***** ความสันโดษ....เป็นทรัพย์อย่างยิ่ง *****
ความสันโดษ.....คือ......
ความพอใจ....ในสิ่งที่ตนมีอยู่.......
ดังนั้น....บุคคลผู้สันโดษ......
จึงพอใจ..ยินดีเท่าที่มีอยู่........
ไม่โลภ...อยากได้ของเขา........
ทำไปตามกิจที่ดี....มิให้เสื่อมเสีย.........
ประกอบแต่กิจ....ที่สุจริต.........
ยินดีพอใจ....แต่ลาภยศ...ที่เกิดขึ้นแก่ตน.........
ไม่ว่ามาก....หรือน้อย..........
พอใจเท่าที่เกิดขึ้น..............
เพราะตนมีความสันโดษ...เป็นทรัพย์อย่างยิ่งอยู่แล้ว......
..........จึงมีชีวิต......อยู่อย่างเป็นสุข............
แต่บางวัน
มันก็สันโดษมากเกินไปหน่อยอ่ะ
เป็นแค่บางครั้งก็พอนะคะ ^^