จดหมายถึงคุณพีน้องก้อง Lake Final ~ สาส์นทิ้งท้าย [b]เรียน คุณพี และ น้องก้อง (สาส์นทิ้งท้าย)[/b] โฮ่ ฮี้ โฮ่ ฮี้ โฮ่ ฮิ้วววววววววว ใครมีมะกรูดมาแลกมะนาวใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย ตาละลา น้องก้องขราอย่านั่งเฉยเลือกรึยังชุดเชิ้ดสีอะไรคุณพีชอบให้ใส่สีขาว ๆ นวล ๆ ใช่ป่าว พิธีเช้าพิธีค่ำจัดการรึยังนิ อ้าววววว ยังเหรอ นึกว่าจะแต่งกันแล้วเลยโห่ขันหมาก สรุปไม่ใช่เหรอแล้วมาทำไรกันริมทะเล อ๋อ ... รำลึกความหลังฮันนีมูนสวีทนุชน่ะเอง แหมเดินจูงมือให้ลือลั่นทั่วดินฟ้าว่าคนเราเค้ามีเจ้าของแล้ว เรียกกันน่ารักเชียวยายกะตา ตากะยาย คุณพีนี่น้าพอน้องเขาเปิดใจหน่อยเซ้าซี้ถามอยู่นั่นแล้ว แหม ... ไม่มั่นใจเหรอคะ ทำเป็นสาวน้อยคอยคำรักแฟนไปได้ น้องก้องก็นะ ... จะอายม้วนไปไหน คุณพีแกอยากฟังอะไรก็ให้แกฟังไปเห้อ มากันจนถึงขนาดจะบินลัดฟ้าไปรักษาตัวเมืองนอกเมืองนาแล้วนี่ จับมือก็แล้ว กอดกันก็(หลายที)แล้ว แกะกระดุมติดกระดุมกันก็แล้ว ขนาด kiss (แบบไม่จงใจ)ก็มีแล้ว กะอีแค่พูดคำเดียวมันคงไม่กระไรนักหนาหรอกน้องก้องขรา บอกไปเห้อว่าอยากคร้าบบบบ อยากให้คุณพีอยู่ด้วย ไม่ต้องกลัวไปหรอกว่าทางนั้นจะได้ใจ ... ขี้คร้านจะปลาบปลื้มลืมข้าวปลาอาหารล่ะไม่ว่า คุณน้องก้องจ๋า “ผูกพยัคฆาเขาต้องผูกด้วยเส้นไหมค่ะ” อ่อนโยนนุ่มนวลตามใจ แค่นี้เป็นเสือพีมาจากไหนก็กลายเป็นลูกเจี๊ยบพีในทันทีอย่าลืมที่พี่บอก มาถึงจุดนี้แล้วคงไม่มีอะไรจะบอกคุณพีกับน้องก้องมากมาย เดินสวีทหวานกันตามสบายค่ะ แต่โปรดอย่าลืมว่า “ความรักครั้งนี้” ได้มาอย่างไร คุณ ๆ ทั้งสองเสียอะไร และ ได้อะไรกลับมา ไม่มีใครได้อะไรตามใจทั้งหมด ไม่มีใครจะต้องสูญเสียอะไรทั้งหมด รักของคุณทั้งสองมีอุปสรรคมากมาย จากความไม่เข้าใจของครอบครัว ของสังคม จากความรู้สึกของคุณทั้งคู่ที่เป็นกำแพงกั้น แต่ความรักนั้นเป็นสิ่งแปลก พาคนสองคนที่ต่างกันคนละขั้วมาเจอกัน พาความทุกข์รวมทั้งความสุขเข้ามาในชีวิต ให้ต่างฝ่ายแลกเปลี่ยนตอบแทนแบ่งเบาภาระ ความรักนั้นมีทั้งความหวานความขมค่ะ ต่อไปจากนี้อาจมีบ้างที่เกิดความไม่ลงรอย อาจมีบ้างที่ไม่เข้าใจ อาจมีบางเวลาที่ขุ่นเคือง ... เมื่อวันนั้นมาถึงขอให้คุณนึกค่ะ กว่าจะมาอยู่ด้วยกันตรงนี้ กว่าจะมาถึงจุดนี้คุณผ่านอะไรกันมาบ้าง ความขุ่นเคืองที่เกิดขึ้นเทียบได้หรือไม่กับสิ่งที่คุณเคยเผชิญ และ ร่วมฟันฝ่ามาด้วยกัน ควรหรือไม่ที่จะให้มันจบลงตรงนี้ คิดให้ละเอียดรอบคอบถ้วนถี่ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ที่พูดอย่างนี้หมายความว่าคุณทั้งสองจะต้องเลิกกันวันใดวันหนึ่ง ... ไม่ใช่ค่ะ แต่เพราะ คุณพีเป็นคนใจร้อน ส่วนน้องก้องเป็นคนใจแข็ง และ คุณทั้งคู่เหมือนกันอยู่หนึ่งอย่างคือเมื่อปักใจแล้วคุณไม่เปลี่ยนใจง่าย ๆ ไม่คือไม่ ใช่คือใช่ ไม่มีอาจจะ ไม่มีบางที เรียกว่า คนนึงดื้อโวยวาย อีกคนหนึ่งดื้อเงียบ ดังนั้นก่อนที่จะฟันธง ก่อนจะตัดสินใจสิ่งใด ๆ ในชีวิต ไม่ว่าจะเพื่อตัวเองหรือว่าเพื่ออีกฝ่ายหนึ่ง กรุณา “นับหนึ่งไปหลักสิบหลักร้อยค่อยพูดจา” และ หันหน้าเข้าหากันค่ะ อย่าคิดเองเออเอง หนทางความรักยังอีกยาวไกลค่ะ ณ จุดนี้ไม่พูเอาใจหรอกนะว่าอะไร ๆ มันคงจะไปได้ดี คุณคงต้องอดทนอีกมากทีเดียว ทิ้งท้ายตรงส่วนนี้ไว้ขอให้อยู่กันอย่างเป็นสุข “เย็นให้เหมือนฟัก หนักให้เหมือนหิน” ค่ะ และท้ายที่สุด(อีกที) ตามเชียร์มานานเห็นพัฒนาการมาเป็นขั้นเป็นตอน ขอบคุณ คุณทั้งสองที่ทำให้ดิฉันรู้ว่าความรักแท้นั้นเกิดได้ไม่ต้องนำพาในเรื่องเพศพันธ์ หรือ ปัจจัยอื่นใด ขอบคุณที่แสดงความรักความเสน่หาที่สะอาดตาให้ประจักษ์ ... ประจักษ์ว่าสิ่งเหล่านี้ยังมีอยู่จริง เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง เหมือนลมหนาวเดือนเมษา เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง เหมือนคนกำลังมีรัก เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ ชีวิตฉันจึงได้เจอ แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร โอ้...เธอ ทำให้ฉันรู้จัก ความรักที่ไม่มีเหมือนใครใด ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้ หัวใจอยากให้เธอรู้ แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร [b]ด้วยปรารถนาดี [/b]   Create Date : 23 ธันวาคม 2552 9 comments Last Update : 23 ธันวาคม 2552 17:41:21 น. Counter : 496 Pageviews. Share Tweet

ฤดูเปลี่ยนผันวันเปลี่ยนไป ย่างเข้าปีใหม่สุขใจทุกวัน ไม่ว่าปีไปวันไหม่เวียนผ่าน กาลเวลาแสนนาน ขอให้ยังเบิกบานในใจ ขอให้มีความสุขตลอดปี ไม่ว่าปีนี้หรือปีไหนๆวันเปลี่ยนเวียนไป ขอให้สุขใจจริงเอย   โดย: chabori 23 ธันวาคม 2552 18:26:53 น.

แวะเข้ามาอ่าน สารส่งท้าย ขอบคุณมากๆนะ   โดย: zombi IP: 10.7.51.253, 202.28.181.220 23 ธันวาคม 2552 19:23:25 น.

แวะเข้ามาอ่านค่า เสียดายจังต่อไปนี้จะไม่ได้อ่าน+เห็นคุณก้องกะน้องพีอีกแล้ว...   โดย: นักเดินทาง IP: 119.191.9.135, 58.8.144.241 23 ธันวาคม 2552 20:14:20 น.

เข้ามาฮาต่อเนื่องจาก lake ที่แล้ว ขอบคุณสำหรับจดหมายทุกๆฉบับค้าบ   โดย: bluemoonrabbit (bluemoonrabbit ) 24 ธันวาคม 2552 8:47:45 น.

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม รักทำให้โลกหมุนไป แต่ถ้าเลือกที่จะรักใครแล้ว จงจำเอาไว้ว่า รักต้องอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง เท่านี้เราก็จะรักอย่างมีความสุข   โดย: Havana IP: 118.175.160.74 24 ธันวาคม 2552 12:22:14 น.

มีความสุขไปกับคุณก้องคุณพีด้วยค่ะ รู้สึกเหมือนแม่สื่อที่ทำหน้าที่สำเร็จยังไงไม่รู้ทั้งๆที่ได้แต่ดูอยู่ห่างๆแท้ๆ ขอบคุณคุณแตมนะคะ ที่เวิ่นเว้อได้อย่างมีคุณค่า และหวังว่าจะมีปรากฏการณ์อะไรก็ตามในภายหน้าให้ได้มาเวิ่นเว้อด้วยกันอีก ขอให้ความรักเกิดขึ้นค่ะ ^______________^   โดย: paina IP: 125.24.101.113 24 ธันวาคม 2552 14:07:06 น.

หลังจากอาการเวิ่นเว้อเริ่มทุเลา มาอ่าน lake นี้ อาการเวิ่นเว้อคิดถึงก้องพีกำเริบหนักเลย ครับ แง้ๆๆๆ   โดย: มิดะข้ามทวีป IP: 58.9.95.230 24 ธันวาคม 2552 16:35:49 น.

แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหน จะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ.. ขอบคุณ คุณวรินทร์รตาค่ะ ที่ทำให้ความรู้สึกของ ก้อง พี สมบูรณ์แบบ และทำให้คนอ่านมีความสุขนั่งกลั้นยิ้มในที่ทำงานได้เหมือนคนบ้าทุกวัน ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร .. โดนใจเจงๆๆ   โดย: จาจ้า IP: 115.67.96.203 24 ธันวาคม 2552 22:14:29 น.

แอบเข้าบล้อคคุณหลายครั้งแล้ว เพราะ พีร์ ก้อง ติดตามอ่านแล้ว ติดใจสำนวนตลกร้าย และแง่คิดดีดีที่คุณได้แทรกไว้ ดูละครสนุกขึ้นอีกมากมาย เป็นช่วงเวลาช่วงหนึ่งที่มีความสุขค่ะ ชื่นชมความสามารถ และขอบคุณอีกครั้ง จากใจค่ะ   โดย: jadja IP: 118.174.43.22 25 ธันวาคม 2552 15:17:39 น.