จดหมายถึงคุณพีน้องก้อง Lake 4 ~ รักพี่ต้องหนี (จุด จุด จุด)

เจออย่างเมื่อวานเข้าไปจุกจนเกือบจะเขียนไม่ออกเลยอ่ะ นอนไม่หลับอีกต่างหาก - -'' แต่อย่างไรก็ตามอย่างที่กล่าวค่ะ เริ่มต้องสานให้สุด

วันนี้เด่นมากทั้งคู่ไม่ทราบจะเขียนถึงใครก่อน แล้วจะเขียนไปแนวไหนกลุ้มใจเหลือเกิน กระซิก ๆ รักพี่เสียดายน้อง


ตัดใจ ... เรียน คุณพีก่อนแล้วกันนะคะ


เรียน คุณพี

โธ๋เอ๋ย พ่อคุณ ... เตือนแล้วไหมล่ะให้ดูยามอุบากองให้ดี วันก่อนยังสี่ศูนย์พูลสวัสดิ์ เสื้อผ้าหน้าผมเข้ากันเป๊ะ ๆ ถูกคอนเซป ซบอิงพิงไหล่ก็แล้ว เดินชี้ชวนชมนกชมคลื่นแต่เช้าตรู่ก็แล้ว พอวันนี้ลืมดูดวงใช่ไหมคะ ถึงไม่รู้ว่าตกกากบาทตัวอัปรีย์ตั้งแต่ยามสายให้ตายเถิด T T วันนี้จึงกลายวันโลกาวินาศของแท้เลยนะคะคุณพี

ดิฉันละกลุ้มใจแทนคุณจริง ๆ เจอไปหลายดอก ตอนเช้าคุณน้องก้องก็งอนใส่ ตอนนี้คงใช้คำว่าวีนว่าเหวี่ยงไม่ได้ วีนเหวี่ยงนั่นมันรำคาญ แต่อันนี้หวานใจเขางอนค่ะ ณ จุดนี้ก็ยอม ๆ เขาไปหน่อยแล้วกันนะคะ อืมม์ ... แต่จะว่าไปไม่ต้องบอกให้ยอมแล้วมั้ง ง้อซะขนาดนี้ ห่วงกังวลแทบจะไม่นึกถึงตัวเองขนาดนี้ เย้ยยยย .... คุณพีถอดเขี้ยวถอดเล็บเป็นเด็กดีแล้วจริง ๆ ด้วย ปกติน่าจะโกรธฟอดแฟ่ด หรือไม่ก็ดุไปแล้ว (เหมือนตอนเตือนน้องก้องมิให้พาล)

แต่เดี๋ยวนี้ .. น้อยคำก็ไม่ให้ช้ำชอก กลัวหวานใจจะเครียด จะกังวล จะหงุดหงิด โห ... กลับลำจากสเตปเทพ 360 องศาเลยค่ะ เล่นเอาดิฉันไปไม่เป็น - -'' เอาละค่ะเข้าใจแล้วว่ารักมาก ความรักนี่ทำให้คนทำอะไรที่คาดไม่ถึงนะคะเนี่ย ซาบซึ้ง ๆ

ตอนเช้าเจอไปดอกนึงนึกว่าจะสงบ อุตสาห์ประพฤติตัวอยู่ในโอวาทนั่งปรนนิบัติพัดวีว่าที่แม่ยาย ที่ไหนได้พอสาย ๆ นอกจากตกกากบาทตัวอัปรีย์แล้ว พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกแถมราหูอมอีกต่างหาก ครบถ้วนบริบูรณ์ความหายนะ - -'' เดินยังไง้ดันมาจ๊ะเอ๋โจทก์เก่าในตลาดเดียวกัน จนทั้งพี่ซะมีทั้งพี่สะใภ้เกิดรู้แจ้งว่า "ก้องพี" เขาคบกันแบบไหน

โถ ... น่าสงสารเหลือเกิน (น้ำตาปริ่ม) คงทั้งเจ็บทั้งช้ำนะคะ ทั้งคู่ดูจากมือที่ไม่ยอมปล่อย เสียงหวาน ๆ สั่นเครือของผู้เป็นที่รักที่บอกว่า "ไม่ไป" นั้น ... บาดใจคุณเหลือเกินแล้วใช่ไหมคะ พัดยศ .... ดูสิพี่แก้วคุณพัฒน์เขาลงไม้ลงมือแกะมือที่เกาะกุมอยู่ของ พัดยศ กับ องค์อร อย่างไม่ปราณีปราศัย อ้าวววว... ผิดเรื่องเหรอ (ฮา) แหม .... (ตบเข่าฉาด) ไอ้ดิฉันก็นึกว่าดูรีรัน "รักในรอยแค้นอยู่" ขอโทษค่ะคุณพีอย่าเพิ่งค้อน มันอารมณ์เดียวกันนี่นา - -; จำผิดจำถูกมั่งอย่าถือสา

เฮ้อ ... นี่น้องก้องก็ไม่รู้ว่าจะเป็นไงบ้างนะคะเนี่ย ร้องไห้ไปตลอดทางจนถึงบ้าน กระทั่งรับโทรศัพท์คุณพีก็ยังร้องอยู่ คุณพีคงอยากจะไปกอดปลอบเต็มทีแล้วใช่ไหมค่ะ อุปสรรคมันเยอะจริง ๆ แต่คุณพีค่ะ เคยได้ยินไหมค่ะ True Love never runs smooth น่ะค่ะ รักแท้ย่อมมีอุปสรรค

ทีนี้ให้ดิฉันใบ้วิธีออกจากปัญหาให้ไหมคะ ก็นั่นแหละ ... ตัดแปลงมาจากวิธีแก้ปัญหาของคุณพัดยศรุ่นพี่(รักต้องห้าม)ของคุณน่ะคะ ไหน ๆ ก็โดนเหมือนกันในช่วงต้นจนดิฉันจำผิดไปทีแล้ว - -'' แต่จะไปเอาอย่างเขาหมดไม่ได้นะคะ เพราะ คุณพัดยศเธอจบไม่สวยเท่าไหร่ เอ๊ะ ... คุณพีสงสัยว่าจบยังไงเหรอคะ ... อย่ารู้เลยค่ะ รู้แค่จบไม่สวยก็พอ (กระซิบ : จะบอกได้ไงวะว่าตาย - -'')

คืองี้นะคะ คุณพัดยศแกรอจนกลางคืน ฝนพรำ ๆ (ตอนนี้หน้าหนาวฝนคงไม่มีดิฉันอนุโลมให้เป็นตอนกลางคืนแล้วกัน) คือ คุณพัดยศแกปีนบ้านหาองค์อรค่ะ แล้วก็เกิด (จุด จุด จุด) เติมคำในช่องว่างเอานะคะโต ๆ กันแล้ว (ฮา) คงพอทราบว่าเขาทำอะไรกัน ไอ้อันหลังไม่ต้องทำก็ได้นะคะ ไม่จำเป็นเท่าไหร่ ดิฉันแค่แนะนำว่า ถ้าอยากเจอกันปีนบ้านหากันคงไม่ผิดกติกา แต่ เอ๊ะ ... อ้าว น้องก้องเธอวิ่งออกมาแล้วค่ะ เอ๊า ... ทะเลาะกับพี่แก้วด้วย ตายล่ะวิ่งขึ้นรถใครไปแล้วนั่น ... น้าน รถคุณพีนี่นา

โหย .. คุณพีมาดักรอหน้าบ้านก็ไม่บอก เผลอแว้บเดียวพาน้องก้องวิ่งขึ้นรถหายไปแล้ว แถมยังมีแก่ใจบอกให้น้องก้องไปคุยกับพี่สาวอีกแน่ะ เฮ้อ ... แสนดีจริง ๆ ค่ะ แต่ตอนนี้น้องก้องแกโกรธแกแรง พาน้องเขาไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะนะคะ อย่างอื่นค่อยว่ากัน ... พาไปที่คอนโดฯคุณพีน่ะแหละดีค่ะ ได้อยู่ดูแลใกล้ชิด เอาเป็นว่าแผนปฏิบัติการณ์พัดยศหมายเลข 1 ไม่ต้องใช้นะคะ น้องเขาวิ่งขึ้นรถมากเองแล้ว ทีนี้ก็เหลืออะไรล่ะ ... อ๋อ ที่ดิฉันบอกคุณพัดยศปีขึ้นห้องแล้วเกิด จุด จุด จุด ครือ คุณพีคะ ณ จุดนี้ แหม ... ถ้าเกิดจะ จุด จุด จะ x จะ y จะ z หรือ ทั้ง x ทั้ง y ทั้ง z อันนี้ก็แล้วแต่คุณพีจะกรุณาขาจิ้น เอ๊ย แล้วแต่คุณพีจะพิจารณานะคะ (ชิ .. หายแร้ว พูดอะไรออกไป - -'')

โอยยย ... คิดไปคิดมาหัวใจจะโลดออกมานอกอก ดิฉันขอลากไปทำงานทำการก่อนนะคะ คืนนี้จะถามหารหัสลับ xyz เอ๊ย ไม่ใช่จะมาถามว่าน้องก้องเป็นอย่างไรบ้าง

True Love never runs smooth ค่ะ สู้ ๆ คุณพี

ด้วยความเคารพ

Create Date : 09 ธันวาคม 2552		6 comments
Last Update : 9 ธันวาคม 2552 15:25:22 น.
Counter : 520 Pageviews.
Share Tweet