Bloggang.com : วรินทร์รตา :

จดหมายถึงคุณพีน้องก้อง Lake 7 ~ แค่มี .....

เมื่อคืนบอกตรง ๆ ว่า ... ไม่ได้ดูสด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อารมณ์แกว่ง ๆ พิกลค่ะ วันนี้ตอนเช้าก็มานั่งดูไปจิ๊ดนึง ซึ่งมันก็มีภารกิจบางประการที่ยังไม่อยากทำให้นั่งดูฉากเศร้าจนเกินไป .... เพิ่งรู้ว่าใจไม่กล้าพอ เมื่อเห็นฉากเศร้าจริงๆ T T

แต่นะ ... ระหว่างที่เกริ่น ๆ อยู่นี้ เก๊าะเปิดดูจนได้ ดูเสร็จแล้วเก๊าะ ... ได้เวลาเวิ่นค่ะ เวิ่นทั้งน้ำตากันเลยทีเดียว

เรียน คุณพี

โอ ..... คุณพีคะ นี่ดิฉันหลอนรึเปล่าคะ หรือว่า ดิฉันครุ่นคิดกับการจัดการมะรึดกของคุณมากไปนิด เลยเห็นภาพหลอน นั่นคุณพีหรือลูกแมวคะนั่น - -'' ชั้นแรกดิฉันแซวคุณว่าเป็น "แมวรู้อยู่" ซึ่งสำหรับคุณพีที่ดิฉันรู้จักก็มากแล้วนะ ทีนี้คุณทำดิฉันช็อคด้วยการอัพเกรดเป็น "ลูกแมวขี้อ้อน" ... ไปซะแหล่ว จากเสือพีสเตปเทพ อยู่ ๆ มากลายเป็นแมวพีรู้อยู่น่ารักกุ๊กกิ๊ก ไอแมวถึงมันจะรู้อยู่แต่มันก็มีเขี้ยวมีเล็บสะกิดพอแสบพอคันนะคะ เจอะกริยาอาการอ้อนแควนของคุณพี ณ ลานครัวแล้ว นี่มัน ... ลูกแมวร้องแง้ว ๆ อ้อนเจ้าของนี่หว่า เคล้าแข้งเคล้าขาล้อมหน้าล้อมหลังน้องก้องพลางร้องว่า หิววววว หิววววว เนี่ย ไม่ทราบว่าหิวอะไร(วะ)คะ อุ๊ย ... ใช้คำหยาบขออภัย - -'' หมั่นไส้คนขี้อ้อน

ชิส์ ดูหน้าตาแล้วไม่น่าจะหิวข้าวน่ะ คล้ายว่าอยากจะรับทาน "ใครบางคน" เป็นมื้อกลางวันมากกว่า (โอ๊ะ เผลอติดเรท .. ขออภัย) พิจารณาจากรูปการณ์แล้ว metamorphosis ต่อไปของคุณพี จากลูกแมวน่าจะเป็น ลูกเจี๊ยบนะคะ ณ จุดนี้ ขึ้นอยู่กับน้องก้องบดินทร์แล้วค่ะ จะบีบก็ตายจะกลายก็รอด โอ ... เมื่อก่อนไม่ไหวจะเคลียร์กับน้องก้อง แต่มาบัดนี้ ... กะคุณพีดิฉันก็ไม่ไหวจะเคลียร์เหมือนกัน หวานจนน้ำเชื่อมตกผลึกเลยค่ะงานนี้

ยัง ยังไม่พอ อาการหนักจนกลายร่างเป็นคุณพีสั่งได้เสริมไปอีก หวานใจสั่งให้ไปตัดผม ... ไม่มีเลี้ยวลดเหมือนแต่ก่อนบอกให้ไปก็ไป หน้าตารึก็ระรื่นยิ้มแก้มแทบแตก เมื่อเห็นหวานใจเป็นห่วงกลัวไม่หล่อ ได้แตะมือนิด ได้สบตาหน่อย .... ถึงกับตาเชื่อมตาปรอย คุณพี พ่อเจ้าพระคุณเอ๋ย ... ตกอยู่ในห้วงรักนี่โลกมันเป็นสีชมพูแบบนี้นี่เอง ป้อนคำหวานกัน 24 ชั่วโมงให้เซเว่นอายอันไปข้างนึง

พยากรณ์ Metamorphosis ของคุณพี

เสือพี สเตปเทพ(อดีตกว่า) -- แมวพี(รู้อยู่) (อดีต) -- ลูกแมวพีขี้อ้อน(ปัจจุบัน) -- ลูกเจี๊ยบพีในกำมือ(อนาคต ... ชัวร์มากฟันเฟิร์ม) - -''

แต่โถ ... คุณพีขา ไม่กี่เพลาผ่านไป จากโลกสีชมพูหม่นมืดไปถนัดตาเลยใช่ไหมคะ คุณคงไม่คาดคิดว่าจะมีคำว่า "เลิกกัน" ออกจากปากคนที่คุณปักใจว่าเป็นที่สุดในชีวิต คำที่คุณหลุดออกมา "นี่คุณเป็นบ้าอะไร" มันบอกได้ดีเลยว่า ตอนนี้โลกของคุณมันกลับตาลปัตรแค่ไหน ปกติน้อยคำยังไม่เคยทำให้น้องก้องเสียใจ

แต่ ณ ตรงนี้คุณคงคิดว่าแล้วทำไมน้องก้องถึงทำกับคุณได้ถึงเพียงนี้ ทำไมล่ะ ทำไมต้องเอาเรื่องพี่แก้วขึ้นมาพูด ทำไมถึงเอาเรื่องที่ตัวเองถูกรถชนขึ้นมาต่อความ ทำไมหรือทำไม ... ไม่คิดบ้างหรือว่าคุณก็เสียใจก็เป็นห่วง ถึงแม้ไม่ได้ลงมือทุบตี ... หากแต่ละคำของน้องก้องที่กล่าวกับคุณ คงไม่ต่างจากการแล่เนื้อเอาเกลือทา คำที่เคยบอกว่าจะดูแล น้องก้องเธอกลับกล่าวว่าเป็นเพียงคำลวงเท่านั้น พอสิ้นเสียงน้องก้องว่า "ตาผมเกือบจะบอด"

ดิฉันจุกค่ะ จุกแทบพูดไม่ออก หน้าคุณนั้นอารมณ์ที่แสดงออกมานั้น .... คุณเข้าใจแล้วว่า ณ ตอนนี้คือจุดวิกฤต คุณจะต้องทำอะไรซักอย่างไม่งั้นคุณต้องเสียเขาไปแน่นอน ความรักมันทำอะไรที่เราไม่เคยทำใช่ไหมคะ วันที่คุณถูกพี่ชายซ้อม คุณยังเงยหน้าท้าทาย วันที่ก้องโดนรถชน คุณยังคงเดินหน้าท้าสู้กับอุปสรรค วันนี้ต่อหน้าคน ๆ หนึ่งคุณทิ้งทุกอย่าง คุณอ้อนวอนขอ ... คุณละล่ำละลักพูด อะไรก็ได้ อะไรก็ได้ที่จะหน่วงเหนี่ยว อะไรก็ได้ที่จะทำให้เขาเปลี่ยนใจ อะไรก็ได้ที่จะให้ทำให้คุณ และ เขากลับมาเหมือนเดิม แต่ไม่เลยไม่ ... เขาขับไสไล่ส่งคุณเหมือนหนึ่งว่าสิ่งที่ผ่านมาไม่มีความหมาย

แต่ก็เลิกรักเขาไม่ได้ใช่ไหมคะ เลิกอาทรเขาไม่ได้ใช่ไหมคะ ถึงขั้นนี้แล้วคุณยังน้ำเตือนให้น้องก้องเขาเช็ดตัว เพราะ ห่วงเดี๋ยวจะไม่สบาย คน ๆ นึงจะรักใครอีกคนได้มากเท่านี้เชียวหรือ ดิฉันคิด ... คุณคงเจ็บช้ำมากสินะคะ แต่เชื่อดิฉันเถอะค่ะว่า ... เรื่องนี้ก็ไม่ได้ง่ายสำหรับน้องก้องเหมือนกัน วันเวลาที่ผ่านมา ... ที่เดินเย้าแหย่กันที่สบอิงพิงไหล่ะกัน คุณคงไม่คิดหรอกนะคะว่ามันจะเป็นความรู้สึกที่หายไปเพียงชั่วข้ามคืน วันนี้คุณอาจจะยังเจ็บ อาจจะยังแรง อยากร้องไห้รึเปล่าคะ ... ถ้าอยากจะร้องก็ร้องมันไปเลยให้สาแก่ใจ ไว้สมองโล่ง ๆ แล้วมาคิดใหม่คุณพีเป็นคนฉลาด คุณพีคงคิดได้ว่าด้วยเหตุและผลมันไม่ใช่ ก้องบดินทร์น่ะหรือจะหมดรักคุณพี คนที่ชงชา ทำกับข้าว คนที่คอยมองมาด้วยสายตาห่วงใยเงียบ ๆ คนนั้นหรือคะจะสิ้นความห่วงหาอาทรคุณง่าย ๆ

คุณพีคะคนอย่างคุณพีรักใครแล้ว คุณพีอยากแชร์ความเจ็บปวดกับเขา อยากแบ่งปันเรื่องดีเรื่องร้ายที่ผ่านมาในชีวิต แต่ความคิดคนไม่เหมือนกันนะคะ คนบางคนเมื่อรักใครแล้ว เขาอยากจะปกป้องคนที่รักให้พ้นจากเรื่องร้าย ๆ ทุกประการ ให้พ้นจากความเจ็บปวดรวดร้าว รักมากจนยินยอมที่จะรับเอาความทุกข์ทรมานขมขื่นไว้เองคนเดียวจนหมด ไม่ให้คนสำคัญต้องเจ็บแม้แต่ปลายเล็บ รักมากจนยอมเก็บความปรารถนาของตนเองไว้อย่างมิดเม้น บางคนยอมทำตัวน่ารังเกียจ ยอมขับไล่ไสส่งคนที่รักไปให้ไกลที่สุดเจ็บวันนี้นิดเดียวเดี๋ยวก็ลืม แต่ถ้าอยู่กับเขาจะทรมานกว่า รักชนิดที่ไม่ยอมให้คนสำคัญมาเจ็บด้วยกัน คุ้น ๆ ไหมคะว่าดิฉันพูดถึงใคร

ถ้าคุณพีคลายอารมณ์ลงบ้างแล้ว ได้โปรดช่วยเหลือคนที่ดิฉันกล่าวถึงข้างต้นด้วยนะคะ

ด้วยความปรารถนาดี

เรียน น้องก้อง

เปิดมาก็ชื่นมื่นเลยเนาะน้องก้องวันนี้ ออกจากโรงพยาบาลมาได้ก็ตรงรี่เข้าครัวทำกับข้าว หน้าตาสดใส จะทำอะไรให้เค้ากินดีน้า เป็นแม่บ้านแม่เรือนอย่างนี้นี่สิ คน ๆ นั้นเขาถึงวนเวียนไม่ยอมห่าง เช้าถึงเย็นถึง กลายร่างเป็นลูกแมวตะแง้ว ๆ ไม่ยอมห่าง เที่ยววนหน้าล้อมหลังครวญครางว่าหิวแสบไส้ แต่เขาจะหิว "อะไร" งานนี้พี่ไม่รู้ด้วยน้า คุยกันเอาเองนะคะ

นอกจากลูกแมวตัวนี้จะขี้อ้อนแล้ว ยังเอาใจเจ้าของไม่ให้เหงาให้หงอย ทั้งเชยทั้งชม เฮ้ย ไม่ใช่ล่ะ ทั้งชมทั้งเชย มองมาตาหวานเชื่อมทีเดียว ยื่นหน้ายื่นตามาใกล้แค่คืบ ไม่รู้จะมองอะไรนักหนา น้องก้องระวังไว้หน่อยนา ... คุณพีทำท่าจะมือไวไม่ใช่เล่น น้องเองก็อย่าชะล่าใจนะค้า ถึงจะครอบไว้อยู่หมัดให้เสือกลายเป็นลูกแมวได้แล้วก็เหอะ เพราะ น้องเองก็ติดบ่วงเขาอยู่กลาย ๆ ไอที่วิ่งวุ่นทำกับข้าวชงชาจนหน้ามืดเนี่ยก็เพราะรักไม่หยอกอยู่หรือ พอทางโน้นเขาองมาตัวน้องก็ยิ้มเอียงอาย บางทีก็จนถ้อยคำเอาดื้อ ๆ สบตากันหวานฉ่ำ

เยี่ยมค่ะ ... เอามันเข้าไป หวานกันซะให้รุ่ม (เข้าสู่โหมดริษยา)

สรุปแล้ว เฮ้ออออออ อาการหนักพอกันทั้งคู่ค่ะ โลกนี้สีกุหลาบ ... ทิ้งให้พี่กลายเป็นเหมยลี่อยู่คนเดียว แย่กว่าเจ๊ลี่เขาซะด้วย เพราะ ไม่สวยเท่า ฮ่า ๆ

แต่ฉับพลันทันใดหลังหวานกันได้ไม่กี่นาที อาการน้องก้องมันกำเริบอีกแล้วใช่ไหมคะ น้องเองก็ร่ำก็เรียนมาทางนี้น้องรู้ รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ค่ะ .... มันยากที่จะทำใจ แต่ที่ทำใจได้ยากกว่า คือ น้องจะจัดการกับคุณพีเธออย่างไรในเรื่องนี้ น้องเอ๋ย ... พี่บอกแล้วใช่รึเปล่าว่าทำอะไรอย่าหักหาญน้ำใจกัน คิดซักนิดก่อนเอ่ยปาก อย่าคิดเองเออเอง น้องไม่อยากให้เค้าจมอยู่กับน้อง แต่อะไรที่น้องคิดว่าดีแล้วนั้นสำหรับเขามันอาจจะไม่ใช่ พี่รู้ว่า จุดนี้นอกคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง แต่น้องจ๋า "คนอื่น" เขาอยากให้น้องคิดอย่างนั้นหรือเปล่าเล่า

พี่รู้ค่ะว่าสิ่งที่น้องทำวันนี้มันไม่ง่ายเลย และ ความไม่ง่ายนั้นยังแลเลยไปถึงคุณพีด้วย น้องเห็นอย่างที่พี่เห็นไหมคะ ผู้ชายคนนึงที่ไม่เคยลงให้ใครวันนี้เขาเสียงสั่น เขาอ้อนวอน เห็นหน้าเขาไหมคะ แต่ละคำที่น้องหยิบขึ้นมาขับไล่ไสส่ง เห็นไหมคะว่าเขาหน้าเสียขนาดไหน ผู้ชายคนนั้นเขากำลังรอเวลาที่จะ "ขาดใจ" เท่านั้นเอง ซึ่งก็ไม่ได้ต่างอะไรจากตัวน้องเลย จริง ๆ ถ้าคุณพีเขาไม่ตกใจอาการของน้องซะก่อน เค้าต้องรู้แน่ค่ะว่ามันมีอะไรที่ปกติ คน ๆ หนึ่งที่ยอมผลักเขาให้พ้นทางรถ คน ๆ หนึ่งที่คอยชงชาทำกับข้าว คน ๆ นึงที่เคยจับมือไว้อย่างแน่นหนา น้ำตาอาบหน้า และ ร้องว่าอย่าไป ใช่คน ๆ เดียวหรือที่ตอนนี้ใช้วาจาเชือดเฉือนประหัตประหารคล้ายอยากจะให้ตายไปต่อหน้า น้องคิดว่าน้องจะปิดผู้ชายคนนี้ได้หรือคะ คนที่พอน้องผิดเสียงไปนิดนึงเค้าก็รู้แล้วว่าน้องร้องไห้น่ะ น้องจะปิดเขาไปได้ถึงเมือไหร่กัน

สูดหายใจลึก ๆ ค่ะน้อง เผชิญหน้ากับความจริงดีกว่าค่ะ อย่าได้คิดแทนเขาเลย น้องคิดว่าน้องทำอย่างนี้เขาจะหายเจ็บ ... จริงหรือคะ การไม่บอก การไม่รู้อาจจะเจ็บกว่าเป็นหลายเท่าก็ได้นะคะคนอย่างคุณพีน่ะ เห็นแล้วใช่ไหมคะที่พี่บอกน้องสองคนน่ะเหมือนกันมาก น้องอย่าได้คิดเชียวว่าคุณพีเธอจะยอมง่าย ๆ ความพยามของน้องนะ พี่รู้พี่เข้าใจว่าน้องรักเขามากจนไม่อยากให้ความทุกข์ใด ๆ มาแผ้วพาน แต่น้องก็ควรจะคิดได้เหมือนกันนะคะ คิดเหมือนที่พี่เคยบอก เคยได้ยินไหมคะ สองลบหนึ่งเท่ากับศูนย์ คู่ของน้องก็เป็นอย่างนี้ล่ะค่ะ

พี่ว่าสิ่งที่คุณพีเขาต้องการน่ะ มันก็ไม่ได้มีอะไรมากค่ะ คุณพีแค่อยากจะแชร์กับน้องก้องเท่านั้นเอง ความรัก ความทุกข์ ความสุข ชีวิต มันคงไม่ยากเกินไปใช่ไหมคะน้อง น้องจ๋าเหนื่อยมามากแล้ว เจ็บมามากแล้ว คิดถึงตัวเองบ้างเถอะน้องเอ๋ย

Let somebody loves you before it's too late พี่ฝากไว้แค่นี้ล่ะค่ะ

ด้วยความปรารถนาดี

เพลงนี้จากคุณพีถึงน้องก้อง

อาจจะมีพร้อม แต่ชีวิตก็ยังวุ่นวาย
ยังไม่พอดี ยังไม่พอใจ ถึงไม่หนาวกายแต่หนาวใจอยู่ดี

อาจจะมีน้อย แต่ไม่ขอให้มีมากมาย
มีแค่พอดี มีแค่พอใจ ถึงต้องหนาวกายแต่หัวใจอุ่นดี

อุ่นใจแล้ว แค่มีเธอกับฉัน
รักกันตลอดไปด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว หนาวเย็นสักแค่ไหน
เมื่อมีรักเข้าใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้

อยู่ในความรัก อาจจะเหมือนว่าไม่มีใคร
แต่รู้ว่ามีเธอ เธอที่เข้าใจ
ถึงต้องหนาวกายแต่หัวใจอุ่นดี

อุ่นใจแล้ว แค่มีเธอกับฉัน
รักกันตลอดไปด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว หนาวเย็นสักแค่ไหน
เมื่อมีรักเข้าใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้

อุ่นใจแล้ว แค่มีเธอกับฉัน
รักกันตลอดไปด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว หนาวเย็นสักแค่ไหน
เมื่อมีรักเข้าใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้

อยู่ในความรัก อาจจะเหมือนว่าไม่มีใคร
แต่รู้ว่ามีเธอ เธอที่เข้าใจ
ถึงต้องหนาวกายแต่หัวใจอุ่นดี

รู้ว่ามีเธอ เธอที่เข้าใจ ถึงต้องหนาวกายแต่หัวใจอุ่นดี

Create Date : 15 ธันวาคม 2552

7 comments

Last Update : 15 ธันวาคม 2552 15:43:44 น.

Counter : 506 Pageviews.

มารอ จอมอ ถึงคนข้างต้นค่ะ

โดย: nymph_tim IP: 115.31.136.249, 117.121.208.2 15 ธันวาคม 2552 14:42:36 น.

แวะเข้ามาอ่านค่ะ

ว่าแต่จะมีของน้องก้องหรือเปล่าคะเนี่ย

โดย: นักเดินทาง (s_sut ) 15 ธันวาคม 2552 14:56:12 น.

แวะมาอ่านรอบสองค่า

ฮื่อออออ

โดย: นักเดินทาง (s_sut ) 15 ธันวาคม 2552 20:07:51 น.

โฮววววววววววววววววว

คุณแตม ดูตอนวันนี้รึยังคะ? เราขออนุญาตนิดนึงนะคะ

คุณพีคะ..........ช้านร้ากกกกกกกกกกคุณ

โดย: paina IP: 125.24.122.52 15 ธันวาคม 2552 21:48:10 น.

ชอบจดหมายคุณวรินทร์รตามากค่ะ
ตามอ่านทุกฉบับเลย (ถ้าหาเจอ ^-^)

ตีแผ่+วิเคราะห์ได้กินขาดเหมือนไปนั่งในใจคุณพีกับขนุนน้อยยังไงยังงั้น

ฉบับนี้ไม่ไหวนะคะ เสียน้ำตาอีกแล้ว ฮืออออ

โดย: fuligena IP: 158.108.151.27 15 ธันวาคม 2552 21:54:26 น.

อ่านแล้วเศร้ามากๆ เสียน้ำตาไปเยอะทีเดียว เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

โดย: patty IP: 124.120.36.9 2 เมษายน 2553 9:16:57 น.

อ่านแล้วซึ้งกินใจจังเลย อยากให้มีพรุ่งนี้ก็รักเธอภาค2
อยากเห็นน้องฟลุคกับโอเล่นละครคู่กันอีกจังเลย
เพราะเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมาก ขอให้ทั้งสองได้ร่วมงานกันไม่ว่าจะเป็นบทแบบไหน อาจจะเป็นเพื่อนหรือพี่น้องก็ได้
จะดีใจมากๆเลย
รักน้องฟลุคมากมายเลยคะ เด็กคนนี้ทำให้เราได้รู้ถึงการใช้ชีวิต เพราะมีไม่กี่คนหรอกคะที่สภาพชีวิตเป็นแบบฟลุคแล้วยังประคองตัวเองมาได้ แต่ฟลุคก็ยังเป็นเด็กดี มีความกตัญญูต่อผู้ที่เลี้ยงเขามา น่ายกย่องชมเชยมากนะคะอยากให้ทุกคนให้โอกาสและสนับสนุนการทำงานของเขาเราจะได้เห็นเด็กคนนี้ในวงการนานๆ

โดย: na IP: 124.121.31.128 5 มิถุนายน 2553 6:58:34 น.