#หนังสือที่รัก 7 วัน 7 เรื่อง

วันที่ 2

#ว่าด้วยอาชีพนางสนม

คำโปรย....

มีคนเคยกล่าวไว้ว่าถ้าบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรของคนคนหนึ่งทำเรื่องชั่วช้าไว้มากมายพอจนทำให้ต้องข้ามภพมาเป็นนางวังต้องห้ามแล้วไซร้คนคนนั้นจะมีทางให้เลือกเดินแค่สองทางคือถ้าไม่เป็นฝ่าย ‘รุก’กุมพระทัยจักรพรรดิให้ได้ ก็ต้องเป็นฝ่าย ‘รับ’ให้จักรพรรดิและพวกตำหนักในรังแกจนตาย

จวงลั่วเยียนเคยหัวเราะเยาะคนที่พูดประโยคนี้ว่าสมองมีปัญหาแต่ไม่นานเธอก็เข้าใจสัจธรรมข้อหนึ่ง

‘โลกนี้ไม่มีเรื่องที่เป็นไปไม่ได้มีแต่เหตุที่เราคิดไม่ถึงต่างหาก’

*********************

ความรู้สึกหลังอ่าน......

คำโปรยหลังปกอาจจะไม่ช่วยในการตัดสินใจเท่าไรแต่รับรองค่ะ เรื่องนี้สนุก...

ออกตัวก่อนเลยว่าปกติดอกจะไม่ชอบอ่านนิยายดราม่าอ่านจบแล้วมันนอยด์ทุกที

ยิ่งพวกวังหลังหนักๆ ยิ่งหลีกหนี//เคยอ่านเรื่องย่อเจินหวน ยังนอยด์เลย

ส่วนเรื่องนี้ ตอนเปิดจองปกแข็งใหม่ๆก็ลังเลและสุดท้ายไม่ได้จองไป พอหนังสือออกมีคนรีวิวค่อยสนใจมากขึ้น

เลยสอยปกอ่อนมาอ่าน และสุดท้ายก็ #จัดปกแข็ง ที่ยังพอหาซื้อได้มาเก็บสะสมไว้ #นิยายปกแข็งเรื่องแรกเลย

.

นอกเรื่องซะมากพูดถึงเนื้อเรื่องเลยล่ะกัน...

 .

ว่าด้วยอาชีพนางสนมเป็นนิยายที่นางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างสนมนางนึงที่โดยหมางเมินไปแล้ว

เรื่องมันสนุกตรงที่นางเอกพยายามทำทุกอย่างให้อยู่รอดปลอดภัยในวังหลัง

(นางคิดว่านี่คือ อาชีพอาชีพหนึ่งที่ไม่สามารถลาออกได้จนกว่าจะตาย)

หลายอย่างเสแสร้งหลายอย่างดูสับสนตกลงจริงไม่จริง #พระเอกก็เช่นกัน

หลายความโปรดปราน ดูทั้งจริงและไม่จริงมันสนุกก็ตรงคอยดูความคิด การแสดงออกของพระนางนี่แหละ

ตัวละครอื่นๆหลายตัวก็น่าสนใจการเล่นเล่ห์กลใส่กันระหว่างนางสนมชั้นต่างๆ // บางอย่างยังทำเอาคิดตามไม่ทัน แบบไรว้า.... จนต้องมีการอ่านรอบสองรอบสามตามมา

และสุดท้าย นิยายก็ไม่ได้เฉลยนะว่าตกลงนางเอกรักหรือไม่รักพระเอกกันแน่... หลายคนก็ตีความกันไปและแต่ใครจะจิตนาการแบบไหน