กำปั้นมันอร่อยน่ะค่า

เข้ามาดูอ่านทีแรกแปลกใจอะ ที่แท้หนูน้อยแก้มยุ้ย น่ารักจัง

แวะมาทักน้องวิลล์และคุณแม่ค่ะ

ไม่ทราบว่าครั้งก่อนที่คุณหยดน้ำพาน้องวิลล์ไปหาคุณยายจ๋านี่ เดือนพฤศจิกายนหรือเปล่าคะ เพราะไปครั้งนั้นเหมือนกัน สามีแอบเก็บภาพน้องวิลล์กะคุณแม่ไว้ด้วยค่ะเพราะเค้าจำได้ว่าครั้งแรกที่เราไปกันนั้น เหมือนคุณหยดน้ำใกล้คลอดแล้ว

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบลอค และให้แง่คิดดี ๆ นะคะ
จำได้ที่คุณยายจ๋าบอกว่าครอบครัวจิตประภัสสรฯ ของน้องหนอ พ่อเค้าบอกว่า ไม่รู้ว่ามาโครงการนี้จะได้ลูกจิตประภัสสรฯ กลับไปไหม แต่ที่แน่ ๆ ทุกครั้งที่ไปเสถียรธรรมสถาน จะได้แม่จิตประภัสสรฯ กลับบ้าน ซึ้งจังค่ะ และพยายามจะทำให้เป็นอย่างนั้นบ้าง

ขอให้น้องวิลล์แข็งแรง ๆ โตไว ๆ นะคะ

แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อย ๆ ค่ะ

ธรรมสวัสดีค่ะ

ไหน น้องวิลล์ เอามาแบ่งป้ากินมั่งจิ
น้องวิลล์อมกำปั้นขวานะ
ข้างซ้าย ป้าจัดการเอง อิอิ

คุณSweetest Song คะ ใช่แล้วหล่ะค่ะ ได้แวะกลับไปกราบคุณยายจ๋าตอนเดือนพฤศจิกายนค่ะ เสียดายจัง ถ้าเราได้รู้จักกันก่อนหน้านี้ คงได้ทักทายกันนะคะ ไม่เป็นไร รอเจ้าตัวน้อยของคุณ Sweetest Song คลอดก่อน แล้วเราค่อยไปเจอกันที่โรงเรียนพ่อแม่ก็ได้ค่ะ

อย่างที่พ่อของน้องหนอพูดหน่ะถูกต้องที่สุดเลยค่ะ เพราะว่าสามีก็พูดอย่างเดียวกันเลย สิ่งที่คุณยายจ๋าสอนนั้นทำให้เราไม่คิดอะไรที่ปรุงแต่งจิตไงคะ แล้วเราก็จะได้ไม่ทุกข์ด้วยค่ะ

ป้ามานี่ครับ...ข้างซ้ายหน่ะ น้ำลายเยิ้มเต็มกำปั้นเลยนะครับ อิอิ

เฮ่อ เห็นหลานโตขึ้น แสดงว่า เราเริ่มแก่ลง อิอิ