****** ความโกรธ....เป็นเหตุแห่งความพินาศ ******
ความโกรธ....คือ..ความขุ่นเคือง..หงุดหงิด....
กระวนกระวาย....ที่เกิดขึ้นในดวงจิต....
เมื่อเกิดขึ้นแล้ว....ย่อมก่อความพินาศให้....เช่น....
ทำให้ใจขุ่นมัว....ผิวพรรณเศร้าหมอง....
เป็นเหตุให้..ก่อความชั่วร้าย....
ความพินาศ....แก่ตนเอง....
และผู้อื่นได้ด้วยประการต่างๆ....
ไม่รู้อรรถ..รู้ธรรม....
ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี....
ย่อมเสื่อมทรัพย์....เสื่อมยศ....
ดังนั้น...เมื่อความโกรธ..เกิดขึ้นในใจ....
พึงระงับ..ด้วยขันติ....คือ..ความอดทน....
และเจริญเมตตาธรรม....
อย่าปล่อยไว้....
จงข่มใจ..ให้หายโกรธเสีย....
บ่อยครั้งที่โกรธก่อนจะเริ่มนับ 1 2 ...
และลืมขันติ ...
นึกได้อีกทีเมื่อความโกรธแสดงผลไปแล้ว