส่งนี่เอง แล้วคงจะเห่าบอกเจ้าโนราว่าฉันพาแขกมาส่งนะจ๊ะ ครูเต่าบอกว่าเจ้าปังปอนด์จะพาแขกของป้าแอ๊ดมาส่งทุกครั้ง ตอนนี้พวกเราเริ่มหลงรักเจ้าปังปอนด์เข้าให้แล้ว



มุมสวยหลังบ้านครูเต่า เห็นปุ๊บขอถ่ายภาพทันที



ดอกบานชื่นสาวบ้านนอกใสซื่อ ที่บ้านครูเต่า


วันนั้นกว่าจะได้กินข้าวเย็นกันปาเข้าไปสองทุ่ม เนื่องจากว่านักเรียนศิลปะสามคนแม่ลูกเลือดศิลปินเข้าสิงไม่ยอมทิ้งพู่กันอยากทำให้เสร็จ คนที่ไม่ได้เรียนก็เลยต้องนั่งผลัดกันท้องร้อง ยิ่งได้กลิ่นกับข้าวหอมๆของลุงสาครก็ยิ่งร้องหนัก แต่ผลงานของทั้งสามคนที่ออกมาก็คุ้มกับเวลาที่เสียไป คิดว่ามาคราวหน้าคงต้องเรียนบ้าง

มื้อเย็นวันนั้นเราได้ลิ้มรสอาหารฝีมือลุงสาครเป็นมื้อแรก กับข้าวของลุงสาครนั้นเป็นกับข้าวธรรมดาๆไม่ได้หรูหราหรือพิเศษอะไรเลย แต่รสชาดของอาหารบอกให้รู้ว่าคนทำนั้นพิถีพิถันขนาดไหน เย็นวันนั้นมีอาหาร 4 อย่าง มะระตุ๋นกระดูกหมูเห็ดหอม น้ำซุบใสแจ๋วแต่หอมชวนซด แกงป่าไก่รสแซบเข้มข้น พร้อมด้วยไข่เจียวใส่ต้นหอมที่ป้าแอ๊ดปลูกเองให้เด็กๆ ผู้ใหญ่ก็แย่งแกล้มแกงป่า แก้เผ็ดด้วยผัดถั่วลันเตาดอกกระหล่ำ ล้างปากด้วยลูกตาลสดๆที่เพิ่งตัดจากต้นที่ป้าแอ๊ดนั่งปอกไปพวกเราก็กินกันไป ท่ามกลางอากาศที่เย็นสบายรายล้อมด้วยต้นไม้ดอกไม้ และบรรยากาศเป็นกันเอง น่าเสียดายที่ไม่ได้ภาพอาหารมาให้ชมกัน พอเห็นอาหารฝีมือลุงสาครหิวตาลายลืมหมดทุกอย่าง ไม่มีภาพอาหารฝีมือลุงสักมื้อเดียว

ค่ำวันนั้นทุกคนอิ่มอร่อยอย่างมีความสุข อิ่มจนกระทั่งมีบางคนกลับเข้าห้องต้องไปกินยาธาตุ






พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้ากลางทุ่งนา


บ้านกลางทุ่ง Organic Home - ทัวร์บ้านหนองขาว
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=cookie-nim&month=11-01-2008&group=3&gblog=18