จดหมายถึงคุณพีน้องก้อง Lake 8 ~ รักยิ่งใหญ่จากใจสองดวง วันนี้จินตนาการเหือดแห้งเป็นทะเลทรายหน้าแล้งเลยค่ะ ฉากเมื่อวานทำเอาเจ็บ T T แต่ยัง ยังไม่ร้องไห้ น้ำตาปริ่ม ๆ น้องก้องเอ๋ยเมื่อคืนทำเอาพี่ร้าวเลยค่ะ ส่วนคุณพี ... เหนือคำบรรยายสำหรับฉากเมื่อวานเหมือนกัน T T หาฉากหวานมาช่วยดิฉันทีเถิดเศร้าจนหัวใจจะด้านชาเขียนไม่ออกแล้วนะคะ ณ จุดนี้ เรียน คุณพี คุณขาวันนี้ดิฉันปวดหัวใจจริง ๆ ค่ะ ไม่รู้จะสงสารใครมากกว่ากันระหว่างคุณพีกับขนุนน้อยของคุณพี ดิฉันเคยบอกคุณแล้วว่าคนบางคนน่ะนะคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง โดยเฉพาะกับคนที่รักน่ะ คนบางคนพร้อมที่จะเสียใจและทนทุกข์อยู่คนเดียว คบกันมาพอประมาณคุณคงรู้ใช่ไหมคะว่า "สุดที่รัก" ของคุณน่ะ เขาเป็นคนแบบไหน วันนี้ที่คุณมาคุณทั้งโกรธคุณทั้งกลัวทั้งยังไม่เข้าใจ คุณม่เข้าใจว่า "นี่มันบ้าอะไรกัน" เค้าบอกเลิกคุณแล้ว บอกเลิกไปแล้ว ... แล้วมาที่สนามแข่งทำไม มาหาอีกทำไม คุณโกรธ เพราะ ตอนนี้คุณรู้แล้วว่ามันไม่มีทางเลยตั้งแต่แรกแล้วที่น้องก้องจะทำอย่างนั้น แต่ยังไม่ทราบว่าเพราะอะไร เพราะอย่างนั้นคุณถึงเหวี่ยงได้สุดแรงเกิด คุณเจ็บคุณไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำคุณเจ็บแบบนี้ คุณอยากรู้เหตุผล คุณเริ่มอยากให้เขาเจ็บแบบคุณบ้าง ค่ะ เพราะ การเหวี่ยงอย่างไม่ปราณีปราศัยนั้นเอง .... ทำให้คุณเห็นความจริงบางอย่าง ความจริงที่ทำให้คุณกลัว ... กลัวที่จะรู้ ... รู้เหตุผลเบื้องหลัง "การบอกเลิก" ของน้องก้อง ตามเวลาปกติหากเสียงน้องเขาเปลี่ยนนิดเดียว สีหน้าไม่สบายใจแค่หนึ่งแวบ คุณจับตาดูคุณใส่ใจฟังอ่านน้องเขาออกเหมือนหมึกที่เขียนอยู่บนกระดาษขาวใช่ไหมคะ คุณคงกำลังนึกโทษตัวเองอยู่ว่าทำไมหนอเราถึงมืดบอดมองไม่เห็นความผิดปกติของคนรักได้ถึงขนาดนี้ อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ คนกำลังตกใจ และ เสียขวัญก็เป็นได้กันทุกคนล่ะค่ะเมื่อความจริงปรากฎชัดขึ้น ... เสียงเริ่มสั่นไหว คุณคงต้องเก็บอาการมากเลยสินะคะ ทั้งที่อยากเข้าไปเขย่าตัวถามให้สิ้นเรื่องราว คุณพีต้องทำอะไรอย่างที่ไม่เคยทำ ต้องเล่นละครตามน้ำไป คำถามสุดท้าย .... ที่คำตอบที่กลับมาแทบจะทำให้คุณต้องล้มทั้งยืน เมื่อคุณรู้ว่าน้องก้อง "มองคุณไม่เห็น" ดิฉันทราบค่ะ ณ จุดนี้มันเกินกว่าทรมาน ถ้าคุณร้องไห้ออกมาตรงนี้ ถ้าคุณเดินเข้าไปกอดน้องเขาตอนนี้ จิตใจที่เปราะบางอยู่แล้วของน้องก้องคงไม่พ้นแตกสลาย ส่วนตัวคุณก็ไม่คงไม่ต่างอะไรกับโดนลงทัณอย่างเจ็บแสบด้วยน้ำตาของน้องก้องเอง น้ำตาที่รินไหน เสียงหวนไห้ราวสัตว์บาดเจ็บ ค่ะ .... ถ้าคุณอยากจะร้อง ร้องเสียให้พอ คุณพีเป็นคนเข้มแข็ง เป็นคนฉลาด หากคุณร้องไห้จนสาแก่ใจแล้ว ลุกขึ้นมาค่ะ ดิฉันว่าคุณคงทราบดีแล้วว่าที่น้องก้องทำ ทำเพราะห่วงคุณ ทำเพราะรักมาก มากเกินกว่าจะดึงคุณลงมาทุกข์ด้วย รักจนยอมแม้แต่จะหยิบยื่นความเจ็บปวดให้ตัวเอง คนแบบนี้น่ะ ... ควรค่าที่คุณจะมอบความรักให้รึเปล่าคะ ควรค่าที่คุณจะต่อสู้เพื่อให้ได้เขาคืนมารึเปล่าคะ ถ้าใช่ล่ะก็ อย่าได้นิ่งเฉยค่ะ ขี่ม้าเลียบค่ายอย่างที่เคยเป็นมาคงไม่เข้าทีเสียแล้ว น้องก้องมอบความรักที่ยิ่งใหญ่ให้คุณพีแล้วนะคะ ความรักที่ไม่หวังอะไรตอบแทน ไม่คาดหวังอะไรนอกจากความสุขของคุณพี เพื่อคุณพีเพียงเท่านั้น แล้วคุณพีเล่าคะจะตอบแทนรักยิ่งใหญ่ของน้องก้องด้วยอะไร ฝากไปคิดเป็นการบ้านค่ะ ด้วยปรารถนาดี   Create Date : 16 ธันวาคม 2552 9 comments Last Update : 16 ธันวาคม 2552 9:03:16 น. Counter : 478 Pageviews. Share Tweet

ตามมาจากในพันทิปนะครับ จะบอกว่าอ่านบลอคคุณครั้งแรกเมื่อวานตอนเที่ยงคืน ได้ไปนอนเอาเกือบตีสาม โฮ่ะๆๆ อ่านแบบบ้าพลัง ชอบมาก อ่านแล้วได้อารมณ์จิ้นบรรเจิด แถมละครวันนี้ก็บีบคั้นอารมณ์เสียเหลือเกิน ความรักที่คนๆนึงให้กับอีกคนๆนึงแบบไม่ต้องการอะไรตอบแทนมันเป็นแบบนี้นี่เอง โอยย พิมพ์ต่อไปไม่ไหวแล้ว อย่างไรถ้าวันนี้ละครฉายจบแล้ว รบกวนคุณวรินทร์รตามาอัพบลอคด่วนๆเลยนะครับ จะรีบมาปูเสื่อ รออ่าน   โดย: มิดะข้ามทวีป IP: 61.90.67.184 16 ธันวาคม 2552 10:34:52 น.

ยังคงกินใจเหมือนเดิมค่ะ จะรออ่านฉบับต่อไปนะคะ   โดย: นักเดินทาง (s_sut ) 16 ธันวาคม 2552 10:45:36 น.

เข้ามากดดันรอ จอมอ. ถึงน้องก้องค่ะ วันๆ อิชั้นไม่คิดจะทำไรแล้ว ติดพี่พันอย่างแรง เนี๊ย .... กำลังจะโดนไล่ออกจากงานอยู่รอมร่อ ..... ยังเศร้าไม่หนำใจ กลับไปดูคลิปอีกรอบดีฝ่า   โดย: nymph_tim IP: 115.31.136.249, 117.121.208.2 16 ธันวาคม 2552 10:47:45 น.

ผิดมั้ยที่ดิฉันจะน้ำตาไหลเพราะจดหมายถึงคุณพีฉบับนี้ของคุณวรินทร์ตา ... คุณเขียนบรรยายได้เหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในใจคุณพี ในใจคนดูอย่างดิฉัน แถมข้อแนะขำของคุณก็ลึกซึ้งเหมือนผู้ใหญ่ที่มองเด็กอย่างปราณี ... อิฉันอยากให้ป้าฟองในเรื่องคิดได้ซักครึ่งนึงของคุณจริง ๆ ค่ะ เมื่อคืนหนักหนาสาหัสสำหรับดิฉันจริง ๆ .. น้ำตามันไม่ไหลออกมาแต่มันคั่งอยู่ข้างใน ปกติหลังจากดูรอบจริงไปหนึ่งรอบแล้วดิฉันจะเปิดคลิปดูด้วยความชื่นใจอีกครั้งสำหรับช๊อตก้องพี ... แต่คราวนี้ดิฉันทำได้เพียงโหลดมันทิ้งเอาไว้ ปิดเสียง และ ย่อหน้าจอแอบไว้ด้านล่าง ... ดิฉันยังไม่พร้อมที่จะทำร้ายตัวเองอีกครั้งด้วยภาพและเสียงนั้นอีก เฝ้ารอจดหมายถึงน้องก้องคนรักที่ใจแข็งที่สุดของคุณพี ขอบคุณค่ะ   โดย: midnight train IP: 192.168.15.23, 110.77.146.17 16 ธันวาคม 2552 11:56:20 น.

แอร๊ยส์ โดนกดดัน เดี๋ยวก่อนนะค้า ขอทำงานก่อน   โดย: วรินทร์รตา 16 ธันวาคม 2552 13:46:43 น.

ตามมาจากพันทิปค่ะ ขอบอกว่าชอบจม.ของคุณแต่ละฉบับมาก ๆ ค่ะ นับถือ อ่านของคุณด้วย กับดูก้องพีด้วยช่างทำให้ จินตนาการของเราสุด ๆ เลย กำลังคิดอยู่เลยจะบอกคุณทางไหนดีว่าชอบมาก เจ๋งงงงงงงงง   โดย: nij IP: 118.175.66.167 16 ธันวาคม 2552 14:19:50 น.

คุณพี สู้ๆค่ะ งานนี้ต้องใช้ทั้งหัวใจ ทุ่มเทลงไปให้หมดหน้าตักเท่านั้นค่ะ โฮววววววววววววววววววววววววววววววว เวรแท้..ทำไมชั้นสงสารทุกคนเลยเนี่ย แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: paina IP: 125.24.171.18 16 ธันวาคม 2552 15:22:05 น.

Lake 9จะมารึยังคร้าบบบ พรุ่งนี้ผมต้องไปบินแต่เช้าคร้าบบบ กลัวไม่ได้อ่านก่อนนอน พาลจะหน้าบูดไปบินมันไม่งามนะคร้าบบบ   โดย: มิดะข้ามทวีป IP: 61.90.67.184 16 ธันวาคม 2552 22:30:48 น.

ขออำไพใหญ่หลวงค่ะ ป่านฉะนี้คงไปบินหน้าบูดมู้ดเสียซะรุ่มแล้ว เผอิญมีงานเช้าเหมือนกันค่ะ แต่ลง Lake 9 ไปแล้วนะคะ กลับมาแล้วติดตามได้ตามปกติค่ะ   โดย: วรินทร์รตา 17 ธันวาคม 2552 12:49:24 น.