จดหมายถึงคุณพีกน้องก้อง Lake 5 : อันของสูงแม้ปองต้องจิต

เวิ่นแต่เช้าค่ะงานนี้ เวิ่นเพราะเมื่อคืนนี้หายใจไม่ออก จมทะเลน้ำตาลเวอร์ชั่นคุณพี

เรียน คุณพี

แหมมมมมม ดิฉันกะมาติดตามปฏิบัติการ xyz ที่ทิ้งท้ายไว้เมื่อวานค่ะ ปรากฎว่ายังไม่ทันจะนับ x เลยดั๊นนน มี "มาร" มาผจญซะได้ แต่ถึงกระนั้นก็เถ้อ คุณพีก็ไม่ทำให้ดิฉันผิดหวังค่ะ ถอดเขี้ยวถอดเล็บสเตปเทพแล้ว หลายเป็นแมวรู้อยู่ขึ้นมาแบบนี้ ก็น่ารักใช่ย่อย อิ อิ (ซึ่งดิฉันก็งุนงงสงสัยเป็นที่ยิ่งว่าเขี้ยวเล็บนี่มันถอดกันได้ง่าย ๆ หรือไร)

เริ่มตั้งแต่พาหวานใจหนีพี่สะใภ้หนีแม่ยายมาสงบสติอารมณ์ หาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม ส่งสายตาเป็นห่วงเป็นใยมาให้ แถมยังมีอารมณ์ตักเตือนหวานใจให้คิดถึงบ้านถึงช่องบ้าง แต่โธ ... คุณพี ตอนนี้เอากันง่าย ๆ ว่าน้องเขาสติแตกกระเจิงนะคะ พูดกันด้วยเหตุด้วยผลน่ะมันคงไม่เข้าสมองน้องเท่าไหร่ คุณพีเองก็คงพอทราบ พอน้องเขาร้อนรนหม่นหมองจะสับสนวุ่นวายจวนเจียนจะสติหลุด คุณพีก็งัดไม้ตายมาใช้ ไฟจังไม่จางเชื้อ เสือยังไม่สิ้นลาย จังหวะ เวลา โอกาสมาถึงแล้ว ... "มาอยู่ที่นี่กับผม" โป๊ะเชะ ใคระ ใคร ใครหน้าไหนบอกว่าคุณพีไม่หวาน ดิฉันเถียงขาดใจ

เพียงแต่สเตปเทพมาในมาดใหม่ ไม่ยียวนกวนประสาท ไม่แหย่ไม่ยั่ว พกมพามาเฉพาะความหวานบาดใจน้องก้อง ถ้าประคองไว้กลางฝ่ามือได้คงทำไปแล้ววววว เมื่อคืนหลังจากโชว์ฉากกอดให้ชมกันไปแล้ว คุณพีก็สำแดงสเตปเทพมาดใหม่หวานนนซ้า ... กล่อมซะน้องก้องอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ คุณพีแอบมองต่ำนะค้า มองอย่างงั้นดิฉันสั่นสะท้านแทนน้องก้องเขาเลย หน้าห่างกันไม่ถึงคืบ เนี่ยยยยย ดิฉันกำลังเริ่มนับ x ปรากฎก็นับได้แค่นั้น (ตบเข่าฉาด) "คุณพัฒน์" ค่ะ มาทำไมคะ - -'' ฮึ่ยยย ไม่ได้ใจเลย

แถมมาไม่มาเปล่า อัดคุณพีของน้องก้องซะน่วมไปหมด โธ ... ดิฉันละแสนสงสารคุณพี ประกาศศักดาต่อหน้าพี่ชายว่า ยังไง้ยังไง ก็ไม่เลิกกับที่รักเป็นอันขาด เลยโดนไปหลายดอก ข้างน้องก้องก็ทำหน้าเจ็บปวด "โถ พีของผม ไม่น่าเลย" ดิฉันก็เสียน้ำตาสงสารไปหลายหยด แต่พอน้องก้องวิ่งปร๊าดดดลงมาโอบคุณพีไว้เท่านั้นแหละ .... โห หายเจ็บเลยใช่ป่ะคะคุณพี สูดปากไปด้วยยิ้มไปด้วย แหมมมม ... แอบคิดละสิ ถ้าได้อย่างนี้ยอมเจ็บซะนานแล้ว ตักก็ได้นอน โอบก็ได้โอบ แถมได้คนเอาใจอีก ถึงเป็นทุกข์ ก็ทุกขลาภละวะ หลังจากนั้นเป็นอย่างไรคะ ดิฉันใคร่ถามปรนนิบัติพัดวีกันไปถึงไหน ได้อ้อนเอากับน้องก้องมั่งป่าว อย่านะจ๊ะ อย่าให้เสียโอกาส

ก็รู้น่าว่าเกรงใจที่รัก แต่นะขอฝากอะไรคุณพีไว้ซะหน่อย

ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด
เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า
เหตุไฉนย่อท้อรอรา
ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที

เห็นแก้วแวววับที่จับจิต
ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่
เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี
อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ

อันของสูงแม้ปองต้องจิต
ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้ฤา
มิใช่ของตลาดที่อาจซื้อ
ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม

ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง
คงชวดดวงบุปผาชาติสะอาดหอม
ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม
จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี


อ่านะ จังหวะ เวลา และ โอกาสมาแล้ว อย่ารอช้า เอ้า คุณพี ลุ้ยยยยย

ด้วยความเคารพ

Create Date : 10 ธันวาคม 2552		2 comments
Last Update : 10 ธันวาคม 2552 11:15:46 น.
Counter : 518 Pageviews.
Share Tweet