***** คนไม่มีที่พึ่ง...ย่อมอยู่เป็นทุกข์ *****
ทุกฺขํ อนาโถ วิหรติ.
คนไม่มีที่พึ่ง...ย่อมอยู่เป็นทุกข์.
คนเราทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้...ย่อมมีมารดา-บิดา
ครูบาอาจารย์...และผู้ใหญ่ที่เราเคารพนับถือ
เป็นที่พึ่ง...ช่วยอุปถัมภ์..ค้ำชู
ถ้าไม่มีท่านเหล่านั้น...เป็นที่พึ่งพาอาศัยแล้ว
ก็ต้องอยู่อย่างลำบาก...เป็นทุกข์
ถึงแม้นท่านเหล่านั้น...เป็นที่พึ่งได้ก็จริง
แต่จะพึ่งท่านตลอดไปไม่ได้
เพราะท่านเหล่านั้น...จะต้องแก่...เจ็บ...และตายไปในที่สุด
เพราะฉะนั้น...เราจะต้องพึ่งตนเอง
จงทำตัวเรา...ให้เป็นที่พึ่ง..ที่ดี..ที่มั่นคง
ด้วยการอบรมตนเอง...ให้มีธรรม
ที่ทำตน...ให้เป็นที่พึ่งของตนเถิด
แล้วเราก็จะ..มีตนเป็นที่พึ่งตลอดไป
(จาก องฺคุตฺตรนิกาย ทสกนิปาต)
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ด้วยการอบรมตนเอง...ให้มีธรรม
ที่ทำตน...ให้เป็นที่พึ่งของตนเถิด
แล้วเราก็จะ..มีตนเป็นที่พึ่งตลอดไป
เห็นด้วยค่ะ