***** สิ่งทั้งปวง..อันบุคคล..ไม่ควรเข้าไปยึดมั่น..ถือมั่น (๒) *****
สิ่งทั้งปวง..อันบุคคล..ไม่ควรเข้าไปยึดมั่น..ถือมั่น(๒)
.................ครั้นได้สดับธรรม ดังนี้แล้ว..............
เธอทราบธรรม..ด้วยปัญญาอันยิ่ง........
ครั้นทราบธรรมทั้งปวง..ชัดอย่างนี้แล้ว.....
ย่อมกำหนดรู้ธรรม..ทั้งปวง.....
ครั้นกำหนดรู้ธรรม..ทั้งปวง..ดังนี้แล้ว.....
เธอได้ประสบเวทนา..อย่างใด..อย่างหนึ่ง.....
สุขก็ดี..ทุกข์ก็ดี..ไม่ใช่ทุกข์..ไม่ใช่สุขก็ดี.....
ย่อมพิจารณา..เห็นว่าไม่เที่ยง.....
เมื่อเป็นดังนี้...เธอย่อมมีปัญญา..เบื่อหน่าย..ในทางดับ.....
ในทางสละคืน..ซึ่งเวทนา(ความรู้สึกในอารมณ์)ทั้งปวง.....
เมื่อเป็นดังนี้...ย่อมไม่ยึดมั่น..สิ่งใดๆในโลก.....
เมื่อไม่ยึดมั่น...ย่อมไม่สะดุ้ง...หวาดหวั่น.....
เมื่อไม่สะดุ้ง...หวาดหวั่น....ย่อมดับกิเลส..ได้เฉพาะตน.....
และทราบชัดว่า...ความเกิด..สิ้นแล้ว.........
พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว.....(บริสุทธิ์หมดจดจากกิเลส)
กิจที่ควรทำ..ได้ทำเสร็จแล้ว.....(มรรค ๔ ผล ๔)
กิจอื่น..ที่จะต้องทำ..เพื่อการเป็นอย่างนี้...ไม่มีอีกแล้ว..........
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
สุขใดเสมอความสุขสงบนั้นไม่มี ...